16 มิถุนายน 2545 10:24 น.
dokkoon
บอกว่าไม่รักฉันอีกสักครั้ง
ที่ผ่านมายังไม่ผิดหวังจนท้อ
เธอบอกปัดฉันยังไม่พอ
ยังไม่หงอแล้วก็ยังคงรักเธอไม่คลาย
เพราะรักเธอมากไปหน่อย
แค่ปฏิเสธน้อยน้อยก็รักยังไม่หาย
คงต้องพยายามอีกมากมาย
กว่าความรักของฉันจะตายไปจากใจ
แค่เธอบอกชัดถ้อยอย่าคอยตาม
อย่ามาถามว่าเธอรักฉันแค่ไหน
เธอบอกว่าตั้งแต่ต้นยังไม่มีใจ
ต่อให้รอจนตายความรักที่มีให้ก็ไม่มี
เธอบอกให้ฉันไปให้พ้นก่อน
แล้วไปนอนฝันถึงให้เต็มที่
ในฝันฉันอาจทำให้เธอรักจนล้นปรี่
ให้ฉันสุขีได้ที่ในฝัน
คนอะไรใจแข็งจัง
แต่ฉันยังไม่เชื่อเช่นนั้น
แค่เธอลองใจสักหลายวัน
รักเธอคงเป็นได้ไม่ใช่แค่ในฝันใช่ไหมเธอ
13 มิถุนายน 2545 00:07 น.
dokkoon
:::+:::หวัง:::+:::
.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.
แค่หลับตาลงช้าๆ
อดีตที่ร้าวล้าก็กลับมาเคลื่อนที่
เธอเหยียบย่ำความจริงใจที่ฉันมี
ฉันยังจำมันได้ดีกับสิ่งที่ผ่านมา
เธอฆ่าเธอทำลาย
ความทรงจำทำฉันฝันร้ายจนปวดปร่า
เธอทำร้ายหัวใจกัน ด้วยวาจา
กรีดลึกเกินกว่าจะกล้าลืมมัน
ก่อเกิดเป็นแผลที่ไม่อยากรักษา
เพราะยิ่งพยายามยิ่งเจ็บล้ายิ่งสิ้นฝัน
หวัง~หวังลึกๆว่าสักวัน
ความเจ็บปวดหลายร้อยพันจะทำให้ฉันทรนง
dokkoon
หลับตาลงอย่างช้าช้า
ทำใจให้เย็นชาไม่ลุ่มหลง
ใครเคยทำอะไรทำใจปลง
อดีตที่ผ่านเป็นเพียงผุ่นผงที่หลุดลอย
แม้ใครเคยทำร้าย
ใครเคยทำลายความฝันร่วงผลอย
ใครเคยทำให้ใจช้ำเป็นจ้ำรอย
เป็นบาดแผลแม้ไม่น้อยจะลืมมัน
แผลใจฝังไว้มากยากรักษา
แม้อาจเคยปวดปร่ามหันต์
ตั้งใจลืมให้ได้ในสักวัน
ชีวิตนั้นไม่ใช่ของเขาเป็นของเราเอง
12 มิถุนายน 2545 20:54 น.
dokkoon
คลื่นถาโถมตามลมที่โลดลิ่ว
ลมพัดพาคลื่นปลิวเป็นริ้วน้ำ
คลื่นสะบัดซัดซ่าเพราะลมพาเริงระบำ
จากเช้าถึงค่ำยังไม่ฉ่ำไม่หนำใจ
ลมเล่นกับคลื่นกลืนกับน้ำ
สายลมฉ่ำพาน้ำเคลื่อนไหว
ปรายฟองคลื่นดาษดื่นแกว่งไกว
สายน้ำไหลเพราะสายลมที่พัดพา
วันไหนสายลมซึมเศร้า
สายน้ำซึมเซาหนักหนา
ขาดลมโบกพัดซัดนาวา
คลื่นก็ซาไม่กล้าเริงระบำ
หากสายน้ำเหือดแห้งหาย
ลมทั้งสายไม่ชื่นฉ่ำ
ขาดน้ำลมแล้งแห้งระกำ
ต้องเพ้อพร่ำไม่รู้จะทำอย่างไร
หากฉันต้องขาดเธอ
คงเปรียบสายลมเก้อเช่นนั้นได้
ขาดสายน้ำก็พร่ำพรอดทอดถอนใจ
รักเธอขาดเธอไม่ได้นะ สายน้ำ เย็น
11 มิถุนายน 2545 18:35 น.
dokkoon
จะมีบ้างไหม..ใครสักคน
กาดาษ
~~~ เฝ้ามองดวงดาวบนท้องฟ้า
อยากถามดาวเหลือเกินว่า..เห็นคนรักฉันบ้างไหม
มีสักคนหรือเปล่า..ที่จะช่วยลบความเหงาไปจากใจ
มีบ้างไหม..ความห่วงใย..กำลังใจ..จากใครสักคน
~~~ อยากอ้อนวอนต่อดวงดาว
จากหัวใจที่ว่างเปล่า..เงียบเหงา..สับสน
ได้ไหม..ความรักจริงใจ..จากใครสักคน
ตอนนี้รู้สึกท้อแท้เกินจะทน..ต้องการคนปลอบใจ
จะมีบ้างไหม ซักคืน ที่อาจมีใครซักคน
เขาเฝ้ามองเราห่างๆ ผ่านดวงดาวแสนไกล
ให้ดาวส่องแสง ถึงเรา เพื่อบอกกับเราว่าเขาห่วงใย
เขาขอเป็นกำลังใจ จากขอบฟ้าไกลตา
เขารู้ไหมเราเหนื่อยล้า ท้อแท้หัวใจสับสน
เขารู้รึเปล่า เราต้องการคนปลอบใจ
อยากอ้อนวอนดวงดาว บอกเล่าความเป็นไป ว่าคนทางนี้ ต้องการแต่ความรัก
อยากขอให้ดวงดาว ส่งรักที่จริงใจ จากฟากฟ้าที่แสนไกล มาให้ที
dokkoon
หากมองดาวที่พราวพร่างกลางฟ้า
คงเห็นแต่ดาราทั้งเวหานี้
ถามหาคนรักจากฟ้ายามราตรี
ฟ้าคงบอกไม่มีที่นี่มีแต่จันทร์และดารา
ฟังเสียงอ้อนกับดวงดาว
ฟังเสียงกล่าวเธอหัวใจเหงาอ่อนล้า
บอกกับดาวอย่างกับดาวจะรู้ประสา
รู้ไหมคนที่ปวดปร่าอยู่ข้างเธอ
จะมีหรือไม่ไม่อาจรู้
ใครจะมองดาวอยู่อย่างห่วงเธอเสมอ
แต่ฉันที่อยู่เคียงใกล้ไม่ไกลเธอ
เฝ้าแต่พร่ำเพ้อเพราะรักเธอมากมาย
เขาอาจไม่รู้ว่าเธอสับสนท้อแท้
แต่เธอคงไม่รู้แน่ว่าฉันท้อแท้แค่ไหน
อยู่ใกล้แต่เธอกลับแคร์คนไกล
ฉันคนนี้คงเฉาหัวใจตาย
เธอเองจะรู้ไหมหนอ
ว่าคนท้อข้างเธอใจร้างไร้
หากต่างคนต่างปลอบใจกันได้ไหม
และจะยินดีไหมหากฉันมอบให้หัวใจที่เปี่ยมรักให้เธอ
11 มิถุนายน 2545 13:52 น.
dokkoon
ในโบสถ์ก่อนการแต่งงาน เจ้าบ่าวจะต้องไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายกับทางโบสถ์ ก่อน
เจ้าบ่าว ขอโทษครับ คุณพ่อ ผมจะต้องบริจาคเท่าไรครับสำหรับการ
แต่งงานของผม
บาทหลวง ตามปกติ ก็ขึ้นอยู่ว่า เจ้าสาวของคุณสวยขนาดไหน ถ้าสวยมาก
ก็จ่ายมากนั่นแหละ
เจ้าบ่าว หยิบเงินยืนให้บาทหลวง
บาทหลวง อ้าว ทำให้ถึงให้แค่ 20 บาท ล่ะ
เจ้าบ่าว รบกวนคุณพ่อมองไปทางเจ้าสาวของผมหน่อยครับ
บาทหลวง เหลือบมองไปทางเจ้าสาว แล้วรีบกล่าวเสียงละล่ำละลักกับเจ้าบ่าว
ว่า เดี๋ยวก่อนลูก โปรดรับเงินทอนด้วย
หน้าส่วนตัว
698
