3 พฤศจิกายน 2547 11:07 น.
extreme life
เดินผ่านหมวยคุณพระช่วยเธอหมวยยิ่ง
ขาวจริงจริงยอดหญิงเมืองแพนด้า
ยิ้มทีไรไม่เห็นเป็นดวงตา
ฉันแทบบ้าฮานาก้าอาหมวยจัง
เรื่องการงานสุดขยันอันน้องหมวย
คุณพระช่วยน้องหมวยสุดขึงขัง
งานหนักหนาอารมณ์ดีมีพลัง
สู้ไม่ยั้งพลังหมวยรวยเร็วไว
หากโลกนี้ไม่มีหมวยคุณพระช่วย
คงงงงวยคุณพระช่วยหมวยไปไหน
ไปเมื่อไหร่ไปทำไมไปกับใคร
แล้วเมื่อไรจะกลับมาหาโลกกลม
แต่เสียใจหมวยคงไม่หายไปดอก
ยังคงหลอกคงหลอนในใจผม
เป็นความขาวเขย่าใจได้อารมณ์
เป็นความคมผสมน่ารักชอบมากเลย
2 พฤศจิกายน 2547 10:42 น.
extreme life
อยากจะมีหุ่นยนต์เป็นคนใช้
ทำอะไรได้ทุกอย่างในบ้านฉัน
น่าไว้ใจเชื่อถือได้ไม่ปล้นกัน
หวังสักวันฉันจะสร้างมันขึ้นมา
ต้องกวาดบ้านกวาดลานจัดการได้
ถูบ้านไปไม่บ่นอดทนหนา
ล้างจานได้ไม่มีที่ค้างคา
ถึงเวลาซักผ้าตะกร้ากอง
ทำอาหารทุกอย่างวางใจได้
และก็ไม่บ่นหิวท้องกิ่วหมอง
เรื่องห้องน้ำตามล้างได้ไม่ต้องลอง
ไม่ไตร่ตรองป้องกันบ้านจากโจรจร
เรื่องเชื้อเพลิงระเริงชาร์จจากไฟบ้าน
เมื่อเสร็จงานผ่านไปให้พักผ่อน
หุ่นยนต์ดีมีประโยชน์ลดงานร้อน
ให้ฉันนอนตีพุงไม่ยุ่งเกิน
1 พฤศจิกายน 2547 15:28 น.
extreme life
ลีลาสดรถสาธารณะ
ดูเจ้าทะยานพุ่งจุดมุ่งหมาย
เลี้ยวซิกแซกแหกไฟใจแทบวาย
ไม่อยากตายหมู่มากพูดจากใจ
วิ่งทางตรงจงจับจะขับฝ่า
โค้งข้างหน้าแทบบ้าจะรอดไหม
เลี้ยวสุดตัวรัวควงพวงมาลัย
รอดมาได้โอ้ใจใยเต้นแรง
ทนไม่ไหวอยู่ต่อไปตายแน่แน่
แต่เหลือแค่ห้าป้ายทำใจแข็ง
ว่าแต่ว่าจะถึงไหมใจระแวง
กลัวตะแคงแบ่งสองท่อนร่อนลงคู
แล้วป้ายหน้าบ้านฉันหนาก็มาถึง
ฉันนั้นจึงลูกขึ้นยืนทรงตัวหรู
กริ่งอยู่ไหนใจไหวสั่นพลันกดดู
จึงได้รู้ว่าของแถมนั้นมีจริง
31 ตุลาคม 2547 17:06 น.
extreme life
ก้าวบันไดทำไมทีละขั้น
ช่างไม่ทันอันคิดไว้ในสมอง
เสียงหัวใจเต้นตุบตับทั้งสี่ห้อง
มันร่ำร้องต้องการขึ้นด้านบน
กล้ามเนื้อขาท้าทายให้ก้าวกว้าง
เท้าบอกว่างพร้อมย่างไปทุกแห่งหน
เข่าบอกพี่ทีละขั้นสั้นเหลือทน
ข้อเท้าบ่นขอสองขั้นทันทีเลย
เมื่อใจการคล้ายกับว่าท้าความฟิต
อยากพิชิตชั้นบนจนเกินเฉย
ไม่อยากก้าวทีละขั้นอย่างที่เคย
อยากลงเอยที่ชั้นบนในเร็วไว
จึงกระโดดก้าวขาพาตัวพุ่ง
เนื้อสะดุ้งตามจังหวะที่เคลื่อนไหว
เหมือนกับว่าล้านิดหน่อยปล่อยเป็นไป
ไม่ทันไรได้ไปอยู่คู่ชั้นบน
^-^ ขอคุยกับเพื่อนๆชาวกลอนหน่อยนะ ^o^
แบบว่าก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากๆสำหรับทุกคำติชมเลยนะครับ ^o^
ขอสารภาพครับว่าผมชอบแต่งกลอน เขินจัง 5555555 @^-^@
และก็ชอบอ่านกลอนพอๆกับแต่งกลอนเช่นกัน ^o^
แต่ว่าการอ่านกลอนนั้นต้องใช้เวลามากกว่าการแต่งกลอนเยอะ ^-^/
ซึ่งบางทีก็นะรู้สึกไม่สบายใจเหมือนกันแบบว่าเหมือนเห็นแก่ตัวไง ^-^
แต่ก็ทำไงได้นะต้องขออภัยมาในที่นี้ด้วยนะเพื่อนๆชาวกลอน ^-^
เนื่องด้วยเพราะชีวิตวันๆของผมนี่ก็มีอะไรมากมายที่ต้องทำ ^-^
แต่ยังไงก็คงอดใจไม่ไหวที่จะต้องหาเวลามาอ่านกลอนของเพื่อนๆชาวกลอนอยู่ดีอะแหละนะ ^o^
เพราะว่าเวลาได้อ่านกลอนแล้วแบบว่าโดนเนี่ยะ ^-^/
มันจะรู้สึกไงอะ บอกไม่ถูก ^o^ ?
จะเรียกว่าอะดีนาลีนหลั่งเลยก็ว่าได้ 5555555 ^o^
บ่นไรเนี่ยะเรา พอดีกว่า
ทั้งหมดนี่ก็คือสิ่งที่อยากจะบอกกล่าวแก่ชาวกลอนจากใจนะ ^-^
นี่เดี๋ยวต้องไปปอกหอมแดงกับหั่นตระไคร้นะเนี่ยะ 5555 ^o^
บอกแล้วว่ายุ่งๆ ^o^/
ไปและ ^o^
30 ตุลาคม 2547 13:43 น.
extreme life
อันลองผิดลองถูกปลูกประสบ
ได้รู้ครบคำตอบที่สงสัย
ที่พลาดพลั้งไปแล้วไม่เป็นไร
เริ่มต้นใหม่ด้วยใจใฝ่โบยบิน
หากหลบเลี่ยงเพียงมองว่าต้องถูก
ก็เหมือนลูกไข่ไก่ในก้อนหิน
เพราะต้นไม้ไม่ได้ปลูกแค่ในดิน
จะหากินต้องเชี่ยวชาญในงานตน
เมื่อรู้จริงรู้แจ้งแถลงข่าว
ทุกเรื่องราวเข้าใจเหตุที่เป็นผล
ทนเอาหน่อยการดูถูกจากปากคน
เพื่อฝึกฝนจนแข็งแรงแกร่งปัญญา
ที่ยอดสูงรุ่งเรืองประเทืองจิต
อย่าได้คิดเย่อหยิ่งอหิงสา
จงถ่ายทอดคร่ำหวอดตลอดเวลา
เพื่อโลกาจะได้พากันเจริญ
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
1119
