24 ธันวาคม 2548 18:59 น.
extreme life
ล้างซะเถอะเลอะเหลือเกินเขินมั้ยนั่น
นี่ตะวันสายโด่งดูโปร่งใส
ขี้ตาน้อยคอยเกาะเลาะตาใคร
หรือเธอไม่อายเลยไม่เคยแคร์
พูดแล้วยังนั่งจ้องนะน้องนี่
เป็นสตรีรักสวยด้วยสิแหม
ปล่อยขี้ตาคาขอบเหมือนชอบแล
เห็นแล้วแย่แม่คุณการุณเทอญ
หรือจะใช้ให้พี่ล้างไม่ห่างกัน
อย่าได้ฝันขอบายขอหายเหิน
เอ้ารีบลุกปลุกแล้วน้องแก้วเชิญ
แล้วรีบเดินไปล้างหน้าให้ตางาม
เธอยังคงงงงันเหมือนฝันอยู่
เหมือนรับรู้รึเปล่าจึงเฝ้าถาม
อะเฮ้ยเอ้อเธอล้มลู่เหมือนวู่วาม
เอนหลังตามแรงโน้มถ่วงเธอง่วงเอย
22 ธันวาคม 2548 19:01 น.
extreme life
การรอคอยพลอยห่วงจะล่วงเลย
ต้องอยู่เฉยหยุดนิ่งเป็นลิงหงอย
แต่ละวันมันเหมือนจะเลื่อนลอย
ใจดวงน้อยห่อเหี่ยวเรี่ยวแรงลง
ไม่ขัดข้องต้องรอกันต่อไป
ก็เข้าใจแต่จิตคิดประสงค์
จึงเหนื่อยหนักกักเก็บเจ็บที่ปลง
มินานคงเคลื่อนที่ดีกว่าเดิม
จึงอ่านกลอนย้อนแต่งแบ่งเวลา
นั่งอยู่หน้าจอแสงหวังแรงเสริม
มาเรียงร้อยถ้อยถักและกวักเติม
มันก็เริ่มดีขึ้นตอนยืนรอ
น่าเบื่อแท้แต่หวังยังเรืองรอง
เฝ้าจับจ้องเวลาจะมาหนอ
แม้ต้องเหนื่อยเมื่อยกายและปลายคอ
ดีกว่าหงออย่างนี้ทั้งปีเอย
20 ธันวาคม 2548 23:39 น.
extreme life
สายลมหนาวร้าวผิวจนสิวแข็ง
เราก็แฝงหลบไปใต้ผ้าห่ม
ขอยอมแพ้แซ่ซ้องน้องสายลม
เพราะตัวผมหนาวสั่นเหมือนบั่นทอน
เมื่ออาบน้ำย้ำคิดจะบิดก๊อก
น้ำกระฉอกโดนพุงสะดุ้งหอน
พอบิดคลายสายน้ำสาดใจขาดรอน
อกสะท้อนสะท้านทรวงแทบร่วงลง
หากมีคู่อยู่ข้างไม่ห่างตา
กายที่ล้าคงบรรเทาเบาเหมือนผง
จะแวะเวียนเพียรกอดตลอดตรง
เธอก็คงอบอุ่นและสุนทรี
แต่ความจริงวิ่งชนจนหนาวเหน็บ
จึงต้องเก็บหัวหลบและซบหนี
มันชัดเจนเย็นเยือกไม่เลือกที่
หนาวอย่างนี้หนาวดึ๋งถึงไส้เอย
19 ธันวาคม 2548 15:43 น.
extreme life
แอบมองเธอเสมอมาเวลาพบ
จะคอยหลบกลบเกลื่อนเหมือนไม่สน
เห็นข้างหลังก็ยังดียังมียล
ก็สุขล้นปนอิ่มอยู่ริมใจ
ยังไม่คิดชิดเคียงแค่เมียงมอง
ไม่เรียกร้องต้องการระรานไถ
แม้ใจฉันมันชอบต้องปลอบไป
พร้อมเมื่อไรไม่รอแน่นะแม่คุณ
ได้แต่หวังว่ายังโสดได้โปรดเถิด
ฝากเธอเชิดเลิศล้ำทำเฉียวฉุน
วานเธอหน่อยคอยฉันด้วยช่วยเอาบุญ
เฝ้าแต่ลุ้นวุ่นวายอยู่ดายเดียว
หากวันหนึ่งต้องอึ้งนิ่งความจริงแจ้ง
เธอแสดงแฝงคู่ให้ดูเหลียว
เราก็คงปลงปิดหน้าซีดเซียว
ต้องท่องเที่ยวเลี้ยวกลับซับน้ำตา
16 ธันวาคม 2548 16:15 น.
extreme life
ล้มตัวลงบนเตียงเสียงดังตุบ
บทสรุปของวันที่ฉันหวัง
เมื่อร่างกายกำหนดหมดพลัง
แต่ใจยังร่ำร้องต้องข่มตา
นึกถึงความผิดพลาดเคยขลาดเขลา
บอกตัวเราแล้วไปไม่หวนหา
ปัจจุบันใจหนอรอเวลา
วันข้างหน้าตื่นเต้นเป็นไก่กลัว
วอนคุณพระคุณเจ้าที่เรารัก
ลูกขอพักขอผ่อนร้อนรุมหัว
ในจิตใจสับสนจนมึนมัว
คิดไปทั่วทุกเรื่องจนเปลืองแรง
จึงแต่งกลอนสะท้อนความตามรู้สึก
ใจที่ลึกสุดล้ำทำแอบแฝง
อยากจับใจวางบนหมอนนอนตะแคง
แล้วจัดแจงกล่อมใจให้หลับเอย
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
1503
