21 พฤศจิกายน 2547 15:11 น.
extreme life
ตื่นขึ้นมาไม่เห็นฟ้าอีกต่อไป
ทำอย่างไรต่อไปเล่าทีนี้
ลุกขึ้นยืนพื้นผนังคลำให้ดี
ประตูที่เปิดออกไปไม่เห็นทาง
แล้วจะลงบันไดอย่างไรต่อ
คงร้องขอความช่วยเหลือเมื่อฟ้าสาง
อนาคตที่จดไว้ได้ปล่อยวาง
เพื่อก้าวย่างสู่ทางใหม่ไร้ดวงตา
อยากเป็นล่ามถามตอบที่รอบรู้
ตาไม่ดูหูฟังเสียงเรียงภาษา
ฝรั่งแขกจีนไทยได้ทุกครา
อยากรู้ว่าทุกภาษาเป็นเช่นไร
นอนคิดไปจะทำใจได้จริงหรือ
แล้วใครคือผู้เมตตาภาษาใส
ไม่ได้เห็นไม่ได้ยลคนของใจ
อย่าเป็นไปในความมืดฝืดเคืองเลย
20 พฤศจิกายน 2547 14:53 น.
extreme life
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วแผ่วลมหนาว
ตอนราวราวเดือนตุลาคว้าผ้าห่ม
ใส่เสื้อหนาขาสวมสอดกอดกันกลม
สุดขื่นขมพรมน้ำกันสั่นระรัว
มาวันนี้พฤษจิกาอากาศร้อน
ยิ่งกว่าตอนเมษาพาส่ายหัว
อากาศแห้งแห่งหน้าหนาวเผารอบตัว
หน้ามืดมัวทั่วหน้ากันฉันเป็นลม
ฟ้าสลัวมืดมัวทั่วพื้นที่
เหมือนจะมีฝนตกใหญ่ให้สาสม
แต่ฟ้ากลับสว่างเสียระเหี่ยตรม
เสียอารมณ์ระทมร้อนนอนซมยาว
มันยังไงหน้าหนาวกลายเป็นหน้าร้อน
สุดสะท้อนหน้าฝนกลายเป็นหน้าหนาว
หน้าร้อนกลายเป็นหน้าฝนทนทุกคราว
เป็นเรื่องราวโลกเปลี่ยนไปให้ปรับตัว
19 พฤศจิกายน 2547 12:30 น.
extreme life
เคยรู้สึกเบื่อหน่อยกันบ้างไหม
อยู่ต่อไปทำไมในโลกนี้
ช่างแสนเซ็งแสนเศร้าเข้าทุกที
มันจะมีอะไรที่ดีขึ้นมา
หลายคนคงเคยเหนื่อยล้ามามากมาย
หลายคนต้องทุรนทุรายมาหลายหนา
หลายคนเจ็บหลายคนปวดอวดน้ำตา
หลายคนท้อขอบอกว่าขอลาแจว
อย่าไปคิดถึงความฝันมันไกลเกิน
แค่เผชิญวันหนึ่งหนึ่งก็อึ้งแล้ว
อยากจะมีเพียงพลังดั่งซุปเปอร์แมว
อยากเห็นแววตานี้ที่ลุกโชน
ให้คิดว่าเราเกิดมาเพื่อซาดิส
เร่งชีวิตอีกนิดหนึ่งกึ่งผาดโผน
อึดให้มากกว่าเก่าเราอยากโดน
รอจนโคนหัวใจบอกให้พอ
ลองร้องเพลงตามวิทยุแบบไม่หยุด
ยิ้มให้สุดแบบหลุดโลกโศกไม่ขอ
อ่านกลอนให้หมดทุกบทสดทั้งจอ
ทำงานก็ขอให้เสร็จเร็วกว่าเดิม
ลองทำดูให้รู้ผลทนทำหน่อย
ดีกว่าคอยเวลาผ่านทรมานเพิ่ม
ลองเติมไฟให้ชีวิตสักนิดเติม
ลองพูนเพิ่มความซาดิส.......ชีวิต.........พลัง
18 พฤศจิกายน 2547 10:53 น.
extreme life
หมวยคนนี้มีตาที่น่ามอง
เสียงร่ำร้องของหัวใจใช่แล้วหนา
แสนโชคดีที่ได้เกิดกำเนิดมา
ได้รู้ว่าเธอมีค่ากว่าประเมิน
ผิวขาวเนียนดุจเทียนที่เวียนไหว้
กับประกายในแววตาพาให้เขิน
จมูกเล็กเด็กน่ารักมากเหลือเกิน
ปากดูเพลินเอิ้นเอ่ยกว่าเคยเจอ
ฟันกระต่ายละลายแล้วน้องแก้วจ๋า
ทรงผมพาตาพี่ไม่มีเผลอ
คิ้วโค้งสวยด้วยแนวขนบนตาเธอ
สุดพร่ำเพ้อใจล้นเอ่อชะเง้อดู
ชื่อเธอหนาอากิมาเอดะ
น่ารักนะเห็นจะจะกับตาหนู
เป็นไอดอลออนเจแปนแฟนพรั่งพรู
เธอยังอยู่คู่อุดมคติมิลืมเลือน
17 พฤศจิกายน 2547 10:32 น.
extreme life
ถ้าโลกนี้ไม่มีแรงโน้มถ่วง
แอปเปิ้ลคงไม่ร่วงใส่นิวตัน
เราคงต้องล่องลอยไปเที่ยวกัน
ปลาตัวนั้นคงแหวกว่ายในนภา
การเดินทางคงหันไปใช้เครื่องบิน
เรื่องการกินคงต้องจับงับบนฟ้า
ตอนขับถ่ายคงวี๊ดว๊ายคล้ายเฮฮา
เมื่อตากผ้าคงมัดไว้คล้ายว่าวลม
จะอาบน้ำอย่างไรล่ะทีนี้
แล้วจะตีกอล์ฟอย่างไรให้สุขสม
ฝนคงไม่ตกจากฟ้าชาวนาตรม
เสียอารมณ์กับคนดีที่ลอยไป
ทุกอย่างคงลอยไปในอากาศ
มนุษยชาติคงตกใจและสงสัย
หมู่มวลสัตว์คงฉงนปนแปลกใจ
โอ้ชาวกลอนคิดอย่างไรใคร่อยากฟัง