10 พฤศจิกายน 2552 00:26 น.
donjuann
๑๑๑ เห็นถ้อยคำ..ส่งมา..ก็พาซึ้ง
รู้สึกถึง..ความหวังดี..ที่มอบให้
หลากหลายสิ่ง..เธอนี้..ที่เข้าใจ
ยามเปิดอ่านคราใด..ชื่นใจจัง
๑๑๑ ช่างเป็น กำลังใจในยามเหงา
ทำให้เราได้คิด..ลืมผิดหวัง
โลกอันแสนกว้างไกล..ไม่จีรัง
คนที่ยังหวังดี..มีมากมาย
๑๑๑ เลิกท้อ..แม้เหน็ดเหนื่อยแสนเมื่อยล้า
มองข้างหน้า..ต่อไป..ยังไม่สาย
วางอดีตเก่าเก่า..ให้เศร้าคลาย
ไม่เดียวดายต่อไป..ในวันนี้
๑๑๑ เห็นถ้อยคำ..ก้อดีใจ..ได้อมยิ้ม
เห็นภาพ ที่เอิบอิ่ม..ยิ้มเต็มที่
ขอขอบคุณ..มากล้น..คนใจดี
ให้คุณมี..ความสุข..ทุกคืนวัน...
7 พฤศจิกายน 2552 12:34 น.
donjuann
...6 พฤศจิกายน ยังหม่นเศร้า
วันเกิด คนรักเก่า เฝ้าไขว้เขว
ทุกปีเราพบหน้าได้ฮาเฮ
สุดหว้าเหว่..ปีนี ไม่มีใคร
... เธอฉลอง..คลอเคล้ากับเขานั่น
ขณะที่ตัวฉันนั้นร่ำไห้
ยังเจ็บปวดร้าวทั่วทั้งหัวใจ
คิดหวั่นไหว ผิดหวัง อยู่ทั้งคืน
... สิ่งที่ฉันทำได้ ในตอนนี้
ส่งวจี ถ้อยคำ ช้ำสุดฝืน
เอสเอ็มเอส ให้เธอเพ้อกล้ำกลืน
"จงมีสุขสดชื่นรักยืนยาว"
... คลิกมือถือ มือสั่น ขวัญผวา
พาลน้ำตาจะไหลให้เหน็บหนาว
ส่งถ้อยคำ..น้ำใส ล่วงไหลพราว
เจ็บปวดร้าว..ใครเล่า จะเข้าใจ
... วันเกิด คนรักเก่า ที่เศร้าโศก
วันที่ 6 พฤศจิกา พาหม่นไหม้
ฉันงี่เง่า แบบนี้ ที่เป็นไป
หลงเยื่อใย..เก่าเก่า..ที่เค้าเมิน..
4 พฤศจิกายน 2552 12:44 น.
donjuann
... หมู่บ้านละ พันกะลา..หามาด้วย
ทุกคนช่วยกันทำ..ย้ำทุกบ้าน
อาศัยสามัคคีที่มีงาน
หนุ่มสาวต่างเบิกบาน..ทุกบ้านเรือน
... นำกะลามะพร้าว ราวพันชิ้น
แต่งเป็นศิลปะใครจะเหมือน
สวยแปลกตางามแท้ไม่แชเชือน
จนถึงเดือนลอยกระทงส่งแข่งกัน
... กระทงสายเมืองตาก ฝากชื่อเสียง
ลอยไหลเรียง ลำปิง สิ่งสร้างสรรค์
แถวเรียงหนึ่ง ลอยมา น่าอัศจรรย์
พันดวงไหลลดหลั่นตามกันไป
... นั่งริมปิง คืนวัน พระจันทร์แจ่ม
ตอนนี้แรมหนึ่งค่ำ..แอบร่ำไห้
กระทงสายลอยเด่น..เห็นทีไร
เผลอปล่อยน้ำตาไหลไม่รู้ตัว
... ก็ทุกปี มีกัน ใต้จันทร์เด่น
มานั่งเล่น สุขใจ..ได้ยิ้มหัว
กระทงสายครานี้ที่น่ากลัว
ช่างมืดมัว..น้อยใจนัก.รักหลุดลอย..
1 พฤศจิกายน 2552 16:24 น.
donjuann
๑๑๑ เที่ยวงาน..เผาเทียนเล่นไฟ..ในเมืองเก่า
ไปแต่เช้า...ผู้คนมากล้นหลาม
วันเปิดงาน..คืนนี้..ที่งดงาม
ดูซากความ..อลังการ..ผ่านเวลา
๑๑๑ การแสดงย้อนไป..ในอดีต
ทำให้คิดติดตามความล้ำค่า
เคยรุ่งเรืองโอฬาร.ตระการตา
สะท้อนมาให้เห็น..เป็นเรื่องราว
๑๑๑ ลอยกระทงสุโขทัยไปทุกครั้ง
เคยไปนั่งริมคูคู่แฟนสาว
ชมเขาจุดพลุไฟใสแพรวพราว
แสงแวววาว..จ้า..แล้วดับ..ประทับใจ
๑๑๑ แต่ปีนี้..เดียวดาย..ใจหายนัก
เปรียบความรัก..ดั่งพลุ..ดูไสว
สว่างจ้า..แล้วหายวับ..แตกดับไป
ไม่เหลือแล้ว..สิ่งใด..ให้รอคอย...
28 ตุลาคม 2552 12:03 น.
donjuann
...เพียงลมปาก..เอ่ยคำ..พร่ำว่ารัก
ไร้น้ำหนัก..สักนิด..ให้คิดเชื่อ
ถ้อยคำ..เอมเอสเอน..มากเป็นเบือ
ทุกอย่างเจือ..ยาพิษ..ซ่อนมีดคม
...รู้ทั้งรู้..ว่าเขา..หลอกเราแน่
ก็..พ่ายแพ้...ใจตน..ทนขื่นขม
โอบอุ้มรัก..แนบอก..โศกเศร้าตรม
ชีวิตจม..ลมลวง..บ่วงราคี
...สนุกมาก..รึไง...ใจหลายรัก
ที่ชอบหัก..อกคน..จนป่นปี้
คอยหลอกให้ชายรักหลงภักดี
สนองสุข..คนดี..มีเรื่อยไป
...รักเธอ..เหมือนหมอกบาง..ที่จางหาย
พอยามสาย..บ่ายเย็น..เป็นไม่ได้
สูญสิ้น..ไม่เหลือทราก..จางจากใจ
ลิ้นเธอ..บอกรักได้.ไม่ซ้ำคน..
หน้าส่วนตัว
2329
