18 พฤษภาคม 2550 23:24 น.
- [* Euryd!cE*] -
สะกดสอนอักขระประดิษฐ์ดาว
ระยับพราวราวเรื่องเรืองสวรรค์
อักษรซ่อนมนตราอัศจรรย์
วาดพระจันทร์แจ่มจรัสรัติกาล
17 พฤษภาคม 2550 13:09 น.
- [* Euryd!cE*] -
เอาอักษรมาผูกมิตรภาพ
ฟื้นคำสาปเสกสรรค์ให้หวั่นไหว
ร่ายทำนองร้องกล่อมล้อมดวงใจ
ผู้แสนไกลจากฝันสู่ความจริง
ท้าทายสู่ความทรยศ
บังบดปํญญาภาษาสิงห์
หลับหูหลับตาจากทุกสิ่ง
ฤาจะทิ้งได้นานสักเพียงใด
เสียงหัวใจเฝ้าฟ้องความรู้สึก
ฤาผนึกซ่อนกลบฤาหลบได้
เซ่นบวงสรวงกาลเทพด้วยความตาย
ฤาจะหายจากบ่วงรสกันตา
สองมนุษย์ผุดผาดฉลาดเฉลียว
ถึงปราดเปรียวหากสิ้นไร้ศาสนา
สมุทรแม้นแสนกว้างมหึมา
กลับลั่นสัจจวาจาว่าเพียงธาร
ร่างสาส์นสัจอักษรเป็นกลอนกล่าว
สัญญายาวยังไร้ขอบกำหนดขาน
ลงนามรับพินิจไว้โดยพระกาล
เป็นตำนานเริ่มเรื่อง ณ.ราตรี
17 พฤษภาคม 2550 09:45 น.
- [* Euryd!cE*] -
ตะวันสาดตวาดแสงสำแดงเดช
เนรเทศนรรูปณ.ความฝัน
สะดุ้งเต้นสะเด็นตื่นสู่คืนวัน
คงจรัลคั้นจริตสฤตไป
พิษพันธุ์ถูกปลูกฝันผูกพันพิษ
ให้หวนคิดพิจครวญคิดหวนไห้
ใจหมดรักจักพังรักหมดใจ
จำจดไว้ใส่อกไว้จดจำ
**
นรรูป.. รูปที่คล้ายคน
จรัล..เดิน
สฤต..ล่วง-พ้น
16 พฤษภาคม 2550 13:42 น.
- [* Euryd!cE*] -
เฝ้าฟังเวลาเคลื่อน
เสียงฟ้าเกลื่อนกลบความคิด
เฝ้าฟังคำสั่งจิต
จะจดจ่อเฝ้ารอใคร
ฝนเฝ้าเคล้าคลอเมฆ
รอฟ้าเสกสายฝนปราย
เวลาค่อยย่างกราย
จวบจนสิ้นกลิ่นฝนโปรย
16 พฤษภาคม 2550 11:49 น.
- [* Euryd!cE*] -
กลับคืน ณ.ธานี
นครีกวีกานท์
ราตรีทิวาวาร
รุจิกาลสราญชื่น
ตัวข้ากวีจร
ภคสรสถิตย์พื้น
ลิ้มรสสะกดกลืน
เสนาะรื่นกวีกานท์
หน้าส่วนตัว
1422
