3 กรกฎาคม 2549 20:58 น.
elensil
ไม่ได้อยากเป็น ที่หนึ่ง
แค่อยากเป็นที่พึ่งยามเธออ่อนไหว
เหนื่อยล้าสับสนวุ่นวาย
ฉันขอแค่อยู่ใกล้ๆจนหายดี
ไม่ต้องการแทรกระหว่างใคร
แค่อยากตามหัวใจมันบ้างเท่านี้
อยากมีความทรงจำและความรู้สึกที่ดีๆ
ในทุกนาทีขอนั่งข้างๆก็สุขใจ
3 กรกฎาคม 2549 20:57 น.
elensil
คืนนี้ ........ ใครหนอจะห่มผ้าให้
คืนนี้..........ใครนะทำจะทำหน้าที่แทนฉัน
คืนนี้ ........... เธอรู้ไหมมีใครเป็นห่วงกัน
คืนนั้น ...........คงกลายเป็นความทรงจำเก่าๆไป
วันนี้ ............. แม้ต้องเจ็บปวดเสียน้ำตา
วันข้างหน้า ...........ฉันเชื่อว่าคงอยู่ได้
กับเธอ ........... แม้จะรักมากมายเพียงใด
แต่คนไม่มีหัวใจจะรู้สึกบ้างไหมว่าใครก็เจ็บเป็น
3 กรกฎาคม 2549 20:55 น.
elensil
โต๊ะม้าหินหน้าโรงยิมมันคงเหงา
ไม่มีเราทะเลาะกันเหมือนวันก่อน
ใต้ต้นไม้ไม่เราคอยเง้างอน
โต๊ะหินอ่อนคงเศร้าเมื่อเราไกล
ยื้อกันต่อก็คงจะเหนื่อยล้า
เมื่อแววตาของเธอไม่รู้อยู่ไหน
ฉันเองไม่เคยเสียดายที่ทุ่มเทลงไป
เพราะอย่างน้อยก็ได้รู้ว่าหัวใจ .......... ก็เจ็บเป็น
3 กรกฎาคม 2549 19:39 น.
elensil
ว่ากันว่า " รักแท้แพ้ใกล้ชิด "
ฉันว่าผิดคิดว่าคงไม่ใช่
การที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป
หาใช่เพราะใกล้กัน
แต่เป็นเพราะคนไกลไม่ส่งข่าว
ไม่รู้เรื่องราวของเขาให้หมายมั่น
เมื่อคนใกล้แสนเอาใจอยู่ทุกวัน
แล้วฉะนั้นเธอว่าฉันควร " เลือกใคร ?? "
2 กรกฎาคม 2549 23:13 น.
elensil
ฉันจะต้องอยู่ยังไง ???
เมื่อหัวใจบอบช้ำขนาดนี้
วันนั้นที่เราเลิกกันฉันรู้ดี
ว่าจนถึงวันนี้เจ็บปวดเพียงใด
ในเมื่อต้องเจอหน้าเธอทุกวัน
แล้วสิทธิ์ของฉันคือจะคุยกับเธอก็ได้
แต่ต้องแค่ เพื่อน ซึ่งบิดเบือนกับหัวใจ
แล้ว เพื่อน อย่างฉันต้องทำยังไงตอบที