21 มกราคม 2548 13:10 น.

เมินอุปสรรคควักโอกาส

extreme life

อุปสรรคมากมายในสมอง
มันร่ำร้องเรียกหาเวลาฝัน
จะดีหรือถือผลมาอวดกัน
ทำอย่างนั้นทำอย่างนี้ไม่มีทาง

ก็ตีตนไปก่อนไข้ให้น่ากลัว
มันมืดมัวมืดมิดติดขัดขวาง
เหมือนกำแพงปิดกั้นคั่นตรงกลาง
อยู่ระหว่างความจริงกับสิ่งลวง

สร้างโอกาสดีกว่าช้าอยู่ใย
ให้รู้ไปเดี๋ยวนี้ไม่มีหวง
ผิดตรงไหนบอกมาว่าทักทวง
อยากลุล่วงช่วงเวลาแห่งความจริง

ใช้พลังเพื่อแก้ไขในสิ่งผิด
ดีกว่าคิดไปเองเกรงเสือสิงห์
เสียแรงเปล่าเฝ้ากลัวมัวประวิง
ขอจงกลิ้งเข้าชนคนกล้าเอย				
20 มกราคม 2548 15:15 น.

สู้ตายครับ

extreme life

สู้ตายครับกับชีวิตที่มีอยู่
ให้มันรู้กันไปใครกันแน่
ที่จะได้สัมผัสถูกลูกกุญแจ
ความพ่ายแพ้หรือตัวฉันใครกันเอย

กุญแจนี้มีค่าซักเท่าไหร่
ถามมาได้มันมากมายเกินเฉลย
เพราะประตูแห่งความฝันมันไม่เคย
จะแง้มเผยให้เชยชมให้สมปอง

เมื่อชีวิตยังไม่สิ้นก็ดิ้นต่อ
แม้ความท้อจะมาเยือนเหมือนสยอง
ความเจ็บปวดรวดร้าวเข้าครอบครอง
แต่ขอร้องอย่าพึ่งถอยค่อยค่อยดึง

ประตูแห่งความฝันอันแสนไกล
จะขอไปไขมันสักวันหนึ่ง
หลังประตูคู่ควรชวนตราตรึง
สัมผัสซึ้งถึงเส้นทางที่ผ่านมา				
19 มกราคม 2548 18:15 น.

โอ้ชีวิตคิดไปก็คล้ายนั่งรถไฟเหาะ

extreme life

โอ้ชีวิตช่างขึ้นลงไม่คงที่
รู้สึกดีรู้สึกแย่ไม่แน่หนา
มีปลอดภัยมีการเสี่ยงเลี่ยงหลบมา
มีเข้มแข็งมีอ่อนล้าหน้าเปลี่ยนไป

ในบางครั้งต้องตัดสินดิ้นก้าวผ่าน
สูงตระหง่านน่านฟ้านภาใส
เพียงอยากลองนั่งเล่นเป็นอย่างไร
คงสาใจในวันนี้มีเรื่องราว

เมื่อชีวิตทิ้งดิ่งยิ่งน่ากลัว
ใจเต้นรัวหัวขนลุกกระตุกหนาว
ทุกนาทีที่พ้นผ่านสานยืดยาว
คงถึงคราวแน่แล้วพ่อแก้วเอย

ช่วงวิกฤตชิดเฉียดเบียดจนแน่น
หลังจากนั้นมันก็แล่นจากไปเฉย
กลับรู้สึกสุขใจไม่เหมือนเคย
มันส์จังเลยอยากเล่นต่อขออีกที				
18 มกราคม 2548 14:09 น.

หวั่นใจในสายตาเธอ

extreme life

กรุณาอย่ามองผมให้มากนัก
เพราะผมชักจะขวยเขินเกินทนไหว
เข้าใจครับว่าสะดุดสุดขั้วใจ
แต่ขอให้ช้าก่อนผ่อนสายตา

คุณเองก็น่ารักหักใจผม
มีความคมขาวสวยหมวยหนักหนา
ผมเห็นคุณก็อุ่นรอบขอบอุรา
รู้สึกว่าโดนใจในทันที

ตัวผมเองที่เกรงกลัวสายตาคุณ
เหมือนกระสุนที่พุ่งตรงคงวิถี
หวั่นใจครับกับขอบเขตเนตรนารี
รูสึกดีแต่อึดอัดมันขัดกัน

ความจริงนั้นอยากมองจ้องตาเธอ
อยากเสนอท่าทีที่สุขสันต์
อยากทักทายคล้ายสนิทชิดทั้งวัน
แต่ตัวฉันหวั่นใจไม่กล้าเอย				
17 มกราคม 2548 19:37 น.

ควันหลงวันครู

extreme life

ระลึกถึงซึ่งคุณครูที่เคารพ
ได้เคยพบเจอกันในวันเก่า
ท่านสั่งสอนป้อนความรู้สู่ตัวเรา
และยังเฝ้าอบรมบ่มความดี

วันเวลาพาผ่านสถานศึกษา
ทุกวิชาหมุนเวียนเปลี่ยนแสงสี
ผู้ถ่ายทอดหลายหลากและมากมี
เป็นหน้าที่ยิ่งใหญ่ในสังคม

เมื่อไม้อ่อนยังดัดง่ายคล้ายดัดลวด
จึงเข้มงวดมากหน่อยปล่อยรสขม
สร้างพื้นฐานให้มีค่าน่าชื่นชม
อันตัวผมซึ้งใจในพระคุณ

เนื่องในวันคุณครูผู้น่ารัก
ผมจึงถักบทกลอนสะท้อนหนุน
ให้พระเจ้าเมตตาและการุณ
ปกป้องอุ่นคุณครูตลอดไป				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงextreme life