มันครั่นเนื้อครั่นตัวกลัวเป็นไข้ ถึงจะทำอย่างไรก็ไม่หาย ตั้งแต่เจอเธอไปใจวุ่นวาย โอ้ให้ตายเธอเป็นเช่นหมอนึง ตั้งแต่นั้นตัวผมก็ล้มป่วย ภายในใจระทวยด้วยคิดถึง อยากจะพบอยากเจอเพ้อรำพึง ใยเธอจึงน่ารักปักอุรา ช่วยมาตรวจตรงนี้ทีเถิดหมอ ใจผมรอหมอตรวจหมวดรักษา ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องใช้ยา แค่หมอมาอยู่ใกล้ใจตรงกัน ตรวจบ่อยบ่อยก็ได้ใช่ไหมครับ ผมยอมรับว่าป่วยด้วยใจฝัน ถ้าผมเป็นโรคหัวใจในเร็วพลัน ตอนนี้นั้นตายลงคงคุ้มเอย