16 สิงหาคม 2544 03:38 น.
duck
หากเธอรู้จักฉันดี
เธอต้องรู้ดีว่าฉันไม่มีปัญหา
ที่วันนี้เธอกำลังจะมาบอกลา
เพราะฉันรู้ดีว่า การจากลานั้นต้องมาถึงซึ่งสักวัน
แล้ววันนั้นก็มาถึงวันนี้
ฉันคนที่คอยห่วงใยและคิดถึง
จะยังคงรักและคอยเฝ้าลำพึง
บอกเธอว่าถึงอย่างไรฉันก็ไม่หยุดรักเธอ
แม้เธอจะหมดแล้วซึ่งความรัก
แต่ความรักของฉันนั้นยังมีให้
และจะรัก ๆ เธอตลอดไป
ไม่มีสิ่งใดทำให้ฉันไม่รักเธอ
15 สิงหาคม 2544 04:02 น.
duck
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า
เมื่อสายลมโชยผ่านมาพาหัวใจหวั่นไหว
ปล่อยให้สายลมพัดพาเอาความเอาคิดถึงไป
ส่งให้ใครคนหนึ่งที่ฉันกำลังเฝ้าคอย
ความมืดมิดเริ่มสนิดขึ้น
ดวงดาวจึงปรากฎส่องแสง
แวววับระยับทัวทุกแดน
สุดจะแสนสวยงามในยามราตรี
อยากให้ช่วงเวลานี้
ฉันมีเธออยู่ข้างกาย
เพื่อให้เธอได้รับความรู้สึกนี้
ที่มันช่างเป็นความรู้สึกที่ดี ที่ฉันมีให้เธอ
13 สิงหาคม 2544 03:28 น.
duck
ปวดหัวจังตอนที่นั่งอยู่ตรงนี้
ปวดตรงที่หัวใจฉันนี่เธอรู้ไหม
เธออยากรู้ไหมว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไร
ก็โดนเธอหักหัวใจงัยคนดี
13 สิงหาคม 2544 03:01 น.
duck
เธอเห็นฉันเหมือนทางผ่าน
เป็นสะพานให้เธอข้ามสู่ความฝัน
เมื่อเธอข้ามไปแล้วอย่าหันกลับมามองมัน
เพราะสะพานแห่งนั้นมันพังทลาย
13 สิงหาคม 2544 00:39 น.
duck
หากวันใดที่ฉันนั้นไม่อยู่
โปรดจงรู้ว่าฉันยังห่วงและคิดถึง
ที่หายไปมิใช่ไม่คนึง
ฉันคิดถึงเธออยู่ทุกลมหายใจ
ฉันมิอยากให้วันนั้นเข้ามาถึง
แต่วันหนึ่งมันต้องถึงเธอรู้ใช่ไหม
ฉันมิอาจทนอยู่อยางนี้ตลอดไป
เธอรู้ใช่ไหมว่าใจฉันข้างในนั้นห่วงใยเธอ
อยากให้เวลาเดินไปอย่างช้า ๆ
เพราะวันข้างหน้ากำลังจะมาถึง
ฉันอยากมีช่วงเวลาดี ๆ นี้ไว้ให้คนึง
คอยคิดถึงเธอเมื่อยามอยู่ไกล
ยังเป็นห่วงเธออยู่รู้ไช่ไหม
ความห่วงใยฉันมีให้เธอเสมอ
ถึงอยู่ไกลใจใกล้กับใจเธอ
ฉันรักเธอเสมอไม่มีวันเปลี่ยนแปลง...