9 ตุลาคม 2547 12:30 น.
extreme life
ไม่มีใครผิด
แต่มันติดอยู่ที่คิดต่างกัน
บางคนช่างคิดช่างฝัน
บางคนอยู่ไปวันวันก็สบายดี
บางคนขี้หงุดหงิด
บางคนยิ้มไม่คิดทุกนาที
บางคนชอบกินเหล้าเคล้านารี
บางคนมีครอบครัวอบอุ่นละมุนใจ
บางคนสุดแสนประหยัด
บางคนชอบนัดไปช็อปไปใช้
บางคนคิดว่าตัวเองเหนือกว่าใคร
บางคนก็ใฝ่ถ่อมตนคนธรรมดา
บางคนเรียบร้อยสุดฤทธิ์
บางคนเปรี้ยวจิตสุดซ่าเฮฮา
บางคนชอบมีน้ำตา
บางคนมีใจแก่กล้าคอยท้าทุกเรื่องราว
บางคนชอบซาดิส
บางคนครุ่นคิดแล้วนั่งหาว
บางคนชอบฟังเรื่องยืดยาว
บางคนม่ายอาวขอสั้นสั้นหั่นไว้ใจความ
บางคนปล่อยเรื่องผ่านไป
บางคนสงสัยคาใจต้องถาม
บางคนสุดแสนบ้ากาม
บางคนหักห้ามใจจิตคิดทางธรรมไม่เมามัว
บางคนเฝ้าหาคนผิด
บางคนยั้งจิตเออความคิดต่างหัว
บางคนไม่รู้ดีชั่ว
บางคนรู้ตัวขอเป็นคนดี
9 ตุลาคม 2547 10:42 น.
extreme life
เถียงกันใหญ่เรื่องเก่าเล่าใหม่ในวันนี้
ต่างชิงดีชิงเด่นไม่เป็นที่สอง
อ้างเหตุผลไม่ให้จนมุมไม่ให้ตกเป็นรอง
เรานั่งมองสองดวงใจใส่อารมกัน
คนหนึ่งเป็นแม่เราเขย่าอารมสุดฤทธิ์
อีกคนร้อนรนจิตไม่เบาน้องเรานั่น
เถียงกันเพราะน้องพูดว่าเสียอารมบ่นว่ากัน
ลุกโชนพลันกองไฟใหม้ใจคน
ผลสุดท้ายเราทนไม่ไหวจ้องไปที่หน้าน้อง
แล้วก็มองลูกนัยตาหาเหตุผล
แล้วพูดว่าน้องเอ๋ยนายเกิดมาเป็นตัวเป็นตน
เกิดมาบนโลกนี้ทำดีทำไม่ดีกี่ครั้ง
น้องนั่งนิ่งใจหยุดวิ่งดิ่งหัวคิด
เราทำผิดมามากมายในใจฝัง
แม่ก็เลยไม่ไว้ใจยังใฝ่เฝ้าระวัง
เรื่องเคยพลั้งยังไม่น้อยกว่าเรื่องดี
ตอนนี้แม่ก็ยังรู้สึกแย่
ส่วนน้องแท้แท้หลับสบายในความไม่รู้ประสาประสี
เป็นแบบนี้บ่อยมากจากวันเป็นปี
อย่าทะเลาะกันเพื่อมีความสุขสันต์ได้ไหมทั้งสองใจ
8 ตุลาคม 2547 10:18 น.
extreme life
คิดถึงผองเพื่อนเก่าของเรานั้น
เคยวิ่งเล่นด้วยกันวันฟ้าใส
วันฝนตกก็ยังเคยวิ่งเล่นไป
จะมีอะไรมันส์เท่าเรามัธยม
คิดถึงผองเพื่อนเก่าของเรานั้น
เคยซ้อมเชียร์ด้วยกันวันฟ้าขม
ตบมือไม่ดังถอดเสื้อตบหลังกันระงม
พากันจมกองสุราข้า ปวช.
คิดถึงผองเพื่อนเก่าของเรานั้น
เคยร่วมเรียน ป.ตรีด้วยกันวันฟ้าขอ
สอบเมื่อไรใจระทึกขึ้นเขียงรอ
ยังไม่พอขอเรียนต่อชั้น ป.โท
คิดถึงผองเพื่อนเก่าของเรานั้น
เคยพรีเซ้นต์ด้วยกันวันงานร้อน
แปลงานเก่าแปลงานใหม่ไม่ต้องนอน
นั่งกอดหมอนคิดถึงตอนเราร่ำเรียน
7 ตุลาคม 2547 11:10 น.
extreme life
ถ้ามดตัวใหญ่เท่าหมาอาเซเชี่ยน
ถ้าเอเลี่ยนใจดีเหมือนพี่สาว
ถ้าทะเลเหนียวหนึบหนับไปด้วยกาว
ถ้าเงินลาวเป็นเงินหลักของโลกกลม
ถ้าข้าวแพงกว่าน้ำมันอันล้ำค่า
ถ้าท้องฟ้าเป็นสีเขียวเปรี้ยวเปรี้ยวขมขม
ถ้าห้างไม่ติดแอร์เปิดแต่พัดลม
ถ้าเส้นผมของทุกคนเป็นสีชมพู
ถ้าอึหอมเหมือนดอกไม้ไนทุ่งหญ้า
ถ้าพอลล่าเสียโฉมโทรมไม่หรู
ถ้าไม่มีทีวีที่เราดู
ถ้าอยู่อยู่หิมะตกปกเมืองไทย
ถ้ากบน้อยในกะลากล้าแง้มฝา
ถ้าจันทราเป็นสี่เหลี่ยมเปี่ยมไสว
ถ้ากระสอบทรายมีชีวิตและจิตใจ
ถ้ากลอนไทยหายไปใครบ้างตรม
6 ตุลาคม 2547 12:30 น.
extreme life
คนเรานั้นเกิดมาเพื่อซาดิส
ถ้ามัวคิดแต่ผลัดวันประกันพรุ่ง
พักกายใจแล้วเมื่อไรถึงจะรุ่ง
ทำตัวยุ่งเข้าไว้ให้เคยชิน
เพราะความจริงเราทำได้เกินใจบอก
ไม่ตายหรอกกายบอกอยากโผผิน
เสียงความท้ออะไรไม่ได้ยิน
กัดกลืนกินความตั้งใจให้หมดจาน
จงเป็นเหมือนหินอ่อนโยนโดนแกะสลัก
เศษทลักแตกกระจายปลายสิ่วขวาน
ถึงเจ็บปวดรวดร้าวเคล้าซมซาน
กลายเป็นงานอันล้ำค่าน่าชื่นชม
อย่าคิดว่าเราเกิดมาเพื่อตัวเอง
จงยำเกรงรับใช้ให้สาสม
เอาเถอะหน่าอย่าไปคิดชีวิตระทม
เพียงบอกผมเดี๋ยวจัดให้ใครต้องการ
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
937
