5 สิงหาคม 2546 01:23 น.
dokkoon
ฟ้าครึ้มทึมเทาแต่เช้าแล้ว
คงไม่แคล้วฝนกระหน่ำฉ่ำน้ำฝน
ดินแตกหญ้าแห้งพิษแล้งทน
คงคลายหม่นเพราะฝนมา
คูน้ำที่ตื้นคงคืนน้ำ
ปูปลาเต้นระบำรับน้ำบ่า
ฝุ่นฟุ้งที่คลุ้งทั่วทุ่งนา
เมื่อฝนมาก็หายฟุ้งทุ่งฉ่ำเย็น
ต้นไม้ใบหญ้าได้คืนเขียว
แค่ฝนตกวันเดียวยังได้เห็น
กบเขียดร้องเอียดเอี๊ยดจนจรดเย็น
แมงเม่าบินเล่นกันวุ่นวาย
ได้ฝนเหมือนคนได้ชีวิต
พืชพรรณก็ติดผลใหม่
ไร่นาเขียวขจีทุกที่ไป
มีชีวิตสดใสได้อีกปี
2 สิงหาคม 2546 03:19 น.
dokkoon
มีไหมใครจะดูแลและห่วงใยฉัน
ผู้หญิงไร้เงา
เป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งอ่อนแอ
ต้องการคนมาดูแลเอาใจใส่
มอบความรักพักพิงอิงแอบใจ
และห่วงใยคอยชิดใกล้ในอุรา
มีไหมใครพอที่จะเสียสละ
ช่วยรับเป็นภาระดูแลฉัน
มีไหมใครห่วงใยใฝ่สัมพันธ์
รักฉันมั่นนิจนิรันดร์ตลอดกาล
ถ้ามีแล้วแหละก็อย่ารอช้า
อย่ามัวรอวันเวลาให้ผ่านผัน
อนาคตข้างหน้าอยากให้เธอมาร่วมฝ่าฟัน
และดูแลปกป้องฉันในทุกวันเวลา
คนนี้พอได้ไหม
dokkoon
ผู้ชายคนนี้
คนที่ดูแข้มแข็งแกร่งกล้า
แต่ภายในบอบช้ำเกินเยียวยา
เป็นคนที่ไม่กล้าจะรักใคร
มีใครไหมหนอ
ที่จะพอเป็นหมอรักษาให้
บาดแผลเคยมีในหัวใจ
อาจบรรเทาได้ในบางที
สัญญาว่าจะดูแล
หากบาดแผลหัวใจนี้
มีคนแก้ไขให้จนหายดี
จะรักหมดใจที่มีแน่นอน
อนาคตจะสร้างสม
จะเพาะบ่มด้วยใจรักมากฟ่อน
จะปกป้องดูแลและออดอ้อน
จะร่วมเรียงเคียงหมอนจนวันตาย
1 สิงหาคม 2546 23:53 น.
dokkoon
ดำดั่งปีศาจ
มาจากมัจจุราชไต้พิภพ
มืดมิดสนิทสงบ
ไม่มีโอกาสพบแสงใดใด
ร้อนดั่งนรก
ที่ทับถมหมกไหม้
สุมทุกแห่งด้วยไฟ
บรรลัยไปทั่วธุลี
หอมดั่งนางฟ้า
ดั่งกลีบผกามากมี
หอมเย็นเช่นนี้ทั้งปี
ได้กลิ่นทุกทีก็ชื่นใจ
รสดั่งความรัก
ชื่นนักกว่าสิ่งไหน
ไม่อาจเทียบได้กับสิ่งใด
เสพสมคราใดหัวใจก็เบิกบาน
1 สิงหาคม 2546 23:37 น.
dokkoon
เพราะที่นี่คือทะเล
จึงไม่ว้าเหว่ทะเลสวย
ลมพัดสะบัดสนจนระรวย
เมฆขาวยังช่วยขับท้องฟ้าคราม
เพราะทะเลจึงมีหาด
มีคลื่นพาดหาดล้นน้ำ
มีทรายสวยมีคลื่นงาม
มีนกน้ำบินร่อนลม
มีฟ้าสวยมีน้ำใส
มีเรือใบล่องไปไม่ล่ม
มีปูปลาหมึกกั้งสั่งสม
มีสายลมอยู่คู่ทะเล
หากเธอเหงา
มาหาเราให้กล่อมเห่
มาเที่ยวที่ริมทะเล
มานอนเปลใต้สนกัน
มาร่วมสุขร่วมทุกข์
มาร่วมปลุกความฝัน
มาร่วมมือร่วมแรงกัน
แล้วทำให้ฝันนั้นเป็นจริง
1 สิงหาคม 2546 01:18 น.
dokkoon
ลมปะทะคลื่นกระจายปลายเป็นฝอย
ทรายก็พลอยกระแทกซัดสะบัดซ้ำ
คลื่นกระแทกทรายกระทบพบประจำ
ลมกับน้ำทำทรายช้ำระกำทราย
ทรายอดทนไม่บ่นว่า
กี่ครั้งคราน้ำกระทบก็นบไว้
แม้ทรายช้ำซ้ำประจำก็ทำใจ
รอวันไหนน้ำเข้าใจได้อ่อนโยน