27 กุมภาพันธ์ 2548 10:58 น.
dugong
สักวัน
คงมีสักวันใช่มั้ยที่
เราจะมองแต่คนที่อยู่ตรงหน้าเรา
เราจะมีความสุขไปกับคนที่อยู่ตรงหน้าเรา
เมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้ว
เราต้องยิ้มรับความสุขนั้น
ปล่อยให้อดีตอยู่ในที่ ที่มันควรอยู่
อยู่กับปัจจุบัน
อยู่กับคนปัจจุบัน
ไม่มองย้อนหลังกับไป
ไม่คาดหวังไปถึงอนาคตที่ยังมองไม่เห็น
เราทำอย่างนี้แล้ว
ความสุขที่มีอยู่ตอนนี้จะเป็นเรื่องจริงใช่มั้ย?
สุขที่จะมีใครสักคน
สุขที่ใครสักคนจะมีเรา
เรื่องจริงใช่มั้ย?
12 กุมภาพันธ์ 2548 06:52 น.
dugong
ฉันเชื่อว่าเธอนั้นเข้าใจ
และ....กำลังลุกยืนขึ้นใหม่
ฉันภาวนาทุก ทุก คืน
ขอให้เธอนั้น....สู้ไหว
ทน ทน ไว้ ใจเอย....
อย่าห่วงเลย
สักวัน คงดี
อย่าอ่อนแอ
อย่าล้มตอนนี้
ทน ทน ไว้
นะใจ
11 กุมภาพันธ์ 2548 11:12 น.
dugong
สักวัน
คงมีสักวันใช่มั้ยที่
29 มกราคม 2548 12:58 น.
dugong
มีคนเคยพูดไว้ว่า....
ชีวิตคนเราประหลาดดี
เหมือนคลื่นกลางทะเล
เหมือนเรือน้อย
เหมือนปลาโลมา
เหมือนพระจันทร์ตกน้ำ
เหมือนความเหงาจับขั้วหัวใจ
มีใครต่อใครผ่านมาตั้งมากมาย
แต่....ความเหงาไม่เคยหลุดพ้นไปเสียที
ความเหงาเหมือนโจรมุมตึก
ถ้าพลาดท่าเสียที....
มันจะขโมยความร่าเริงไปไม่รู้ตัว
หน้าส่วนตัว
747
