ให้กำเนิดเกิดมาน้ำตาเล็ด เหงื่อเป็นเม็ดทั่วหน้ากว่าวันไหน แต่ก็ยิ้มออกมาว่าดีใจ ชีวิตใหม่เกิดขึ้นแสนชื่นบาน เฝ้าเลี้ยงดูปูเสื่อจนเนื้อตึง สัมผัสซึ้งอบอุ่นละมุนสมาน และเฝ้าคอยเจ้าโตโอ้แสนนาน ทั้งวันวานวันพรุ่งหุงหากิน ยามเข้าสู่วัยรุ่นกระตุ้นต่อม สิ่งแวดล้อมพาไข่ไปนอกหิน หล่นลงจากหน้าผาพุ่งหาดิน แม่โดดดิ้นรับไว้ปลอดภัยดี จวบจนถึงวันนี้ที่ชีพยัง เมื่อเหลียวหลังแลดูให้รู้สี ระลึกถึงคุณแม่ที่แกมี ลูกคนนี้ขอบคุณอบอุ่นเอย