13 มกราคม 2548 21:14 น.

เพียงเธอ

ราวล่องลอยเคว้งคว้างกลางน้ำลึก
จันทร์ยามดึกเร้นกายดาวหลีกหนี
สุดสายตาไร้วี่แววปฐพี
ทุกนาทียาวนานเหงาจับใจ
รอเวลาทิวามาเยือนเยี่ยม
รอโลกเปี่ยมอุ่นไอฤทัยหมาย
รอตะวันส่องหล้าราตรีวาย
อนธการมลายได้เพียงเธอ