24 มกราคม 2551 20:53 น.
extreme life
ไม่เหงาแล้วก็ได้ไม่ง้อหรอก
ขอเดินออกจากโลกแห่งความเหงา
เปิดประตูหัวใจในตัวเรา
แล้วเดินเข้าหัวใจใครบางคน
ขอค้นหาความลับที่ทับอยู่
อยากจะรู้คุณค่าที่น่าสน
ออกไปจากใจนี้ที่ร้อนรน
ไปหาผลแห่งมิตรชีวิตชีวา
ทุกสิ่งต้องแลกมาเวลาด้วย
หมูในอวยน้อยล้นยากค้นหา
ขึ้นอยู่กับพระเจ้าเค้าจัดมา
บ้างก็ช้าแต่เราก็เฝ้ารอ
ความคิดของมนุษย์มีสุดเขต
น่าสมเพศแท้ใจข้างในหนอ
ไม่รู้จักหยุดหย่อนผ่อนเพียงพอ
พระเจ้าขอแค่นั้นอย่าหวั่นเอย
23 มกราคม 2551 19:01 น.
extreme life
เหงานะครับจับจิตสะกิดใจ
เหงาอย่างไรอย่างนี้ที่คุณเห็น
เหงาไปได้แต่เช้าจนเข้าเย็น
เหงาจนเป็นนิสัยไม่ดีเลย
เหงากันซึ่งซึ่งหน้าอย่าปกปิด
เหงาจนมิดหัวใจไม่อาจเฉย
เหงาจนแอบร้องไห้ใครก็เคย
เหงาเจ้าเอยเจ้ากรรมขยำกิน
เหงาท่ามกลางผู้คนผลของกรรม
เหงาถลำลึกลงตรงเหวหิน
เหงาเพราะแอบมุดลงตรงซอกดิน
เหงาจนสิ้นความสุขทุกโมงยาม
เหงาเหงาเหงาเหงาเหงาเหงาเหงาเหงา
เหงาจังเราทั่วมท้นจนล้นหลาม
เหงาไม่มีแม้เงาที่เฝ้าตาม
เหงายังจามป่วยใจไม่หายเอย
22 มกราคม 2551 18:40 น.
extreme life
เหงาเข้าไส้ในสุดหยุดไม่อยู่
ก็ไม่รู้เกินไปหรือไม่หนอ
เหงาถึงแกนกระดูกผูกตัวงอ
เหงาจนท้อแท้ใจไม่รักดี
เหงานะครับสับสนจนหมดป่า
เหงาช้าช้านานนานคลานหลบหนี
เหงาไม่ถูกไม่แพงทั้งแผงฟรี
เหงาแบบนี้แย่จังตังอยู่เต็ม
เหงาที่ไรได้มองบนท้องฟ้า
หาลูกปลาหารักปักหมอนเข็ม
หาหญ้าแก่หญ้าอ่อนมานอนเล็ม
หาความเค็มของเกลือเมื่ออยู่ภู
เหงาเข้าเส้นเอ้นเลือดเดือดเป็นฟอง
แต่ไม่ร้องไม่ไห้ใจอดสู
บนหัวนั้นไม่มีที่อยู่งู
ใครจะรู้จะชอบขอบคุณเอย
21 มกราคม 2551 23:33 น.
extreme life
เหงาเกินทนคนอะไรไม่มีแฟน
ในอ้อมแขนว่าเปล่าเข้าใจไหม
ในดวงจิตร้อนรุ่มสุมเป็นไฟ
ในดวงใจร้อนมากยากดับลง
จะมีใครมาช่วยด้วยความรัก
เอามาปักหัวใจให้ไหลหลง
ขอจงปักอกซ้ายให้ตรงตรง
มันก็คงเจ็บจี๊ดสุดขีดเลย
ได้แต่เพียงเฝ้ารอขอสวรรค์
จงได้ปั้นเธอมาหามาเสย
หัวคงปักคงปำคว่ำไม่เงย
แม่เจ้าเว้ยซะทีอย่ารีรอ
คนสวยมีมากมายคล้ายพืชผัก
คนน่ารักมากล้นจนเหลือขอ
คนแอ๊บแบ๊วอารมณ์ดีมีมากพอ
คนเกือบหล่อคนนี้มีใจเอย
20 มกราคม 2551 22:07 น.
extreme life
สายลมพัดแผ่วเบามาเป่าเนื้อ
มีน้ำเหลือครึ่งแก้วแล้วใช่ไหม
เราก็ยังไม่รู้อยู่เรื่อยไป
ภายในใจสับสนเกินทนทาน
มีคนเคยบอกว่าเวลาเหงา
ให้กินเหล้ากับเพื่อนเยือนข้าวสาร
ก็ทำจนเบื่อแล้วแก้วร้าวราน
เกิดอาการซึมเศร้าไม่เข้าใจ
หากวันใดลมพัดจัดก้อนเมฆ
แล้วช่วยเสกสายฝนหล่นรินไหล
ช่วยมารดตรงนี้ที่หัวใจ
ที่มันไม่ชุ่มชื้นยืนงงงง
โลกใบสีชมพูไม่รู้จัก
เรื่องความรักอยู่ไหนไม่เจอหลง
เรื่องกุ๊กกิ๊กหยิกแก้มแย้มตามตรง
ว่ามันคงยังห่างทางเราเอย
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
2116
