21 ตุลาคม 2547 10:29 น.
extreme life
การมั่นคงในความรักเป็นเรื่องดี
เป็นเรื่องที่ต้องทำย้ำเสมอ
เป็นความรักที่ฉันนี้มีให้เธอ
ไม่ได้เว่อร์แต่จริงใจในถ้อยคำ
เป็นความเที่ยงแน่วแน่แก่ดวงจิต
เป็นความคิดที่ไม่เปลี่ยนเวียนวกซ้ำ
เป็นหน้าเธอที่ได้เจอและจดจำ
เป็นความขำยามที่คึกนึกถึงมัน
แต่การมั่นคงฝ่ายเดียวห่อเหี่ยวยิ่ง
เป็นความจริงที่แสนเจ็บเก็บไปฝัน
เป็นความสุขส่วนตัวชั่วคืนวัน
เป็นความชันภูผารักจักไต่ไป
ถ้ามั่นคงทั้งสองฝ่ายคงไร้ทุกข์
มีความสุขสมหวังดั่งฝันใฝ่
มีแต่รักปักจิตสนิทใจ
ไม่สนใครใจเราสองครองรักกัน
20 ตุลาคม 2547 09:53 น.
extreme life
นอนอุดอู้คุดคู้อยู่บนเตียง
หมอนข้างเรียงเข้ามากอดจอดเทียบท่า
หัวก็ยุ่งพุงก็โตโชว์ขี้ตา
น้ำลายจ๋าไหลบ่ามาเป็นทาง
นาฬิกาปลุกกระตุกสนุกเสียง
ก็แค่เอียงหูมารู้ดูตาขวาง
สมองช้ำรำคาญจริงกดทิ้งวาง
นี่ไม่ขว้างทิ้งก็บุญการุณใจ
ส่วนนกน้อยร้องอาห้อยแต่งเช้าตรู่
เหมือนมันรู้เวลาหาฟ้าใส
ภารกิจออกหากินบินออกไป
สุดแสนไกลจากเตียงฟางวางเรียงกัน
ว่าไปแล้วเราตื่นสายแสนอายนก
ใจยังวกนกนอนเร็วกว่าตัวฉัน
นกหรือจะมาเก่งกาจกว่าตัวชั้น
มาดูวันพรุ่งนี้ฉันตื่นก่อนชัวร์
19 ตุลาคม 2547 12:00 น.
extreme life
พ่อบอกว่าใบชาดีมีที่ยอด
โดดเกาะกอดหลังพ่อรอทางถึง
ที่จุดหมายปลายทางพลางตะลึง
ใยยอดจึงหายไปอะไรกัน
เหลือบไปเห็นคนเด่นเป็นชาวไร่
ถือยอดไปใจยินดีมีสุขสันต์
เจ้าหนอนน้อยท่องคาถาจ้าละหวั่น
ยกให้ชั้นเอามานี่อีเหม่โจด๊าย
ชาวไร่ชาตาลายคล้ายโดนของ
ยืนมึนมองสองหนอนน้อยคอยไม่หาย
อยากจะยกยอดชาให้ใจเสียดาย
จึงกลับกลายเก็บยอดชาเข้าเข่งคม
หนอนน้อยแค้นยิ่งนักปักใจเจ็บ
จึงได้เก็บความเครียดครึ้มที่ถาถม
เช้ามืดจึงหยิบไฟฉายกระบอกกลม
หลอกให้สมชาวไร่ใจร้ายแบร่ :P
18 ตุลาคม 2547 12:09 น.
extreme life
กลอนอ่อนอ่อนง่ายง่ายได้ใจความ
ไม่มองข้ามฉันทลักษณ์ประจักษ์เห็น
กลอนทำให้อารมณ์ร้อนนอนก้นเย็น
กลอนก็เป็นดั่งเพื่อนเอื้อนเอ่ยคำ
แต่งไปตามใจใฝ่ในครั้งแรก
ถึงแปลกแยกแตกต่างช่างน่าขำ
แต่งทุกวันเช้าเย็นเป็นประจำ
เหมือนทำยำถ้อยคำล้ำรสกลอน
ถึงหมดมุขยิ่งสนุกปลุกอารมณ์
ยิ่งเครียดถมยิ่งร้อนรนยิ่งทอดถอน
ให้จับเอาความเครียดเขียนเป็นตอน
เหมือนเราต้อนความทุกข์ใจให้ไกลตัว
คิดไม่ออกบอกใจไม่ต้องรีบ
อย่าได้ถีบถ้อยคำออกจากหัว
หาอย่างอื่นทำไปก่อนไม่ต้องกลัว
แล้วค่อยรัวออกเป็นชุดสุดสะใจ
16 ตุลาคม 2547 18:29 น.
extreme life
ความรักที่มีมั่นคงตรงต่อกัน
คือความฝันอันร้อนรนคนทั้งหลาย
อยากครองคู่อยู่ด้วยกันจนวันตาย
สุขสมหมายคล้ายถูกหวยด้วยโชคดี
ผ่านเดือนปีที่แสนดีมีแต่รัก
ไม่มีหักควักอกตรมระทมหนี
มีแต่หวงห่วงใยใจที่มี
ชีวิตนี้ยอมพลีที่หน้าเธอ
เติมความหวานสานใจกันวันละนิด
ใฝ่ใจจิตคิดถึงย้ำสม่ำเสมอ
แมงมุมรักถักใยเยื่อเมื่อพบเจอ
รักล้นเอ่อเหมือนเขื่อนเจอเฮอริเคน
แม้แก่เฒ่าเฝ้าดูแลแด่เราสอง
คอยประคองห้องหัวใจได้ยินเห็น
เป็นพลังยังคงอยู่คู่กรรมเวร
ยังชัดเจนในความรักประจักษ์ใจ