มันวังเวงเคว้งคว้างและว่างเปล่า ทะเลเศร้าฟ้าครึ้มลืมแสงสี มองหาเรือสักลำกำไม่มี เรือลำที่ต้องการก็นานเจอ แถมยังเป็นเรือด่วนยิ่งชวนเศร้า ตาของเราไม่ทันมันมาเผลอ คลื่นก็แรงเรือก็ผุพายุเจอ คนที่เก้อคือเราที่เฝ้าคอย เรือที่พังหมดสิทธิ์ไม่คิดซ่อม และไม่ยอมหยุดพักไม่ยักถอย ฝนที่ตกเดี๋ยวหนักเดี๋ยวพักปรอย เรามาฝอยอะไรใหใครฟัง พระอาทิตย์ขึ้นลงตรงจุดเดิม จะเพิ่มเติมลูกอื่นอย่าฝืนหวัง ก็ยังลอยผ่านข้ามตามลำพัง ก็จะนั่งให้แดดแผดเผาเอย
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
Lovings
extreme life เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
3130
