6 ธันวาคม 2548 19:32 น.
extreme life
ในวันนี้สับสนเหมือนคนบ้า
ในแววตาเหม่อลอยคอยความหวัง
ในร่างกายคล้ายป่วยระทวยจัง
ในปอดยังยุบพองป้องชีวี
คงมีเหตุมีผลให้ทนอยู่
คงได้ดูวันสุขสนุกศรี
คงตั้งหน้าอยากเป็นเช่นคนดี
คงจะมีแรงใจในเร็ววัน
อยากขอโทษฟ้าดินฉันปลิ้นปล้อน
อยากเอาค้อนทุบหัวด้วยตัวฉัน
อยากอยู่นิ่งไม่เกาเมื่อเราคัน
อยากจะหันเลี้ยวกลับปรับเรื่องราว
แต่เราคงย้อนคืนฝืนคงยาก
แต่ใจอยากเบื้องหน้ามาให้สาว
แต่มือแขนเหยียดตรงคงยืดยาว
แต่ปวดร้าวในวันนี้จี้ใจเอย
5 ธันวาคม 2548 21:10 น.
extreme life
ในวันนี้วันพ่อขอแต่งกลอน
เพื่ออ้อนวอนพระเจ้าของเราหนา
ให้พ่อมีความสุขทุกเวลา
เงินไหลมาดั่งใจไม่ขาดแคลน
เพราะพ่อทำเพื่อครอบครัวสุขทั่วหน้า
ทั้งหลานน้าฮาอิ่มชวนชิมแสน
ในกระเป๋าเงินเป็นฟ่อนแต่ก่อนแบน
รถใหม่แล่นถึงบ้านเบิกบานกัน
อยากขยันเหมือนพ่อไม่ขอมาก
ปราศจากความคร้านไม่ผ่านขวัญ
มีพลังดุจช้างสารทุกวานวัน
ก็ยังฝันได้อย่างพ่อขอครึ่งนึง
ให้พ่อไร้โรคภัยและไข้เจ็บ
มีเงินเก็บมากมายหลายล้านถึง
คิดสิ่งใดสมหวังดั่งคนึง
พวกลูกซึ้งในพระคุณการุณเอย