ฉันก็ไม่มี ไม่มีอะไรเสียเลย ก็เท่าที่มีก็เมือนเคย ก็ทั่วไป เขาประเภทรวย จะทำอะไรก็สมใจ ก็คงจะเห็นหัวใจกันก็คราวนี้ ฉันมีแค่ใจ แต่ส่วนเขาก็ให้เงิน ให้พลอยให้เพชรก็เหลือเกินจะสู้ไหว ฉันให้เสื้อผ้า แต่ส่วนตัวเขาให้รถยนต์ ไอ้เราก็แค้นเหลือทนมันห่างกันไกล
เมื่อใดที่เธอยิ้ม เมื่อนั้นโลกคงสวยงาม เมื่อใดที่เธอเศร้า ใจฉันคงเหงาง๋อย เพราะฉันนั้นรักเธอ ฉันถึงเป็นอยู่อย่างนี้ อยากให้เธอรู้จัง ว่าฉันเป็นห่วงเธอ