11 มิถุนายน 2548 14:06 น.
extreme life
ชีวิตมันก็เป็นเช่นนี้แหละ
ก็มีแย่มีเย่เฮหนุกหนาน
มีวันที่ผลิออกดอกไม้บาน
จากวันวานที่เหี่ยวเฉาและเศร้าใจ
ในวันนี้อาจระทมและขมขื่น
วันพรุ่งนี้อาจชื่นมื่นระรื่นไหล
อาจมีวันเพื่อนหนีไม่มีใคร
พอวันใหม่เพื่อนตรึมสะบึมเอย
มันขึ้นขึ้นลงลงไม่คงที่
เป็นอย่างนี้มาตลอดไม่จอดเฉย
อย่าคิดมากลำบากใจกันไปเลย
ก็เหมือนเคยสุขทุกข์คลุกเคล้าเคียง
8 มิถุนายน 2548 15:21 น.
extreme life
เพื่อชีวิตที่ดีขึ้นลุกยืนเถิด
คนเราเกิดมาเพื่อสู้คู่แขนขา
อย่าถือโทษโกรธพ่วงดวงชะตา
ทางข้างหน้ายังรอเราก้าวเดินไป
อาจมีล้มลุกคลุกคลานสะท้านจิต
เบื่อชีวิตเซ็งชีวาอารมณ์ไหน
มีขวากหนามมีหลุมบ่อท้อหัวใจ
ยากแค่ไหนความสำเร็จสะเก็ดดาว
ก็หัวใจยังเต้นอยู่รู้สึกดี
เหมือนยังมีโอกาสกระดาษขาว
รอเราเขียนเปลี่ยนใจลบพบเรื่องยาว
คงถึงคราวของเราบ้างข้างหน้าเอย
6 มิถุนายน 2548 19:43 น.
extreme life
วันเวลาผันเปลี่ยนเวียนผันผ่าน
ความยาวนานเกินรอขอหลับไหล
อนาคตของจันทร์อันแสนไกล
ฝากเอาไว้กับหยดน้ำตามใบตอง
มีสายลมแห่งความหวังยังพัดแผ่ว
เห็นรอยแนวแห่งความสุขทุกเพื่อนผอง
เมื่อสายตาเหม่อลอยคอยเมียงมอง
จึงเผลอร้องฮัมเพลงบรรเลงเพลิน
โอ้จะทำเช่นไรใจดวงน้อย
ตะวันลอยขึ้นลงเหล่าหงส์เหิน
ตายังคงจ้องจุดสุดทางเดิน
มันหนักเกินเอิ้นเอ่ยเปรยออกมา
คนหายไปในกลีบกลอนสะท้อนคำ
ความทรงจำยังคงติดชีวิตหนา
จึงเรียงร้อยถ้อยถักอักษรา
กลั่นออกมาอารมณ์ผสมเอย