22 พฤศจิกายน 2546 00:10 น.
EvezY
อีฟยืนมองหน้าโน้ตแบบโกรธมาก โกรธจริงๆ
ตั้งแต่คบกันมานี่เป็นครั้งแรกเลย ที่เห็นสายตาดุขนาดนี้
โน้ตก็อึ้ง ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนมองหน้าอีฟเหมือนกัน
ปลาเดินอกมาจากร้านพร้อมกับถุงติดมืออกมา
ตกใจเหมือนกันที่เจออีฟ เพราะตั้งแต่ละครแสดงจริงก็แทบจะไม่เจอกันเลย
แต่ก็ดีใจที่ได้เจอีกที พร้อมกับความงง
เพราะอีฟจ้องน้ตยังกับจะฆ่าโน้ตเอาซะงั้น ดุจริงๆ - -"
"หวัดดีอีฟ ยังไม่กลับเหรอ ไม่เจอกันนานเลยนะ" ปลาทักด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
อีฟหันหน้ามายิ้มให้แล้วเดินไปเลย ไม่พูดอะไรซักคำ
แต่ปลาก็ชินแล้วแหละ และก็เข้าใจดีด้วย ว่าอีฟเป็นคนยังไง
"อีฟแปลกๆเนอะ...." ปลาจ้องหน้าโน้ตอยู่สักพัก รออีกฝ่ายตอบกลับมา
"โน้ตรีบอะปลา ต้องกลับแล้วแหละ ไปนะ" ยกมือบ้ายบายแล้วก็เดินไปเลย
ปลาก็ยืนยงต่อไป ทั้งคู่เป็นอะไรไปเนี่ย งงจริงๆ
แต่ที่ได้ไปกินติม ละก็เดินสยามกับโน้ตแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ^^
.......................
"อีฟ" เสียงโน้ตเรียกตามหลังมา
เพราะอยากจะอธิบาย แต่อีฟก็ไม่หยุดฟังอะไรเลย
เอาแต่จ้ำอ้าวหนีอย่างเดียว เฮ้อ... เอาแต่ใจตัวเองจริงๆเล้ย
แต่อยู่ๆ แม่เจ้าก็หยุดเดินเอาซะงั้น ตามไม่ทันจริงๆ
อารมณ์ไหนเนี่ยอีฟ.....
"ไหนบอกขับรถให้แม่ไง" อีฟหันมาถาม หน้าดุชิบเป๋งเลย
"ก็...." โน้ตอยากอธิบายเหมือนกันแต่พูดไม่ออก
"ก็อะไร???" อีฟถามย้ำโน้ตอีกที ไม่ทำหน้าดุแล้ว เย้ๆ!!!
"อีฟจะฟังโน้ตนะ อีฟพยามทำตัวให้มีเหตุผล จะไม่เอาแต่ใจ"
"เดี๋ยววันนี้โน้ตไปส่งนะ หาอะไรทานกันนะ โน้ตหิว"
เฮ้อ... ไอ้โน้ตนะไอ้โน้ต ไอติมเมื่อกี๊ยังไม่ย่อยเลย
แต่ถ้ายืนคุยแบบนี้ไม่ดีแน่ เลยพาอีฟเดินเข้าดันกิ้น
........................
"อีฟฟังโน้ตนะครับ โน้ตกำลังจะขึ้น BTS พอดีเจอปลาอะ
เค้าเลยขอให้โน้ตเดินเป็นเพื่อนอะ ไม่มีอะไรจริงๆนะ"
ทำหน้าอ้อนวอน แล้วเอามืออีฟมาจับเบาๆ
"แล้วโน้ตโกหกอีฟทำไมว่าอยู่กับแม่ โน้ตรู้มั้ย
อีฟเห็นโน้ตเดินกับปลาตั้งแต่แรกแล้ว
กำลังจะเดินเข้าไปทักว่ามาทำอะไรกัน ไม่ได้คิดอะไรเลย
แต่พอโน้ตโกหกเท่านั้นแหละ ........."
อีฟหยุดไว้แค่นั้น แล้วเมินหน้ามองออกไปนอกร้าน
ส่วนโน้ตก็ไม่รู้อะอธิบายยังไงว่าที่โกหกไปก้เพราะความสบายใจของอีฟเอง
ได้แต่นั่งเงียบ....
"ขอโทษนะครับ" ที่พูดได้ก็แค่คำนี้เท่านั้นเอง - -"
อีฟหันมามองหน้าโน้ต ไม่พูดอะไรซักคำ มีแค่สายตาที่ว่างเปล่า
"กลับยัง เย็นแล้วนะ" โน้ตถามอีฟ เพราะไม่อยากให้บรรยากาศมันเงียบ และแย่ไปกว่านี้
อีฟไม่ตอบอะไร ปล่อยให้มันเงียบเหมือนเดิม
ในหัวก็คิดแต่ว่าทำไมโน้ตต้องโกหกด้วย
แล้วอยู่ๆน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลอกมา.......
โน้ตตกใจเหมือนกัน เลยหยิบผ้าเช็ดหน้ายื่นให้
อีฟเอามือปาดน้ำตาตัวเองแล้วลุกขึ้นบอกโน้ต
"กลับเถอะ"
20 พฤศจิกายน 2546 19:39 น.
EvezY
โน้ตนั่งเงียบตลอดตั้งแต่มาถึง
ทำเอาปลาเซ็งไปด้วย เป็นเพราะที่เราบอกโน้ตว่ารักรึเปล่านะ
โน้ตถึงไม่คุยกับเราเลย ปลาก็ไม่กล้าพูกับเหมือนกัน
เพราะกลัวโน้ตจะไม่ชอบตัวองไปมากกว่านี้
"ได้แล้วค่ะ เมนูที่สั่ง"
Earth Quake หุหุ
"โน้ต... โน้ตเป็นอะไรรึเปล่า ไม่ค่อยคุยเลยอะ รึว่า..."
ปลาก็อ้ำๆ อึ้งๆ เพราะไม่อยากพูดถึงมันอีก กลัวโน้ตจะไม่พอใจ
"รึเป็นเพราะเรื่องคืนนั้นที่ปลาบอกโน้ตไป ปลาเข้าใจนะ
ไม่เห็นเป็นไรเลย เราก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
แต่ปลาก็อยากให้โน้ตให้โอกาสปลานะ
........ นี่โน้ตเล่นไม่พูดไม่คุยอะไรเลย
ปลาไม่สบายใจนะ"
ปลาทำไหน้าเศร้าๆ ก็มันเหี่ยวใจนี่นา
"ปล่าวหรอกปลา โน้ตขอโทษนะ ที่ทำให้ปลาคิดมาก ทานสิ ละลายหมดแล้ว"
โน้ตพูดจบก็ยิ้มให้ แล้วตักเข้าปากตัวเองทันที
ทานเสร็จปาลก็ชวนโน้ตเดินสยามต่อ
อ้อนสุดฤทธิ์สุดเดช จนโน้ตต้องยอมไปด้วย
5 โมงเย็นพอดี เวลาอีฟซ้อมร้องเพลงเสร็จพอดีเลย
โทรหาอีฟดีมั้ยนะ.... แต่อย่าเลยอยู่กับปลาอยู่ เดี๋ยวงอนอีก
กำลังเดินกับปลาอยู่ โทรศัพท์มือถือโน้ตก็ดังขึ้น
พอดูชื่อคนโทรเข้าเท่านั้นแหละ โน้ตก็ยิ้มออก
ทำเอาปลาที่ยืนมองอยู่งงไปเลย
"ซ้อมเสร็จแล้วเหรอครับ"
"อึม โน้ตหละทำอะไรอยู่!!??"
ถ้าบอกว่าอยู่กับปลา อีฟต้องถามต่แหงเลย ไปทำอะไร แล้วไปกับใครบ้าง
เจ้าแม่คงงอนอีกแน่ ถ้าบอกว่ามากันแค่ 2 คน - -"||||
"ออกมาซื้อของกับแม่อะ แม่ไม่มีคนขับรถให้"
ไม่อยากโกหกเลยน๊า..... แต่เพื่อความสบายของอีฟ
"เหรอ......" อีฟกระแทกเสียงแล้วก็กดวางสาย
โน้ตยืนรอปลาอยู่หน้าร้าน มองอะไรไปเรื่อยเปื่อย แอบเบื่อนิดๆ
เพราะไม่รู้จะทำอะไรดี อยากโทรหาอีฟก็กลัวแบตอีฟหมดแบบเมื่อกี๊อีก
เกิดอะไรขึ้นเดี๋ยติดต่อไม่ได้
เฮ้ย!!! รึว่าเมื่อกี๊อีฟเป็นอะไรไปรึเปล่า โทรหาดีมั้ยเนี่ย
โทรแล้วถ้าเผื่อไม่ได้เป็นอะไร ละเดี๋ยวได้ยินเสียงปลา...
เสียงรอบข้างอีก
งอนอีก ตายๆๆๆ ตายแน่เรา
รู้งี๊ใช้ hutch ก็ดี ตัดเสียงคนรอบข้าง
เหอๆๆ (แอบโนาให้เค้านิดนึงค่ะ อิอิ แต่... คนแต่งก็ไม่ได้ใช้ Hutch เหมือนกัน)
กำลังเป็นห่วงอีฟอยู่ อยู่ๆอีฟก็มายืนต่อหน้าเลย
ยังกับรู้ใจแหนะว่าคิดถึงอยู่
แต่.... เฮ้ย!!! ซวยหละสิ กำ จริงๆ บอกไปว่าอยู่กับแม่
18 พฤศจิกายน 2546 19:31 น.
EvezY
"อึม เหมือนกัน ปล่อยมือได้ยังอะ ดึกแล้ว ง่วงจะไปนอน"
ได้ยินแค่นั้นโน้ตก็ดีใจแทบจะออกไปกระโดด เย้ๆๆ นอกรถแล้ว
แต่... อีฟตอบแบบกำกวมน้า.... ไม่เคลียร์เลยอะ
ได้ไง ปล่อยให้เราพูดคำว่ารักอยู่คนเดียว ไม่แฟร์เลย ขี้โกง
"อึม เหมือนกัน นี่อึม อะไร ละอะไรเหมือนกันครับ??"
หน้าตาโน้ตยังอมยิ้ม แกมทะเล้นเพราะรู้คำตอบอยู่ในใจ
เพียงแค่อยากได้ยินคำรักชัดๆ จากปากคนที่เค้ารักมากเท่านั้นเอง
"อ๊อย ง่วงอะจะไปนอน ก็โน้ตคิดไงก็คิดเหมือนกันแหละ ถามจัง อาย...รู้มั้ย"
น่ารักจังว๊อย!!! สุดที่รักของผมน่ารักจังครับ
โน้ตได้แต่ตะโกนบอกกับตัวเองในใจ เพราะถ้าร้องออกมา กลัวอีฟจะหาว่าบ้า
"โน้ตแค่อยากได้ยินอะอีฟ นะ นะ โน้ตยังบอกเลย อีฟจะโกงเหรอ
อึม ใช่...นึกออกละ ค่าน้ำยังไม่ได้จ่ายเลยนี่นา ติดหนี้โน้ตอยู่นะ หุหุ
งั้นทวงนี้เลยละกัน บอกมาสิคร๊าบ..บ.บ...บบ ที่รัก"
"ค่...า...า.า รักค่า..า..าา พอใจรึยังคะ น้ำเปล่าขวดละ 10 บาทเอง คิดดอกเบี้ยแพงจัง!!"
อีฟดูน่ารักมากก ผู้หญิงห้าวๆเวลาเขินยังมีอารมณ์กวนเลยคิดดู
แต่อีฟก็น่ารักที่สุดแล้วสำหรับโน้ตตอนนี้
"โน้ต"
"ครับ"
"ตอนนั้นฉวยโอกาสใช่ปะ ขโมยใช่มะ ขี้โกงนี่นา งั้นอีฟขอคืนนะ"
อีฟเขยิบเข้าไปหอมแก้มโน้ตเบาๆ แล้วกระซิบข้างๆหู
"หลับฝันดีนะลูกสมุนที่รัก"
ทิ้งท้ายไว้แค่นั้น ก่อนจะเปิดประตูรถแล้วเดินเข้าบ้านไป
ทิ้งโน้ตมองดูเธอเดินเข้าบ้านโดยปลอดภัย
"แฟนผมน่ารักที่สุดในโลกเลยคร๊าบ.....บ....บ..บ"
โน้ตตะโกนกับตัวเองในรถคนเดียว ดูแล้วเหมือนบ้าเลย
(คนกำลังมีความรักก็งี๊อะนะ อิอิ eiei*** คนแต่งก็อิจฉา)
.............................
"สะ....หวัดดีค่ะ" เสียงอีฟงัวเงียรับโทรศัพท์ เพราะกำลังนอนอยู่ นึกฉุนคนโทรมาเหมือนกัน
"ตื่นยังเนี่ย ตี 5 ครึ่งแล้วนะ" เสียงโน้ตดังผ่านมาตามสายโทรศัพท์
อีฟก็อยากจะโกรธอยู่หรอก แต่โกรธไม่ลง ก็เค้าอุตส่าห์หวังดีโทรมาปลุกนี่นา
"ขออีก 5 นาทีนะ อีฟง่วงจริงๆ"
"แล้วจะหลับยาวอีกมั้ยเนี่ย งั้นเดี๋ยวอีก 10 นาทีโน้ตโทรไปปลุกใหม่นะ"
"ค่ะ" แล้วอีฟก็วางโทรศัพท์ ส่วนโน้ตก็รีบอาบน้ำแปรงฟัน รีบสุดๆ
เพราะมีเวลาแค่ 10 นาที
โน้ตออกมาจากห้องน้ำ ยังไม่ได้เช็ดตัวเลย ก็รีบคว้าโทรศัพท์โทรขึ้นมาดูเวลา
5:40 am พอดีเป๊ะ
"อีฟคร๊าบ...ตื่นเร็ว เดี๋ยวสาย"
"อ่า...อึมๆๆๆ ตื่นแล้ว งั้นอีฟไปอาบน้ำก่อนนะ เจอกันที่โรงเรียนนะ"
"อึม"
"อ้อ..!! ลืมไป ขอบคุณนะคะ ที่โทรมาปลุก"
"ครับ ไปอาบน้ำได้แล้ว หวัดดีครับ"
"ค่า คุณพ่อ สั่งจริง สวัสดีค่ะ"
นี่จขนาดขอบคุณ ยังมีแหย่แกมประชด หาว่าเราสั่งอีก - -" อีฟนะอีฟ
ช่างเถอะ รีบแต่งตัว ลงไปทานข้าวแล้วไปโรงเรียนดีกว่า
จะได้เจออีฟเร็วๆ
..............................
เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ อีฟกับโน้ตสวีทกันเชียวแหละ อิอิ
แต่ทั้งคู่คบกันเงียบๆ ไม่มีข่าว ไม่มีคนรู้เลย
เสาร์-อาทิตย์ถ้าว่าง ทั้งคู่ก็จะไปเดินเที่ยวกัน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขจังเลย ^^"
(ดีใจกับทั้งคู่จัง) แต่วันนี้สิ วันแห่งความโชคร้ายของโน้ต
ว้า......วันนี้ไม่ยังไม่เจออีฟเลย พักเที่ยงก็ไม่เจอ ดึกๆค่อยโทรหาละกัน
โน้ตคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ขณะที่เดินไปขึ้นรถไฟฟ้า กำลังจะกลับบ้าน
ผ่านสยาม เลยนึกขึ้นได้ว่ามาคเกอร์หมดแล้ว และแวะไปที่ร้านเครื่องเขียน
เง้อ....ทำไมโชคร้ายอย่างนี้ เจอปลาด้วย ปลาก็เดินเข้ามาทักตามปกติ
"มาทำอะไรเหรอโน้ต" ปลาทักทายโน้ตด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"ซื้อมาคเกอร์"โน้ตตอบสั้นๆ ตัดปัญหา แล้วรีบเดินไปมุมปากกาเพื่อหามาคเกอร์
พอเดินออกมาจากร้านก็เห็นปลายืนรออยู่ - -" ( กรำ จริงๆ )
"โน้ต รีบเปล่า ไปเซเวนเซ่นกันมั้ย นะ นะ นะ"
ปลาอ้อนจนโน้ตยอมใจอ่อน เพราะขี้เกียจฟังคำอ้อน ที่ฟังแล้วเหมือนเซ้าซี้เหลือเกิน
"อึม ไปก็ได้"
12 พฤศจิกายน 2546 19:38 น.
EvezY
"โน้ตฟังเราอย่างเดียวนะ อย่าเพิ่งพูดอะไรจนกว่าปลาจะพูดจบ"
โน้ตได้ฟังแบบนั้นก็งงสิ เรื่องอะไรเนี่ย!??
"ปลารู้นะว่าโน้ตคิดยังไงกับอีฟ ดูจากสายตาที่โน้ตมองอีฟแล้ว ปลาก็รู้
แต่...โน้ตหละเคยสังเกตเวลาที่ปลามองโน้ตบ้างมั้ย
สายตา กับความรู้สึกที่ปลามีต่อโน้ต ก็เหมือนกันแหละ กับที่โน้ตมีให้อีฟ
ปลาชอบโน้ตนะ ไม่ใช่แค่ชอบสิ รักเลย ปลารักโน้ต คบกับปลาได้มั้ยโน้ต"
ปลาจับมือโน้ตแล้วเขย่า เพราะโน้ตนิ่งมาก ก็แหงแหละ
ปลามาบอกแบบนี้ โน้ตก็งงสิ พูดไม่ออก
โน้ตจับมือปลาออกเบาๆ และแตะไหล่ปลา โน้ตมองหน้าปลา
สำรวจใบหน้ายังกับไม่เคยเจอกันมา 10 ปี
"ปลารู้ใช่มั้ยเรื่องที่โน้ตคิดกับอีฟยังไง โน้ตก็อยากจะบอกกับอีฟ
เหมือนที่ปลาบอกกับโน้ตนั่นแหละ โน้ตเป็นแฟนกับปลาไม่ได้หรอก ขอโทษนะ"
แล้วโน้ตก็รีบวิ่งไปห้องแต่งตัว เพราะกลัวว่าอีฟจะกลับก่อน
............................
เย้!!! เจอแล้ว อีฟยังไม่กลับ
"ทำหน้ามุ่ยทำไมคุณหนู คนชมออกเยอะแยะ โน้ตว่าอีฟทำดีที่สุดแล้วนะ
ออกมาดีด้วย..... โน้ตไปส่งอีฟนะ ดึกแล้วอะ กลับคนเดียวอันตราย โน้ตมีเรื่องจะบอกด้วยแหละ"
อีฟนิ่งเหมือนวันแรกที่โน้ตรู้จักเลย -"- เป็นอะไรไปอีกหละเนี่ย
"อีฟกลับเองดีกว่า" พูดจบอีฟก็ลุกขึ้นหยิบกระเป๋า เดินจ้ำอ้าวรีบกลับทันที
ตัดสินใจแล้วหนิว่าจะเลิกคิดแบบนั้น แต่ขอเวลาอยู่คนเดียวทำใจหน่อยละกัน
ปล่อยให้โน้ตยืนงง "เป็นอะไรของเค้านะ"
โน้ตรีบวิ่งตามออกไป "ไม่ต้องคุยกับโน้ตก็ได้ ไม่อยากระบายกับโน้ต ไม่ไว้ใจโน้ต โน้ตไม่ว่า
แค่ให้โน้ตไปส่งนะ เป็นห่วงอะ กลับบ้านคนเดียว ดึกแล้ว เอากระเป๋ามา"
โน้ตเอื้อมมือไปแย่งกระเป๋าในมือของอีฟ อีกมือก็จูงแขนอีฟไปขึ้นรถ
โน้ตขับรถจนจะถึงบ้านอีฟแล้ว อีฟก็ไม่พูดอะไรเลยซักคำ อึดอัดน่าดู ไม่คุยอะไรกันเลย
จนถึงหน้าบ้าน โน้ตจอดรถ แล้วเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าที่เบาะหลังส่งให้อีฟ
"ฟังโน้ตอีกแป๊บ...บ....บ.บบ นะอีฟ"
โน้ตสูดลมหายใจให้เต็มปอด เอามืออีฟมากุมไว้ พยายามมองหน้าเพราะมืดเหลือเกิน
มีแต่แสงไฟสลัวๆหน้าบ้าน กับไปหน้ารถ (โรแมนติคนิดส์นึง อิอิ)
"2 เดือนที่ผ่านมา มันสนุกมากนะอีฟ อีฟไม่ใช่ผู้หญิงหยิ่ง
เย็นชา ไร้ความรู้สึกเหมือนคนอื่นบอก อีฟร่าเริงนะ โน้ตอยากให้อีฟเป็นแบบนั้นมากกว่า
โน้ตชอบเวลาอีฟยิ้ม น่ารักดีนะ เห็นแล้วมีความสุข บอกไม่ถูก อีฟยิ้มหน่อยสิ"
หวานกินใจขนาดนี้อีฟจะใจแข็งได้ไงใช่มั้ยเพื่อนๆ
อีฟก็อมยิ้มเล้กๆแล้วหัวเราะ ทำเอาโน้ตยิ้มออกไปด้วย
"ฟังต่อนะ 2 เดือนมันดูสั้นและเร็วมาก แต่โน้ตรักอีฟ รักจริงๆ
อีฟจะว่ายังไงก็ช่าง หลังจากที่ได้ยินมันแล้ว เราคบกันได้มั้ยอีฟ!??
อีฟรู้สึกยังไงกับโน้ตบ้าง ฮึ?? ว่าไง??"
โน้ตทำตาโตเหมือนเค้นเอาคำตอบพร้อมกับรอยยิ้ม
^^" เขินโว้ย พูดออกไปได้ยังไงวะเรา โน้ตได้แต่ขำตัวเอง แต่ก็ดีใจที่ได้พูดมันออกไป
บรรยากาศในรถก็เริ่มกลับมาเงียบอีกครั้ง
ก็รอคำตอบจากอีฟนี่นา พูดอะไรออกมาซักคำซี๊!!!!
10 พฤศจิกายน 2546 12:57 น.
EvezY
"ทำไมอีฟไม่ชอบสุงสิงกับใครเลยหละ อย่าเพิ่งโกรธนะ โน้ตแค่อยากรู้จักอีฟอะ
ทำไมอีฟต้องปิดตัวเองขนาดนี้ คุยด้วยก็เฉย ถามคำก็ตอบคำ มีแค่บางครั้งที่สวนเรากลับมาบ้าง
เราไม่เข้าใจเลย เราไม่รู้ว่าอีฟเป็นแบบนี้กับคนอื่นรึเปล่า รึเพราะเป็นเราเธอถึงไม่คุยด้วย??"
โน้ตถามเป็นชุดเลย ไม่ปล่อยโอกาสให้อีฟได้แย้ง เพราะกลัวจะพูดได้ไม่จบ เลยรีบพูดรวดเดียวจบเลย
แต่ก็แอบขำตัวเองในใจ พูดมากไปรึเปล่านะเรา อีฟสิได้แต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดอะไรอีกแล้ว
อีฟหยิบขวดน้ำขึ้นมาดูดน้ำละตอบโน้ต
"ปล่าวหรอก ก็ไม่รู้จักหนิ จะให้คุยอะไรหละ อีฟก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่ได้รังเกียจเธอด้วย
ย้ำนะโน้ต อีฟไม่เคยรังเกียจโน้ตเลย อีฟ...เป็นแบบนี้ อีฟไปนะ ค่าน้ำเท่าไหร่ เดี๋ยวจ่ายคืน ไม่อยากเป็นหนี้"
อีฟทำคิ้วขมวดใส่โน้ตอีกแล้ว โน้ตก็ได้แต่ถอนหายใจ - -" ซื้อมาให้ ไม่เคยคิดตังค์เลย
"ไว้ค่อยจ่ายเป็นอย่างอื่นละกัน โน้ตไปละ เลิกเรียนแล้วเจอกันนะ"
..............................
หลังจากวันนั้นอีฟก็พูดคุยกับโน้ตมากขึ้น หยอกล้อ แกล้งกัน โดยที่คนรอบข้างสังเกตได้ชัดเจน
ซ้อมเสร็จบางครั้ง 2 คนนั้นก็ไปทานข้าวด้วยกันก่อนกลับ บางวันโน้ตก็ไปส่งอีฟ
รู้สึกจะสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้อีฟต้องเอากลับมาคิด ว่าควรจะสานต่อไปดีมั้ย
รึว่าควรจะหยุดอยู่แค่นี้ "คำว่าเพื่อน" เพราะตอนนี้อีฟรู้ตัวเองดีว่าไม่ได้รู้สึกกับโน้ตแค่เพื่อน
โน้ตก็มีท่าทีว่าจะคิดกับเธอมากกว่าเพื่อนเหมือนกัน แต่การกระทำทันก็เหมือนเพื่อนปกติทั่วไปนี่นา
เลยทำให้อีฟตัดสินใจที่จะห้ามใจตัวเอง แต่ขอรู้สึกแบบนี้ถึงวันแสดงจริงแค่นั้น
หลังจากนั้นอีฟจะเลิกคิดเกินเพื่อนทันที โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่าโน้ตชอบเธอตั้งแต่ได้เห็นยิ้มแรก
ที่เปื้อนอยู่บนใบหน้าของเธอ "น่ารัก" เห็นรอยยิ้มของอีฟทีไร โน้ตก็ได้แต่บอกหัวใจตัวเอง "น่ารักจัง"
แต่ก็เพราะอีฟเป็นคนเงียบๆ เฉยๆ ตั้งแต่แรก โน้ตเลยไม่กล้ากับอีฟเท่าไหร่
แต่ตอนนี้เราสนิทกันแล้วหนิ จะบอกอีฟดีมั้ยน้า.... ว่าเรารู้สึกยังไงกับเค้า รอจนถึงวันแสดงจริงละกัน
โอกาสดีเลยที่จะบอกความรู้สึกที่โน้ตมีให้อีฟรู้
.............................
3 มกรา วันนี้แล้วสินะ ละครเพลงที่ซ้อมมา 2 เดือนจะได้ฤกษ์แสดงจริงซะที
ทุกคนตื่นเต้นกันมาก โดยเฉพาะอีฟ เพราะรับบทเป็นตัวนำ แถมยังต้องร้องเพลงมากกว่าเพื่อนอีก
ตื่นเต้นน่าดูเลย "อย่าลืมบทนะอีฟ อย่านำนะอีฟ" อีฟได้แต่พรึมพรำกับตัวเอง ขณะที่นั่งเงียบๆทำสมาธิ
ส่วนโน้ตก็เอาใจช่วยอีฟเต็มที่ ตัวเองก็เหนื่อยมากเพราะต้องควบคุมดูแลทั้งหมด คอยดูแลสถานการณ์ต่างๆ
ไหนจะเป็นห่วงอีฟ ไหนจะดูแงาน แล้วไหนจะเรื่องที่จะบอกรักกับอีฟด้วย
มันรุมอยู่ในหัวของโน้ต ที่นั่งเครียดอยู่อีกมุมของหลังเวที
อีฟเดินไปหาโน้ต เพราะอีกไม่นานจะถึงเวลาแสดงแล้ว
"ตื่นเต้นเหรอลูกสมุน ไม่เอาน่า ต้องผ่านไปได้ด้วยดีสิ เชื่อใจเจ้านายหน่อยเซ่!!"
รอยยิ้มของอีฟยังน่ารักเหมือนเดิม แค่นี้ก็ทำให้โน้ตเลิกกังวลและยิ้มออกได้แล้วแหละ
โน้ตยืนขึ้น "สู้เค้านะ ทาเคชิ โน้ตเอาใจช่วย"
อีฟก็ยืนยิ้มรับเหมือนเป็นคำตอบว่า "แน่นอน อีฟจะพยามให้ดีที่สุด"
โน้ตมองไปรอบๆ ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับหน้าที่ของตัวเองอยู่ เป็นโอกาสดีแล้วสินะ
ไม่มีใครเห็นหรอก เลยแอบจุ๊บแก้มซ้ายอีฟไป 1 ที "โน้ตเอาใจช่วยอีฟนะ"
ส่วนอีฟก็งงหนะสิ แต่ก็ต้องเก็บอารมณ์ "อีฟเก่งอยู่แล้วแหละโน้ต ฉวยโอกาสนะ ขี้โกงนี่นา
ฝากไว้ก่อนละกัน" อีฟอายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว แต่ก็ต้องเก็บอารมณ์และทำสมาธิเพื่อเตรียมพร้อมขึ้นแสดง
.................................
เสียงปรบมือดังลั่น พร้อมกับเสียงเซ็งแซ่ของคนดูในงาน
"เสียงดีจังเลยนะ" "แสดงได้ดีจริงๆ" "ดูแล้วนึกถึงตอนเรียนอยู่ที่นี่จัง"
ทุกคนได้ยินแบบนั้นแล้วก็รู้สึกดีใจ ภูมิใจในตัวเอง ทุกคนทำงานนี้ออกมาได้ดี สำเร็จลุล่วงแบบไม่มีข้อผิดพลาดเลย
ปลา(เพื่อนๆลืมตัวละคร ตัวนี้ไปรึยัง คนที่มาบอกอีฟให้เตรียมตัวในอีก 5 นาทีจะซ้อมแล้วไงคะ ห่างหายไปเลย eiei** ขอโทษค่า.... เอากลับมาให้แล้วน๊า...)
ปลาเดินมาหาโน้ตเพราะมีเรื่องจะคุยด้วย แต่ดูท่าทางโน้ตแล้ว คงไม่อยากคุยด้วยเท่าไหร่
ก็กำลังกระวนกระวายหนะสิ "บอกแล้วอีฟจะคิดยังไงน๊า.... อีฟจะรู้สึกเหมือนกันมั้ย???
ถ้าอีฟไม่ชอบเรา แล้วไม่คุยกับเราเลยหละ - -" เฮ้อ.... แย่สิ"
แต่โน้ตก็ต้องหยุดคิดไปก่อน เพราะปลามีเรื่องจะคุยด้วย ปลาลากโน้ตออกมา
เพราะมันเป็นเรื่องสำคัญมาก จนทั้งคู่มายืนอยู่ที่ศาลากลางสระน้ำประจำโรงเรียน
บรรยากาศของงานวันนี้ยังคึกคัก ทุกคนที่มาร่วมงานยังสนุกกันอยู่
แต่ที่ที่ 2 คนยืนอยู่นี่สิ เงียบสนิท .....
แล้วปลาก็บอกเรื่องสำคัญกับโน้ตทันที
หน้าส่วนตัว
635
