หน้าส่วนตัว
ลืม แล้วดั่งตะวัน ลับเมฆา มืดมิด
รัก อ่อนล้าน้ำตา หลั่งไหล
เลือน เลื่อนลอยไร้ท่า เดียวดาย ลำพัง
ใจ ฉันคงหลับใหล ในมุมลับอับแสงเอย
ความ รักคืออะไร เข้าใจ ยากยิ่ง
จริง ชั่วดีอันใด อภัยให้
ความ จริงเธอมิเยื่อใย จำใจ จากจร
ฝัน ลับเลือนตาไป จุดจบใจไร้รักเอย
1547
