6 มกราคม 2548 15:58 น.
extreme life
ทำสิ่งใดใส่ความมันส์หั่นความเฉื่อย
สับความเมื่อยเลื่อยความปวดนวดความฝัน
ฝ่าความเจ็บเก็บความช้ำย้ำความมันส์
โอ้สวรรค์สรรค์สร้างได้ใจของเรา
ถึงจะหนักซักมากมายตายก็จบ
สู้ให้ครบรบให้สิ้นดิ้นให้เฉา
กล่อมให้กลับปรับให้ชัดขัดให้เงา
มุ่งหน้าเข้าเป้าหมายคล้ายลูกปืน
สิ่งมีค่าหายากขวากหนามกั้น
ทั้งมีควันมันมีหมอกศอกขัดขืน
เดี๋ยวมีเรื่องเคืองมีเศษเหตุกล้ำกลืน
ขอจงฝืนยืนต้านผ่านเรื่องราว
ทิ้งหัวลงตรงหมอนนุ่มอุ้มหมอนกอด
ชีพที่รอดปอดที่รักพักที่หนาว
ใจที่ฝันวันที่ผ่านงานที่ยาว
ตื่นมาห้าวสาวเชือกต่อขอสู้เอย
4 มกราคม 2548 19:50 น.
extreme life
อันเพื่อนกันเพื่อนกลอนอ่อนโยนยิ่ง
ซึ้งจริงจริงถิ่นนี้มีสหาย
อยากจะอยู่ด้วยกันจนวันตาย
รักมิคลายไทยโพเอ้มเต็มเต็มดวง
นับตั้งแต่วันแรกที่แทรกโผล่
เราก็โชว์ปล่อยไก่ไม่มีหวง
เพื่อนกลับให้คำชมผมทั้งปวง
ที่ทักท้วงก็มีที่สอนกัน
เรื่องของฟรีที่นี่ก็มีให้
ผมจำได้หนังสือแม่แค่ของขวัญ
พี่ทิกิให้มาค่ารางวัล
ผู้เฒ่านั้นให้ซีดีมีบทกลอน
ถึงวันนี้ที่บรรจบครบร้อยบท
ยังคงสดคงใสใจสลอน
มีเพื่อนดีแบบที่ไม่ขาดตอน
มาเล่าย้อนระลึกถึงซึ้งใจเอย
4 มกราคม 2548 11:31 น.
extreme life
สวัสดีปีใหม่ชาวไทยกลอน
ที่พักผ่อนหย่อนใจในเว็ปนี้
อยากจะส่งความสุขที่แสนดี
ให้ผองเพื่อนน้องพี่ที่นี่กัน
คิดสิ่งใดขอให้สมใจนึก
ให้คักคึกมีพลังดั่งใจฝัน
ให้ร่ำรวยอวยชัยในทุกวัน
ความสุขพลันบังเกิดบรรเจิดใจ
ให้คลาดแคล้วภัยพาลเบิกบานจิต
ให้ชีวิตมีชีวาหน้าสดใส
สุขภาพแข็งแรงแกร่งทันใด
แอบชอบใครให้สมใจในทันที
อยากเปลี่ยนแปลงสิ่งใดให้ลงมือ
ชีวิตคือความกล้าพาสุขขี
ขอให้คิดและทำนำสิ่งดี
เพื่อชีวีและครอบครัวทั่วหน้าเอย
29 ธันวาคม 2547 15:22 น.
extreme life
ขอส่งท้ายปีเก่าเศร้าดวงจิต
หลายชีวิตจากไปไม่กลับผวน
พอกันทีทะเลนี้ที่เรรวน
อย่าได้หวนกลับมาอีกคราเลย
สำหรับตัวผมนั้นอันปีนี้
เป็นปีที่มีพลังอย่างเปิดเผย
รู้สึกว่าไม่น่าเบื่ออย่างที่เคย
ชีวิตเอยพร้อมสู้อยู่ทุกวัน
ช่วงสิ้นปีคงมีการดื่มกิน
มีการดิ้นการแด็นซ์แดนสังสรรค์
ให้จำไว้ว่าเมื่อไรที่ดื่มกัน
ขับรถนั้นห้ามไปห้ามใช้งาน
ให้โชคร้ายหายไปกับปีเก่า
ให้ความเศร้าเบาสิ้นไม่สืบสาน
ให้นิสัยแย่แย่ไม่แผ่นาน
ให้ภัยพาลสูญสิ้นทั่วถิ่นเอย
27 ธันวาคม 2547 19:12 น.
extreme life
เกลียวคลื่นยักย์หนักหน่วงทะลวงใต้
แผ่นดินไหวใจกลางเหตุเขตอิเหนา
ผลกระทบกลบกลืนผืนเกาะเรา
อยากจะเฝ้าเอาใจช่วยด้วยอกตรม
เคยเห็นแต่แค่ในหนังยังน่ากลัว
ใจเต้นรัวทั่วไทยใยเกิดถม
มันไม่ทันหันหนีมีแต่จม
น้ำซัดล้มก้มเงยเอ่ยไม่ทัน
จำนวนศพพบเพิ่มเติมมาเรื่อย
ผู้คนเหนื่อยเมื่อยล้าหน้าเสียขวัญ
กำลังใจได้อาหารลานแจกกัน
คนเจ็บนั้นปันรักษาค่านั้นฟรี
สงสารร้านบ้านช่องกองเป็นหมู่
หากเรารู้กู่ก่อนตอนทันหนี
คงจะไม่ไหลไปในวารี
ภัยแบบนี้ไม่มีใครใฝ่ปองเอย
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
906
