25 พฤษภาคม 2545 07:01 น.
dokkoon
ฝนตกไปเพราะใจฟ้าเศร้า
ใจเหงาเหงากับสายฝน
ฝนพรำพร้อมเสียงพร่ำบ่น
หยาดน้ำฝนคือหยดน้ำตา
ได้ยินเสียงฟ้าร้องไหม
ไม่รู้ว่าดินเข้าใจบ้างไหมนะ
ฝนพรำ..คือ..ฟ้าหลั่งน้ำตา
แทนคำเสมือนว่า....ไม่เข้าใจฟ้าบ้างหรือไร
ฟ้ารักดินรักจนสิ้นใจของฟ้า
ดินยังแกล้งว่าฟ้าสูงเกินเอื้อมไหว
ฟ้าอยู่แบบฟ้าแต่รักดินปิ่มสิ้นใจ
แม้ไม่อาจชิดใกล้ดินรักฟ้าบ้างได้ไหม.อย่างน้อยก็ให้ใจใกล้ชิดกัน
25 พฤษภาคม 2545 06:32 น.
dokkoon
ไม่รู้ว่าเธอคิดอย่างไรกับฉัน
แต่ความเงียบงันก็คงบ่งชี้
แม้ไม่รักไม่เป็นไรหรอกคนดี
ฉันคนนี้รักเธอข้างเดียวก็ได้ไม่เป็นไร
เพียงเธอยังไม่รังเกียจ
ไม่เครียดที่ฉันจะอยู่ใกล้ใกล้
อย่ากลัว.เพราะฉันไม่ได้หวังอะไร
ไม่คิดครอบครองหัวใจ.เพียงอยากอยู่ใกล้ๆเท่านั้นคนดี
24 พฤษภาคม 2545 22:39 น.
dokkoon
ก็รักเธอ...
ตฤณ
บอกจากหัวใจ...ถ้าไม่ได้รัก ถ้าไม่ได้ใคร่
คงไม่ใส่ใจเธออย่างนี้
เพราะรู้ว่าเธอเป็นคนสำคัญแสนดี
ถึงให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างนี้..ละมุนใจ
เพราะตอนนี้ยังรักเธอ
เพราะฉะนั้นสิ่งฉันอาจจะเพ้อเจอก็ได้
ที่สำคัญเอาหัวใจมาวัดซิว่าเป็นไง
ฉันพูดมันเท็จจริงแค่ไหน จะได้รู้กัน
คิดถึงเวลาไม่เห็นหน้า
ใจเกิดประหม่า เนื้อตัวเริ่มสั่น
รักเธอแน่นอน ฉันรับประกัน
ให้ทดลองใช้งาน ได้นาน เป็น ปี ปี
ก็สับสน
dokkoon
บอกด้วยจริงใจ.ถ้าไม่ใช่คงไม่บอก
ไม่อยากหลอกเธอคนนี้
อยากให้ความรู้สึกดีดีที่มี
เป็นเช่นนี้ตลอดไป
...เพราะตอนนี้ยังสับสน
อัดอั้นจนล้นใจอ่อนไหว
บางครั้งรู้สึกรักสุดใจ
บางครั้งไม่รู้เป็นไงไม่รู้ซี
คิดถึงบางเวลา
ไม่เห็นหน้าเหงาทำไมใจเรานี้
ตัดสินใจไม่ได้สักที
จะรักดี หรือ อย่างไร
24 พฤษภาคม 2545 22:18 น.
dokkoon
คำว่ารักสักหมื่นแสน
ไม่แน่นแฟ้นเหมือนใจมั่น
แม้บอกรักกันทุกวัน
แต่ความหมายนั้นอยู่ที่ใจ
ถ้อยคำที่เอ่ยรัก
ใจสมัครด้วยหรือไม่
หรือเพียงหยอกจึงบอกไป
แต่ในใจไม่จริงจัง
แม้นฉันไม่เคยเอ่ย
ว่ารักเลยแม้สักครั้ง
แต่ในใจนี้ซิจีรัง
แม้ชีพพังยังรักเธอ
23 พฤษภาคม 2545 23:38 น.
dokkoon
ปล่อยให้หัวใจฉันมันแตกปริ
ที่มาริรักคนศักดิ์สูง
เหมือนนกกระจอกหยอกนกยูง
เป็นแค่ตัวยุ่งที่รุงรัง
ก็หัวใจเลือกไม่ได้
สิ่งที่เป็นไปก็ใจสั่ง
ถึงฝืนใจสั่งใจให้ระวัง
ก็ยังพลั้งรักเธอจนเอ่อใจ
อย่ามารักฉันนะ
เพราะว่าจะไม่สมหวังได้
ความต่างของสองเราช่างห่างไกล
เถอะทำใจออกห่างไปอย่าโลเล
อย่ากลัวฉันผิดหวัง
อย่ามารั้งให้ฉันหันเห
ฉันก็แค่คนจนและเกเร
ผิดทั้งเพหากเธอยังมารัก
ให้ฉันรักเธอข้างเดียวนะ
และฉันจะหัดตัดใจหัก
อย่าเห็นใจอย่ามารัก
เดี๋ยวสักพักคงหยุดรักได้เอง