23 กรกฎาคม 2546 13:00 น.
dokkoon
สร้างนางเอกในใจเอาไว้ฝัน
เพื่อให้ฉันสุขหัวใจเอาไว้บ้าง
พบเมื่อยามหลับตาแม้พร่าพราง
เพียงแค่สร้างอย่างที่ฝันฉันพอใจ
นางเอกฉันสรรหามาเฉพาะ
ช่างเหมาะเจาะกับฉันสวรรค์ให้
ช่างน่ารัก ช่างฉลาด มาดฉับไว
ได้อยู่ใกล้ที่ทุกคราหลับตาลง
แม้ตัวตนไม่มีอยู่รู้แน่นัก
เป็นแค่รักปลอมปลอมที่หลอมหลง
เป็นแค่สิ่งจอมปลอมไม่ต้องตรง
ก็จะคง ภาพในฝัน ที่ฉันปอง
23 กรกฎาคม 2546 01:17 น.
dokkoon
ทะเลกว้างแลทางใดไกลสุดฟ้า
ไม่กว้างกว่าน้ำใจที่ใสซื่อ
แม้ยากหยั่งทะเลได้ไกลสุดมือ
น้ำใจคือหยั่งไม่สุดไม่หยุดเลย
23 กรกฎาคม 2546 00:53 น.
dokkoon
คือความหวานปานใดไม่อาจเทียบ
คือเย็นเยียบเฉียบพลันเกินกลั้นไหว
คืออบอุ่นกรุ่นอยู่คู่กับใจ
คือความสุขที่ล้นไหล....เกินใดปาน
คือความทุกข์คือความเศร้าคือเหงาโศก
คือปัญหาที่คาโลกยามไม่หวาน
คือเราะร้ายคือร้าวลึกคือนึกพาล
คือไฟผลาญคือพาลเผาตัวเราไป
คือความแค้นแน่นอกคือตกต่ำ
คือถลำคือถลาคือล้าไหล
คือหืดหอบตอบยากปิดปากตาย
คือสุดท้ายนิยาม รัก ชักวุ่นวาย
22 กรกฎาคม 2546 02:03 น.
dokkoon
ระยิบระยับขับแสงขาวราวเกล็ดเพชร
แสนล้านเม็ดประกายงามยามต้องแสง
โบกสะบัดเป็นแนวคลื่นระรื่นแรง
ยามต้องแสงปลายคลื่นขาวช่างพราวพราย
ผืนน้ำครามยามเช้ากระเซ้าเซาะ
โดดเลี้ยวเลาะเกาะกลมสายลมส่าย
กระแทกฝั่งดั่งอ้อนออดหยอดลวดลาย
กระซิบคล้ายบอกรักสักหมื่นครา
หากคลื่นยังดังครืนหมื่นแสนครั้ง
หากทะเลยังหยั่งลึกยากลำบากกว่า
หากลมยังพัดไปไม่เบื่อล้า
จงรู้ว่าพี่รักเจ้าไม่เบาบาง
หน้าส่วนตัว
1125
