27 กรกฎาคม 2548 18:33 น.
extreme life
ชีวิตอาจทุกข์ล้น บางครา
มีสุขหมุนเวียนมา เบียดบ้าง
ดวงอาจดิ่งหนักหนา นานเนิ่น เวลา
แต่เชื่อว่าคงร้าง ห่างพ้น สักวัน
ควันหมอกเมฆห่มฟ้า มืดมน
คิดติดผิดหวังผล บ่นพ้อ
อยากหายห่างล่องหน ไปสู่ จุดหมาย
รีบตื่นตัวเลิกง้อ เพื่อได้ สมหวัง
กลัวพังกลัวเจ็บซ้ำ รอยเดิม
เหนื่อยหน่ายไร้แรงเติม ย่างก้าว
ยิ่งหวาดหวั่นสั่นเสริม ใจจิต ดวงแด
วูบหนึ่งยังโน้มน้าว ปลุกกล้า ในตัว
เมื่อเต้นรัวอย่างนี้ หัวใจ
เกิดก่อสุมกองไฟ ต่อสู้
เส้นทางทอดยาวไกล สุดกู่ เกินมอง
ขอย่ำเพื่อให้รู้ พ่ายแพ้ คู่เคียง
17 กรกฎาคม 2548 16:17 น.
extreme life
ทุกข์เพื่อสุข ทนหน่อย ค่อยค่อยผ่าน
ทั้งการงาน การเรียน เพียรศึกษา
อีกเรื่องรัก หนักใจ ในอุรา
ยังหวังว่า สุขขี มีตัวตน
เมื่อผิดหวัง หลั่งน้ำตา อารมณ์โศก
อยู่บนโลก แห่งความจริง อ้างอิงผล
อาจมีสิ่ง ที่ดีกว่า เอาหน่าทน
เพื่อหลุดพ้น จากห้วงทุกข์ สู่สุขเอย
11 มิถุนายน 2548 14:06 น.
extreme life
ชีวิตมันก็เป็นเช่นนี้แหละ
ก็มีแย่มีเย่เฮหนุกหนาน
มีวันที่ผลิออกดอกไม้บาน
จากวันวานที่เหี่ยวเฉาและเศร้าใจ
ในวันนี้อาจระทมและขมขื่น
วันพรุ่งนี้อาจชื่นมื่นระรื่นไหล
อาจมีวันเพื่อนหนีไม่มีใคร
พอวันใหม่เพื่อนตรึมสะบึมเอย
มันขึ้นขึ้นลงลงไม่คงที่
เป็นอย่างนี้มาตลอดไม่จอดเฉย
อย่าคิดมากลำบากใจกันไปเลย
ก็เหมือนเคยสุขทุกข์คลุกเคล้าเคียง
8 มิถุนายน 2548 15:21 น.
extreme life
เพื่อชีวิตที่ดีขึ้นลุกยืนเถิด
คนเราเกิดมาเพื่อสู้คู่แขนขา
อย่าถือโทษโกรธพ่วงดวงชะตา
ทางข้างหน้ายังรอเราก้าวเดินไป
อาจมีล้มลุกคลุกคลานสะท้านจิต
เบื่อชีวิตเซ็งชีวาอารมณ์ไหน
มีขวากหนามมีหลุมบ่อท้อหัวใจ
ยากแค่ไหนความสำเร็จสะเก็ดดาว
ก็หัวใจยังเต้นอยู่รู้สึกดี
เหมือนยังมีโอกาสกระดาษขาว
รอเราเขียนเปลี่ยนใจลบพบเรื่องยาว
คงถึงคราวของเราบ้างข้างหน้าเอย
6 มิถุนายน 2548 19:43 น.
extreme life
วันเวลาผันเปลี่ยนเวียนผันผ่าน
ความยาวนานเกินรอขอหลับไหล
อนาคตของจันทร์อันแสนไกล
ฝากเอาไว้กับหยดน้ำตามใบตอง
มีสายลมแห่งความหวังยังพัดแผ่ว
เห็นรอยแนวแห่งความสุขทุกเพื่อนผอง
เมื่อสายตาเหม่อลอยคอยเมียงมอง
จึงเผลอร้องฮัมเพลงบรรเลงเพลิน
โอ้จะทำเช่นไรใจดวงน้อย
ตะวันลอยขึ้นลงเหล่าหงส์เหิน
ตายังคงจ้องจุดสุดทางเดิน
มันหนักเกินเอิ้นเอ่ยเปรยออกมา
คนหายไปในกลีบกลอนสะท้อนคำ
ความทรงจำยังคงติดชีวิตหนา
จึงเรียงร้อยถ้อยถักอักษรา
กลั่นออกมาอารมณ์ผสมเอย