13 สิงหาคม 2544 00:38 น.
duck
หากวันใดที่ฉันนั้นไม่อยู่
โปรดจงรู้ว่าฉันยังห่วงและคิดถึง
ที่หายไปมิใช่ไม่คนึง
ฉันคิดถึงเธออยู่ทุกลมหายใจ
ฉันมิอยากให้วันนั้นเข้ามาถึง
แต่วันหนึ่งมันต้องถึงเธอรู้ใช่ไหม
ฉันมิอาจทนอยู่อยางนี้ตลอดไป
เธอรู้ใช่ไหมว่าใจฉันข้างในนั้นห่วงใยเธอ
อยากให้เวลาเดินไปอย่างช้า ๆ
เพราะวันข้างหน้ากำลังจะมาถึง
ฉันอยากมีช่วงเวลาดี ๆ นี้ไว้ให้คนึง
คอยคิดถึงเธอเมื่อยามอยู่ไกล
ยังเป็นห่วงเธออยู่รู้ไช่ไหม
ความห่วงใยฉันมีให้เธอเสมอ
ถึงอยู่ไกลใจใกล้กับใจเธอ
ฉันรักเธอเสมอไม่มีวันเปลี่ยนแปลง...
11 สิงหาคม 2544 05:34 น.
duck
บนถนนแห่งความเป็นจริง
เมื่อคนเราถูกทอดทิ้งให้เหงา
บนถนนที่เป็นทางทอดยาว
เราคงต้องเดินหนาวเพียงลำพัง
เมื่อสายลมพัดผ่านหน้า
เมื่อสายตายังคงจ้องมองเขา
เมื่อถึงทางแยกระหว่างสองเรา
เมื่อนั้นความเศร้าก็เริ่มเข้ามา
ทำหน้าตาให้มันยิ้มสู้
เราต้องอยู่ได้โดยไม่มีเขา
เราต้องเดินได้ด้วยตัวของเรา
แม้ไม่มีเขาที่คอยเดินร่วมทาง
10 สิงหาคม 2544 22:22 น.
duck
เพียงแต่คืนนี้มีเพียงดาวเป็นเพื่อน
คอยส่องแสงเรือง ๆ ให้หายเหงา
ในยามนี้คิดถึงเรื่องระหว่างสองเรา
ทำให้ยิ่งเหงาและแสนเศร้าในอุรา
ทำไม่ถึงมีเพียงฉันที่นั่งอยู่
คอยเฝ้าดูดาวงดาวที่สดใส
ทำไมถึงไม่มีเธอเคียงข้างกาย
หัวใจฉันแตกสลายลอยไปตามสายลม
10 สิงหาคม 2544 00:40 น.
duck
เพียงวันเวลาที่ผ่านมา
แสนสุขอุรายิ่งนัก
เราเคยเคียงคูน่ารัก
ใครๆมักอิจฉาเรา
แต่วันนี้แสนเศร้า
อยามที่เรานั้นต้องแตกหัก
ทำให้หัวใจแห่งความรัก
เจ็บยิ่งนักเรื่องความรักระหว่างเรา
หัวใจตอนนี้มันเหี่ยวเฉา
เมื่อความรู้สึกระหว่างเราไม่เหมือนเก่า
จะให้ฉันทำอย่างไรดีเล่า
เมื่อเรื่องระหว่างเราต้องจบลง
ฉันคงไม่มีหัวใจให้ใครอีก
คงต้องหลีกหนี้ไปให้หายเหงา
แล้วเมื่อลืมความรักระหว่างเรา
ฉันคงกลับมายืนได้อีกครังนึง
7 สิงหาคม 2544 23:13 น.
duck
เธอมีหัวใจไว้ให้เข้าเท่านั้น
เราเฝ้ารอวันเธอแบ่งปันมาให้บ้าง
เราจะยอมทำทุก ๆ ทาง
เพื่อให้ได้ใจเธอมาบ้างสักนิดก็พอ
เหมือนไม้ขีดไปที่ยอมเผาตัวเอง
เพียงเพื่อให้ดอกทานตะวันนั้นหันมามอง
ฉันก็ขอเพียงเท่านี้ เท่านี้จริง ๆ
เพียงเพราะฉันนั้นมันรักเธอเหลือเกิน
หน้าส่วนตัว
1404
