18 กรกฎาคม 2545 02:47 น.
dokkoon
เมื่อฉันเอ่ยคำว่า รัก เธอ
มิใช่เพียงพลั้งเผลอเท่านั้น
คำ รัก จากใจที่กรองกลั่น
เมื่อลั่นคำ รัก นั้น จักไม่มีวันเปลี่ยนไป
อาจเอ่ยคำ รัก ไม่มากครั้ง
เสียงอาจไม่ดังดั่งคนคลั่งไคล้
โปรดรับรู้ทุกอย่างมาจากใจ
และฉันยึดมั่นไว้ตลอดไป ตลอดกาล
14 กรกฎาคม 2545 22:37 น.
dokkoon
คำที่บอกเธอว่า รัก
ยังจักไม่ครอบคลุมถึงความหมาย
แม้คำ รัก จะมีคำอธิบายมากมาย
ยังไม่อาจบอกได้เท่าที่ใจฉันนั้นให้เธอ
ยังหาคำอธิบายไม่ได้
แต่อยากให้เธอรับรู้เสมอ
ลึกในใจที่ฉันให้เธอ
ที่ฉันเสนอ คำ รัก ยังไม่ถึงแค่ครึ่งเดียว
14 กรกฎาคม 2545 16:30 น.
dokkoon
กลอนคิดถึง
Jeminine
จะเนิ่นนาน ผ่านวัน และฝันล้า
กี่น้ำตา เปียกหมอน ยามนอนหนาว
ยังฝันเฟื่อง เรืองรอง เมื่อมองดาว
เฝ้ารอคอย ข่าวคราว ของคนไกล
จะเนิ่นนาน ผ่านวัน และฝันล้า
เมื่อผ่านมา เว้าวอน จนอ่อนไหว
อยากฝากรัก จากคนนี้ ที่ท้อใจ
ถึงคนที่ อยู่แห่งใด ไม่รู้ความ
จะเนิ่นนาน ผ่านวัน และฝันล้า
อยากรู้ว่า คิดอย่างไร ไคร่ขอถาม
คนที่รอ ซื่อตรง ทุกโมงยาม
อยู่ในความ รู้สึกใด ของใจเธอ
จะเนิ่นนาน ผ่านวัน และฝันล้า
ขอเพียงว่า ใจที่ มีเสนอ
จะรับรู้ สื่อได้ ถึงใจเธอ
คงหายเพ้อ ละเมอพร่ำ สักค่ำคืน
dokkoon
จะเนิ่นนานผ่านวันยังฝันถึง
เธอเป็นหนึ่งอยู่ในใจไม่เคยขืน
แม้ว่าฟ้าจะเปลี่ยนสีทุกวันคืน
ยังไม่คิดเป็นอื่นตลอดไป
จะเนิ่นนานผ่านวันยังฝันถึง
เธอที่ซึ่งทำให้ฉันใจหวั่นไหว
เธอที่ซึ่งอยู่ใกล้แล้วอุ่นใจ
มีความหมายเกินกว่าใครสำหรับฉัน
จะเนิ่นนานผ่านวันยังฝันถึง
ห่างไกลจึงห่วงหาพาใจหวั่น
ทุกคืนมองดาวพราวฟ้านั้น
คิดถึงเธอจนสุดกลั้นเกินบรรยาย
จะเนิ่นนานผ่านวันยังฝันถึง
ความคิดยังเป็นหนึ่งไม่สูญหาย
จากมาเพื่อสร้างใช่วางวาย
สิ่งสุดท้ายที่ฝันนั่นเป็นเธอ
จะเนิ่นนานผ่านวันยังฝันถึง
ยังคงซาบซึ้งใจอยู่เสมอ
รักของฉันมั่นคงคงคู่เธอ
จะกลับมาเพื่อพบเจอคนในใจ
จะเนิ่นนานผ่านวันยังฝันถึง
รอฉันสักพักหนึ่งจะได้ไหม
นี่ก็ใกล้วันที่ฉันจะกลับไป
เธอจะรักฉันไหมวันกลับไปได้พบเธอ
14 กรกฎาคม 2545 09:44 น.
dokkoon
มีความสุขมากมายภายในโลก
เท่าเท่ากับความทุกข์โศกใต้โลกกว้าง
ทุกอณูของอากาศที่ลอยคว้าง
มีทุกอย่างทั้งสุขเศร้าให้เลือกเอา
เลือกสุขก็จะมีสุขเสพ
สุขเช่นเทพอยู่ในสวรรค์ชั้นเก้า
รอบกายสวยประเสริฐเพริศพริ้งพราว
เสพสุขทุกคราคราวตลอดกาล
เลือกเสพทุกข์ในใจก็ได้ทุกข์
ความทุกข์ปลุกเร้าใจให้ร้าวฉาน
เศร้าตรมขมจิตติดเนิ่นนาน
เหมือนกับการตกนรกทั้งที่เป็น
เลือกเสพเองให้เหมาะสม
อย่ารับแต่ความตรมขมขื่นเน้น
เลือกเสพสุขให้มากคราวลืมร้าวลำเค็ญ
หากเสพเป็นชีวิตเราไม่เหงาเลย
13 กรกฎาคม 2545 01:33 น.
dokkoon
ทำร้ายเธอด้วยการพักหยุดรักสนิท
ด้วยการปิดหัวใจไม่แลหา
ด้วยการห่างไกลไปสุดตา
ด้วยการเฉยชาแม้ว่าจะพบกัน
ทำร้ายเธอเสียให้เข็ด
ให้รู้สึกขมและเผ็ดเกินกว่ากลั้น
ให้เจ็บปวดรวดร้าวกว่าคราวนั้น
คราวที่ฉันถูกเธอทำจนหนำใจ
ตั้งใจทำร้ายเธอหลายครั้ง
ไม่รู้เธอรู้หรือยังกับผลร้าย
ไม่รู้เธอเจ็บช้ำคร่ำครวญไหม
ไม่รู้เธอเจียนตายเพราะถูกทำร้ายบ้างหรือยัง
แต่คนที่ตั้งใจไปทำร้าย
กลับใจหายคล้ายจะคลั่ง
แค่ไม่เห็นกันใจฉันนั้นจะพัง
เป็นเพราะยังรักเธอมาก ยากทานทน
หน้าส่วนตัว
783
