19 พฤศจิกายน 2552 23:14 น.
drroyz
โอ้ลมหนาว ผัดผ่านกาย ดึงไออุ่น
ชวนให้ครุ่น จิตคิดถึง เรื่องเก่าๆ
ไอเหน็บหนาว มันกัดกิน ในใจเรา
ดั่งความเศร้า สุมในจิต คิดเวียนเอย
โอ้หนาวนี้ ไยไม่มี คนที่เคย
ไฟที่เคย ส่องแสง ให้ไออุ่น
ถึงจะหนาว ถ้ามีไฟ ให้เป็นทุน
จะว้าวุ่น ซักเท่าไร มิเคยกลัว
โอ้หนาวหน้า หรือจะพา ให้หม่นหมอง
คู่เคยครอง เค้าจากไป ให้ห่างหาย
ทิ้งเราหนาว เหน็บคนเดียว เปลี่ยวใจกาย
ให้น้อยใจ ไยไฟเจ้า ไปจากฉกัน
จะหนาวนี้ หรือหนาวหน้า พาปลอบขวัญ
แสงไฟที่ จริงใจกัน มิเสื่อมหาย
คือแสงเทียน จากธรรมะ อยู่ในใจ
แสงธรรมะ ส่องดวงใจ ให้ทุกคน
โอ้หนาวแล้ว ไฟอยู่ไหน อย่าไปสน
ผู้ทุกข์ทน กว่าเรา มีถมไป
ไฟที่ห่าง จากเจ้าไป ให้หนาวใจ
ก้อแค่ไฟ ไม่รักดี อย่ามีเลย
19 พฤศจิกายน 2552 22:26 น.
drroyz
ลมหนาว เย็นยะเยือก พัดเฮือกผ่าน
ลนละลาน คว้าผ้าห่ม คลุมตนไว้
แสงสว่าง ของฉัน นั้นเป็นใคร
วอนเจ้าไฟ มาส่องแสง ให้อุ่นที
โอ้เหมันต์ คงหนาวแน่ อีกทั้งปี
เพราะไม่มี คนดี มาส่องแสง
ฝ่าลมหนาว จนตัวช้ำ น้ำตาแดง
หวังเพียงแสง ไฟด้วยน้อย จากใจเธอ
ฝ่าลมหนาว มานาน สามสองปี
ยังไม่มี ดวงไฟ ไว้ส่องแสง
ค้นคว้าหา ไปถ้วนทั่ว ถ้ามีแรง
ไม่เจอแสง ให้ไออุ่น ที่อุ่นจริง
ไฟบางดวง อยุ่แสนไกล อุ่นไม่จริง
ไฟบางดวง ก้อไม่นิ่ง อยู่กับที่
ไฟดวงนั้น แสงแรงไป ไหม้เสียซี
ไฟดวงนี้ ที่เราหวัง ยังหาไป
หวังเพียงแค่ ได้ไฟ จากใจเจ้า
ด้วยรุ้มเร้า ด้วยลมหนาว มานานยิ่ง
หวังเพียงแสง จากดวงใจ คนรักจริง
แม้หิ่งห้อย ก้ออุ่นไอ ในรักเอย
19 พฤศจิกายน 2552 21:24 น.
drroyz
แล้ววันคืน ก้อผ่านไป ใจยังเหงา
โอ้ตัวเรา ยังคงติด ยังคิดถึง
นึกน้อยใจ ก้อเพราะเจ้า ไม่คำนึง
ยิ่งนึกถึง ก้อน้อยใจ ไปทุกที
แล้วก้อมี สาวคนใหม่ ผ่านเข้ามา
ชุบชีวา ที่หม่นหมอง ให้มีศรี
ด้วยอารมณ์ เปลี่ยวเศร้าเหงา กลับเริ่มดี
เหมือนว่ามี มือให้จับ รีบรับพลัน
มิทันได้ ตรองใจดู ให้รู้ก่อน
เพราะรีบร้อน ไม่ไคร่ดู ลู่ทางฝัน
ทั้งที่จิต คิดถึงน้อง อยู่เหมือนกัน
ยังดื้อรั้น จะมีรัก ไม่พักใจ
จึงต้องกลับ มาทบทวน หวนคิดดู
คนที่คบ ทุกวันอยู่ มันมิใช่
ต้องจำจาก เลิกร้างห่าง หมางกันไป
จากนี้ไป ต้องพักใจ อีกเป็นปี
จึงขอโทษ และขอบคุณ ที่มารัก
สุดท้ายหาก ทำผิดไป ให้หมองศรี
ต้องขอโทษ มาจากใจ อภัยที
และจากนี้ จะรักใคร ต้องไคร่ครวญ
......
เอ๊ะอยู่ไป ทำไมใจ ก้อยังเหงา
หน้าคนเก่า ลอยเข้ามา ในดวงจิต
ว่าจะตัด ใจจำจาก ให้ห่างทิศ
แต่ยังติด กดเบอร์โทร ไปหาเธอ
โอ้น้องสาว ก้อน่ารัก ที่ไม่โกรธ
เธอไม่โทษ ในทุกสิ่ง ที่พลั้งเผลอ
ด้วยอารมณ์ วันสะรุ่น วัยละเมอ....... (จริงๆ ก้อ สามสิบก่าแระ -..-)
น้องจ๋าเธอ ไม่โกรธเรา เข้าใจดี
แล้วยังเง้ พี่จะตัด เจ้าได้ง้าย
ในดวงใจ ยิ่งมีเจ้า มาแทนที่
หลับตาลง ก้อเห็นหน้า น้องแสนดี
โทรไม่เจอ น้องคนดี พี่แต่งกลอน (งุยๆๆๆๆ......^^)
ว่าจะตัด ใจจากเจ้า ไม่เฝ้าคิด
แล้วไยจิต ของเรานั้น มันยังหลอน
หรือว่านี่ มันครือรัก ที่เว้าวอน
จึงแต่งกลอน ให้กับน้อง มาจากใจ
จะเป็นรัก หรือผิดหวัง เหมือนดั่งเคย
มิรู้เลย จะดำเนิน ไปแบบไหน
อะไรมัน จะบังเกิด ให้เป็นไป
สุดแต่สวรรค์ บันดาลไซร้ ให้เป็นกัน
4 พฤศจิกายน 2552 22:34 น.
drroyz
โอ้วันวาน ผ่านไป ใจแอบเหงา
ใจหนอใจ ของเรา ช่างสับสน
รักทำไม เข้าใจยาก และทุกข์ทน
จะมีไหม ใครสักคน รักเราจริง
มองใครใคร เขามีคู่ กันถ้วนทั่ว
เราสิตัว คนเดียว เปลี่ยวใจยิ่ง
คิดน้อยใจ กระไรหนอ ท้อทุกสิ่ง
หวังเพียงหญิง มองเห็นค่า มารักกัน
แต่แล้วกลับ มิใช่เป็น อย่างที่คิด
คนที่จิต คิดว่าใช่ ไม่สมฝัน
คงแค่เพ้อ ไปคนเดียว ไม่เกี่ยวกัน
ที่เคยฝัน มันก้อเก้อ เออหนอเรา
ด้วยระยะ ทางที่ไกล ให้ห่างเหิน
สุดจะเดิน ทางไปเฝ้า เอาใจเขา
แม้จะอยาก ไปอยู่ไกล้ ให้เหมือนเงา
แต่ด้วยเรา อยู่ไกลแสน แล่นไม่ทัน
แล้วอีกทั้ง น้องนางเจ้า ยังเรียนอยู่
เจ้าโฉมตรู ก้อกลัวรัก ไม่สมฝัน
แม่เจ้าเตือน ว่าเรื่องรัก พักไว้พลัน
อีกเจ้านั้น ก้อแคร์เพื่อน อีกมายมาย
สุดท้ายแล้ว รักลมลม จมไปสิ้น
ดั่งก้อนหิน จมลงน้ำ ลึกสุดหมาย
แม้จะไม่ ได้หมดหวัง ดั่งเหมือนตาย
ฉากสุดท้าย กลายเป็นเศร้า เราอกตรม
จึงจำเป็น ต้องทำใจ แล้วตอนนี้
ลดดีกรี ที่หวังไว้ ให้เหมาะสม
จากที่ฝัน เป็นคู่เคล้า เราสองคน
ฝืนใจทน เรียกน้องสาว เท่านั้นเอง
ขอให้น้อง ได้พานพบ คนดีดี
ที่เค้ามี รักอย่างพี่ มิข่มเหง
คิดสิ่งได ให้ได้สม ใจตนเอง
ส่วนเค้าเอง จะทำใจ ไปจากจร
ขอให้ได้พบคนดีดีนะครับน้อง :'(
หน้าส่วนตัว
1008
