1 ธันวาคม 2547 18:38 น.
extreme life
ทำสิ่งใดใจตั้งมั่นอันแน่วแน่
ไม่ยอมแพ้แม้ปัญหามาขัดขวาง
สู้เหมือนมวยด้วยใจไม่ปล่อยวาง
ทุกก้าวย่างหวังเสมอเธอยังคอย
ดวงตะวันผันขึ้นฝืนหรือเปล่า
ทุกเรื่องราวสาวผ่านงานไม่น้อย
ทำกันไปไม่บ่นจนตัวลอย
คราวท้อถอยค่อยค่อยทำบำเพ็ญบุญ
อันเม็ดเกลือเนื้อเค็มเต็มเต็มคราบ
โลกรับทราบตราบฟ้าดาราหมุน
ให้รักษาค่าไว้ในตัวคุณ
เก็บเป็นทุนอุ่นใจไม่ขาดแคลน
วันเวลาพาผ่านนานเท่าไหร่
เดินต่อไปไม่สิ้นสุดหลุดหมื่นแสน
ได้เรียนรู้อยู่กินถิ่นทั่วแดน
เป็นตัวแทนแผ่นดินรินหลั่งใจ
30 พฤศจิกายน 2547 18:13 น.
extreme life
เพื่อนๆลองนึกภาพปีศาจอยู่ข้างซ้ายของเพื่อนๆ
และเพื่อนๆก็ลองนึกภาพเทวดาจับมืออยู่กับนางฟ้าที่ข้างขวาของเพื่อนๆนะ
แล้วลองอ่านกลอนบทนี้ดู
ปีศาจร้ายใจทรามตามหลอนหลอก
เขาเริ่มงอกตอกย้ำทำเครื่องหมาย
คอยยุแยงแจงเหตุผลบ่นมิคลาย
อยากทำลายนายคนนี้ที่อ่อนแอ
เทวดาน่ารักหักห้ามจิต
ฉุดให้คิดผิดถูกปลูกกระแส
ชี้ให้เห็นเส้นทางดีมีกุญแจ
อย่ายอมแพ้แก่ผีร้ายให้ระวัง
อย่าไปฟังนางฟ้าสาธยาย
ช่างงมงายคล้ายคนดีที่ล้าหลัง
จงทำชั่วมัวเมาเอาพลัง
อย่าไปยั้งตั้งหน้าเลวเปลวโลกีย์
เทวดาคว้าคอพอเสียเถิด
จงชูเชิดเทิดของขวัญอันสดสี
ถวายชาติศาสนาบารมี
เป็นคนดีปีศาจแพ้แค่ห้ามใจ
29 พฤศจิกายน 2547 13:17 น.
extreme life
อยากจะเห็นยิ้มพิมพ์ใจชาวไทยกลอน
ยิ้มเสียก่อนอย่ารีบร้อนดูอ่อนหวาน
ยิ้มสักทีเผื่อมีใจใฝ่เขียนงาน
ความเบิกบานเกิดขึ้นได้ให้ยิ้มกัน
หรือจะยิ้มแบบร่าเริงบรรเทิงจิต
ยิ้มสิ้นคิดติดไอติมยิ้มตอนฝัน
ยิ้มสุดใจแม้สาหร่ายจะติดฟัน
ยิ้มทั้งวันเหมือนคนบ้าก็ฮาดี
แม้กล้ำกลืนลองฝืนยิ้มฉีกริมปาก
คนยิ้มยากหากลองยิ้มคงเปลี่ยนสี
อารมณ์ร้ายกลายเป็นยิ้มคงเข้าที
ยิ้มเดี๋ยวนี้ที่นี่ให้เร็วไว
ระบือนามว่าสยามเป็นเมืองยิ้ม
เขาตีพิมพ์ทั่วโลกาหน้าสดใส
ผมจึงอยากเห็นรอยยิ้มที่พิมพ์ใจ
ของชาวไทยโพเอมเต็มเต็มเอย
28 พฤศจิกายน 2547 15:40 น.
extreme life
ให้อภัยในความผิดของผู้อื่น
เหมือนหยิบยื่นโอกาสและคาดหมาย
อยากจะเห็นเช่นสังคมที่กลับกลาย
หมู่คนคล้ายไร้อาฆาตมาดร้ายแรง
เมื่ออภัยใจก็เย็นเป็นสายลม
เป็นน้ำพรมน้ำไหลใส่น้ำแข็ง
พึงพอใจใครคนนี้ที่เปลี่ยนแปลง
ใจเคยแห้งจำแลงแหล่งน้ำใจ
การอภัยที่ยิ่งใหญ่หาใดเปรียบ
หาใดเทียบบุพกาน้ำตาไหล
สูญเสียบุตรและบุตรีที่หลับไป
อยากจะให้โอกาสฆาตกร
อันอภัยอื่นอื่นเป็นหมื่นแสน
สร้างดินแดนแห่งบทเรียนที่เพียรสอน
มนุษยชาติจุนเจือเอื้ออาทร
เสียงสะท้อนจากบทกลอนอ้อนให้ฟัง
27 พฤศจิกายน 2547 14:01 น.
extreme life
อันขาวสวยหมวยหวานน้ำตาลหยด
หมู่มวลมดปล่อยใจให้ไหลหลง
หนวดชี้ฟ้าขาชี้ดินก้นตั้งตรง
ออกจากพงจากไพรไปเมียงมอง
อันขาวหมวยยิ้มสวยดูเรียบร้อย
เหล่ามดน้อยคอยตามแจแลทั้งผอง
หวงก็เพียงหมวยคนนี้ที่เกี่ยวดอง
มดประคองหมวยเดินเพลินอารมณ์
อยากจะเกาะเส้นผมแล้วดมดอม
อยากจะตอมหัวไหล่ให้สาสม
อยากจะเห็นดวงตาและหน้าคม
อยากจะก้มล้มลงแอบแนบมือเธอ
อันขาวสวยหมวยซึ้งตรึงใจจิต
สุดชีวิตน้อยนิดที่มดเผลอ
ได้เกิดมาหน้าใสได้พบเจอ
มดพร่ำเพ้อละเมอหมวยระทวยใจ
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
1783
