14 มกราคม 2551 20:16 น.
extreme life
ภายในใจโหยหาเวลานี้
มันจะมีสักคนสนบ้างไหม
กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนเลยไป
เหมือนมีไฟสุมทรวงรถพ่วงชน
มองไปหนแห่งใดก็ใช่อยู่
ก็ไม่รู้ไม่ชี้ไม่มีสน
คนในโลกมีมากหลากล้านคน
เหมือนเม็ดฝนมากมายหายแห้งคืน
กายก็ยังเจ็บปวดรวดร้าวหนัก
ไม่ได้พักได้ผ่อนร้อนสุดฝืน
ไม่ค่อยจะได้นั่งทั้งวันยืน
แต่ก็ฟื้นทุกเช้าดูเข้าที
ใจก็ปวดรวดร้าวหนาวจับจิต
ตัวก็บิดเป็นเกลียวยากเลี้ยวหนี
ใจที่นอนจำศีลสิ้นหลายปี
เวลานี้ตื่นแล้วแก้วตาเอย
7 ธันวาคม 2550 22:02 น.
extreme life
คนคนหนึ่งหาปลามาเลี้ยงลูก
ทำเพาะปลูกไร่นาหาอาหาร
เอารถไปแก่ดินถิ่นกันดาร
ทุกเรือนชานรู้จักมักคุ้นเคย
มือที่เคยสั่นไหวในวันก่อน
วันนี้นอนแน่นิ่งทุกสิ่งเฉย
คงไม่ย้อนกลับมาหาแล้วเอย
เหงาจังเลยหัวใจไม่รักดี
มีน้ำใจล้นเหลือเพื่อทุกคน
ที่สับสนหนทางย่างวิถี
พูดได้ว่าเขาเป็นเช่นคนดี
ใครไม่มีบอกได้ไม่ขาดแคลน
ในวันพ่อปีนี้ที่พ้นผ่าน
ในดวงมานเจ็บปวดรวดร้าวแสน
ต้องกราบศพของพ่อนี้หนอแทน
เจ็บถึงแกนหัวใจใครต้องทน
ไปเถิดพ่อไปสู่ประตูสวรรค์
ลูกหลานนั้นอย่าห่วงล่วงลุผล
คำพ่อเคยสอนสั่งฟังทุกคน
จะจำจนวันตายมิคลายคลอน
พ่อคงไปเคียงอยู่คู่พระเจ้า
ดูแลเราทุกคนพ้นทุกข์เข็ญ
คอยปัดเป่าเรื่องร้ายคลายลำเค็ญ
อย่าว่างเว้นคุ้มครองผองลูกเอย
4 เมษายน 2550 11:35 น.
extreme life
นั่งนึกถึงเมื่อกี๊ที่ผ่านมา
ก็รู้ว่าจากไปไม่อาจหวน
มีเพียงแต่ตอนนี้ที่ชักชวน
ให้รีบด่วนแก้ไขนิสัยเรา
20 มกราคม 2550 22:27 น.
extreme life
พระอาทิตย์ค่อยค่อยลอยสูงขึ้น
ทุกสิ่งตื่นทั้งคนจนพืชสัตว์
ทุกทุกสิ่งมองเห็นแบบเด่นชัด
ความร้อนจัดเผื่อแผ่แก่โลกเอย
18 มกราคม 2550 16:03 น.
extreme life
ใจดวงน้อยลอยไปในความมืด
ลืมความจืดจนสิ้นอินทรีย์สาร
ใจดวงน้อยลอยไปในหมู่มาร
สุขสำราญรื่นเริงบันเทิงใจ
มีเสียงหนึ่งร้องอยู่ไม่รู้เงียบ
มันแทงเสียบใจน้อยพลอยหวั่นไหว
ใจดวงน้อยจึงหยุดทรุดลงไป
และก็ไม่มีแรงแบ่งมาบิน
เสียงหนึ่งนั้นบอกใจให้ลุกขึ้น
ใจจึงฟื้นพลังดั่งผาหิน
เสียงหนึ่งนั้นปั้นข้าวเอาให้กิน
ใจน้อยดิ้นคึกคักเกินพักคอย
ใจดวงน้อยลอยไปในความแจ้ง
แสงสีแดงของไฟไม่เหงาหงอย
เสียงหนึ่งนั้นทอดทางร่างแนวรอย
ใจดวงน้อยเดินตามทุกยามเอย