23 มกราคม 2548 20:33 น.
extreme life
เมื่อผิดหวังในตัวเองบรรเลงโศก
เหมือนทั้งโลกซึมเศร้าเคล้าเมฆฝน
ตัวมันอู้รู้สึกแย่แพ้ใจตน
กายสับสนอึดอัดขัดสิ้นดี
คราสมหวังดั่งใจปรารถนา
เหมือนท้องฟ้าปลอดโปร่งโล่งสดสี
ชนะใจตัวเองครื้นเครงมี
แสนสุขขีกายากล้าแกร่งพลัน
ยามร่างกายร้องครวญชวนพักผ่อน
ใจมันร้อนเร่งงานสานทอฝัน
สมองเอยเฉยนิ่งไม่วิ่งกัน
นาทีนั้นแพ้ตัวนะหัวใจ
โอ้สุขทุกข์คลุกเคล้าอย่าเศร้าเลย
ทุกคนเคยผันผ่านนานนมไหน
ความผิดหวังมาเยือนและเคลื่อนไป
สมหวังใหม่เกิดขึ้นลุกยืนเทอญ
22 มกราคม 2548 18:14 น.
extreme life
ความสงบสยบความเคลื่อนไหว
หัดทำใจเยือกเย็นเป็นน้ำแข็ง
โบกมือลาถ้อยคำย้ำรุนแรง
คนชอบแกล้งด้วยวาจาข้างหน้าเรา
พูดน้ำไหลไฟดับรับฟังเงียบ
มากันเพียบเสียบใส่โสตโปรดปล่อยเขา
ปากเรานั้นคันหนักหนาอย่าพึ่งเกา
อีกปากเน่าเข้าใจไม่น่าฟัง
เอาเข้าไปให้พอขออย่าหยุด
สักกี่ชุดก็เชิญเกินขุดฝัง
มันมากมายคล้ายดินหินสร้างวัง
คงไม่รั้งยั้งห้ามตามสบาย
หรืออยากตบอยากตีที่ใบหน้า
เอาสิถ้าทำแล้วแคล้วเครียดหาย
แม้อยากได้ชีวิตปลิดชีพวาย
จะถวายให้สิ้นอินทรีย์เอย
21 มกราคม 2548 13:10 น.
extreme life
อุปสรรคมากมายในสมอง
มันร่ำร้องเรียกหาเวลาฝัน
จะดีหรือถือผลมาอวดกัน
ทำอย่างนั้นทำอย่างนี้ไม่มีทาง
ก็ตีตนไปก่อนไข้ให้น่ากลัว
มันมืดมัวมืดมิดติดขัดขวาง
เหมือนกำแพงปิดกั้นคั่นตรงกลาง
อยู่ระหว่างความจริงกับสิ่งลวง
สร้างโอกาสดีกว่าช้าอยู่ใย
ให้รู้ไปเดี๋ยวนี้ไม่มีหวง
ผิดตรงไหนบอกมาว่าทักทวง
อยากลุล่วงช่วงเวลาแห่งความจริง
ใช้พลังเพื่อแก้ไขในสิ่งผิด
ดีกว่าคิดไปเองเกรงเสือสิงห์
เสียแรงเปล่าเฝ้ากลัวมัวประวิง
ขอจงกลิ้งเข้าชนคนกล้าเอย
20 มกราคม 2548 15:15 น.
extreme life
สู้ตายครับกับชีวิตที่มีอยู่
ให้มันรู้กันไปใครกันแน่
ที่จะได้สัมผัสถูกลูกกุญแจ
ความพ่ายแพ้หรือตัวฉันใครกันเอย
กุญแจนี้มีค่าซักเท่าไหร่
ถามมาได้มันมากมายเกินเฉลย
เพราะประตูแห่งความฝันมันไม่เคย
จะแง้มเผยให้เชยชมให้สมปอง
เมื่อชีวิตยังไม่สิ้นก็ดิ้นต่อ
แม้ความท้อจะมาเยือนเหมือนสยอง
ความเจ็บปวดรวดร้าวเข้าครอบครอง
แต่ขอร้องอย่าพึ่งถอยค่อยค่อยดึง
ประตูแห่งความฝันอันแสนไกล
จะขอไปไขมันสักวันหนึ่ง
หลังประตูคู่ควรชวนตราตรึง
สัมผัสซึ้งถึงเส้นทางที่ผ่านมา
19 มกราคม 2548 18:15 น.
extreme life
โอ้ชีวิตช่างขึ้นลงไม่คงที่
รู้สึกดีรู้สึกแย่ไม่แน่หนา
มีปลอดภัยมีการเสี่ยงเลี่ยงหลบมา
มีเข้มแข็งมีอ่อนล้าหน้าเปลี่ยนไป
ในบางครั้งต้องตัดสินดิ้นก้าวผ่าน
สูงตระหง่านน่านฟ้านภาใส
เพียงอยากลองนั่งเล่นเป็นอย่างไร
คงสาใจในวันนี้มีเรื่องราว
เมื่อชีวิตทิ้งดิ่งยิ่งน่ากลัว
ใจเต้นรัวหัวขนลุกกระตุกหนาว
ทุกนาทีที่พ้นผ่านสานยืดยาว
คงถึงคราวแน่แล้วพ่อแก้วเอย
ช่วงวิกฤตชิดเฉียดเบียดจนแน่น
หลังจากนั้นมันก็แล่นจากไปเฉย
กลับรู้สึกสุขใจไม่เหมือนเคย
มันส์จังเลยอยากเล่นต่อขออีกที
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
1549
