11 ตุลาคม 2552 00:14 น.
donjuann
### นับนาที..รอรับ..โทรศัพท์น้อง
นั่งเหม่อมอง..หน้าจอ..ตอนรอสาย
เอ็มเอสเอน...เปิดจัง..หวังออนไลน์
คิดกระวนกระวาย..คล้ายคนเมา
### พึ่งสื่อ..ไอซีที..ถึงที่รัก
เธอตอบมาช้านัก..ใจชักเหงา
เปิดดูหน้า..ไฮไฟร์..ไร้แม้เงา
นั่งหน้าเง้า..หงุดหงิด..คิดถึงกัน
### ส่งเมสเสส...ส่งไป..ก็ไม่ตอบ
คลิกกี่รอบ..เงียบนัก..ชักไหวหวั่น
โกรธแล้วนะ..เหมือนทำ..ไม่สำคัญ
เริ่มอัดอั้น..น้อยจิต...คิดแค้นเคือง
### มีเครื่องมือ..ใดใด..ก็ไม่เท่า
ใจรักเรา..เข้าใจกันนั้นทุกเรื่อง
ซื่อสัตย์..จิตใจมุ่งรักรุ่งเรื่อง
หากหลอกกันเนื่องเนือง...เปลืองหัวใจ
### นับเวลา..รอรับ...โทร..กลับด้วย
จะได้ช่วย..เติมขวัญ..วันสดใส
ไม่อยากโทร..ไม่เป็นไร..ใช้ออนไลน์
อย่าเงียบไป..โกรธที่สุด...เลิกพูดกัน...
8 ตุลาคม 2552 15:17 น.
donjuann
### ใครจะรู้..ว่ามาเหงา..เอาตอนนี้
นานหลายปีทีเดียวไม่เปลี่ยวเหงา
ใช้ชีวิตเที่ยวไปไร้ซึมเซา
วันนี้เราแปลกจัง..นั่งเหม่อจริง
### ก็เคยผ่านมาบ้างอย่างคนทั่ว
มีดีชั่ว..เคล้าคลุกกับทุกสิ่ง
โลดแล่นบนเส้นทางพออ้างอิง
ใจเคยนิ่ง..กลับหวั่นไหว...สงสัยจัง
### ลองลำดับเหตุการณ์ที่ผ่านพ้น
ได้พบคนคนหนึ่งซึ่งแอบหวัง
สิ่งต่างต่างพรั่งพรูสู่ภวังค์
รอบกายดั่งความฝันอันเลือนลาง
### ดูสิ..ดูหัวใจใยเต้นถี่
คอยพิรี้พิไร..ไปทุกอย่าง
ความคิดเริ่มวกวนจนหลงทาง
มีแต่ความอ้างว้างเต็มกลางใจ
### ถ้าใครรู้ว่าเหงาเอาตอนนี้
คงตลกสิ้นดี..ที่หวั่นไหว
แต่เกินปฏิเสธ..ด้วยเหตุใด
เจอคนใช่..คนนั้น..จึงฝันไกล..