12 สิงหาคม 2551 10:23 น.
extreme life
วันนี้เราอาจเหมือนเลื่อนถอยห่าง
ระยะทางแม้สั้นอาจหวั่นไหว
อาจจะดูเหมือนลูกนี้ที่เปลี่ยนไป
ที่จริงไม่เปลี่ยนแปลงอยากแจ้งความ
ยังเหมือนเดิมทุกอย่างทุกย่างกว้าง
ทุกทุกคราวที่คิดถึงจึงโทรถาม
อาจดูน้อยเกินไปให้โทรตาม
แต่ก็ซาบซึ้งใจในทุกที
เพราะงานลูกนั้นยุ่งอีรุงตุงนัง
มีงานตั้งหลายอย่างไม่ว่างหนี
บ้างก็เรื่องสุราและนารี
จนอาจมีเวลาน้อยให้คอยนาน
แต่ลูกยังทั้งรักและเคารพ
อยากจะพบมากขึ้นยื่นคำหวาน
อยากอยู่ใกล้เป็นเพื่อนเหมือนวันวาน
รอแต่กาลเวลาพาเราเอย
22 พฤษภาคม 2551 21:10 น.
extreme life
มันวังเวงเคว้งคว้างและว่างเปล่า
ทะเลเศร้าฟ้าครึ้มลืมแสงสี
มองหาเรือสักลำกำไม่มี
เรือลำที่ต้องการก็นานเจอ
แถมยังเป็นเรือด่วนยิ่งชวนเศร้า
ตาของเราไม่ทันมันมาเผลอ
คลื่นก็แรงเรือก็ผุพายุเจอ
คนที่เก้อคือเราที่เฝ้าคอย
เรือที่พังหมดสิทธิ์ไม่คิดซ่อม
และไม่ยอมหยุดพักไม่ยักถอย
ฝนที่ตกเดี๋ยวหนักเดี๋ยวพักปรอย
เรามาฝอยอะไรใหใครฟัง
พระอาทิตย์ขึ้นลงตรงจุดเดิม
จะเพิ่มเติมลูกอื่นอย่าฝืนหวัง
ก็ยังลอยผ่านข้ามตามลำพัง
ก็จะนั่งให้แดดแผดเผาเอย
11 มีนาคม 2551 23:00 น.
extreme life
เรื่องเบิกบานเริงร่าพาเหงียบเหงา
หัวใจเราเหนื่อยหนักควักให้เห็น
ใจที่เคยเริงร่ากลับชาเย็น
กลายไปเป็นเม่นแคระแทะก้อนมัน
ขอมุดหลบพักใจในรูลึก
กั้นเก็บกักความรู้สึกที่ซ่อนเร้น
กินน้ำตาแทนข้าวทุกเช้าเย็น
สุดลำเค็ญเรื่องความรักแสนหนักใจ
ขอหยุดพักหัวใจในรูนี้
สถานที่ที่ใครไม่อาจเห็น
ทิ้งก้อนมันเหยียบเละเตะกระเด็น
มองไม่เห็นแลคุณค่าว่าก้อนมัน
เมื่อความรักหยุดงานนานน้อยหนึ่ง
เม่นเแคระจึงออกเที่ยวเลี้ยวเลาะหา
โลกยังคงกว้างใหญ่ในแววตา
โอ้หลั่นล้าเก็บกักพักใจเอย
8 มีนาคม 2551 21:22 น.
extreme life
ชอบเธออยู่ข้างเดียว...เอ๊ะเดี๋ยวก่อน
เธอตัดรอนก็ไม่ทำไมหนอ
คิดถึงเธอหนึ่งคนจนตัวงอ
เธออะก็คุยเล่นเป็นบางครา
ก็ชอบเธอเหลือเกินเดินยังคิด
บังคับจิตให้ครบหลบขี้หมา
แต่ภาพเธอแน่นอนย้อนกลับมา
ในอุราเบิกบานดั่งจานบิน
พระเจ้ารักมนุษย์ที่สุดแล้ว
ก็ไม่แคล้วโดนตรึงขึงจนสิ้น
พระเจ้ายังคงรักปักชีวิน
ทุกแผ่นดินแสงส่องผ่องอำไพ
บางคนรักพระเจ้าทั้งเช้าเย็น
บางคนเป็นคนไม่ดีที่เหลวไหล
แต่ก็อาจกลับจิตสะกิดใจ
เหมือนเธอไงนั่นแน่แหะแหะเนียล
ก็ชอบเธอข้างเดียวเทียวคิดถึง
เธอไม่ดึงไม่ผลักชักปวดเศียร
ก็หวังว่าข้างเดียวนั้นที่หมั่นเวียน
เธออาจเอียนเอนมาบ้างข้างเดียวกัน
ข้างเดียวนั้นอะหรือคือข้างใจ
ไม่มีใครดึงออกได้คล้ายเห็บหัน
เก็บเธอไว้ข้างใจในทุกวัน
หัวใจนั้นข้างซ้ายช่ายข้างเดียว...จิงป่ะ...อิอิ
24 มกราคม 2551 20:53 น.
extreme life
ไม่เหงาแล้วก็ได้ไม่ง้อหรอก
ขอเดินออกจากโลกแห่งความเหงา
เปิดประตูหัวใจในตัวเรา
แล้วเดินเข้าหัวใจใครบางคน
ขอค้นหาความลับที่ทับอยู่
อยากจะรู้คุณค่าที่น่าสน
ออกไปจากใจนี้ที่ร้อนรน
ไปหาผลแห่งมิตรชีวิตชีวา
ทุกสิ่งต้องแลกมาเวลาด้วย
หมูในอวยน้อยล้นยากค้นหา
ขึ้นอยู่กับพระเจ้าเค้าจัดมา
บ้างก็ช้าแต่เราก็เฝ้ารอ
ความคิดของมนุษย์มีสุดเขต
น่าสมเพศแท้ใจข้างในหนอ
ไม่รู้จักหยุดหย่อนผ่อนเพียงพอ
พระเจ้าขอแค่นั้นอย่าหวั่นเอย
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
2847
