20 เมษายน 2545 08:24 น.
dokkoon
ใครบอกว่าฉันเศร้า
ก็แค่เหงาเศร้าที่ไหน
ใครบอกฉันเสียใจ
ก็แค่ไม่สดชื่นแค่คืนเดียว
ใครบอกว่าอกหัก
ก็แค่พักใจสักประเดี๋ยว
ใครบอกฉันรักข้างเดียว
นั่นไม่เกี่ยวอย่าคิดไป
เธอบอกไม่รักฉัน
ไม่สำคัญมันไม่ใช่
แม้เธอจะคิดเช่นไร
ก็ตามใจเธอคนดี
ฟังฉันบอกเธอบ้าง
แค่นี้จ้างก็ไม่หนี
เธอรักใครก็รักไปซี
ก็ฉันนี้มันรักเธอ
ไม่ว่าเธอจะคิดอย่างไหน
ฉันไม่ว่าไม่ถือสาเพ้อเจ้อ
ก็มันเป็นเรื่องของเธอ
เรื่องของฉันเหรอ...ก็รักเธอนั่นนะซี
ถึงเธอจะหนีไปไหน
เชื่อว่าในใจไม่อาจลี้
ฉันจะนั่งในใจเธอนี้
ใครมาแทนที่ได้ถึงจะไปให้พ้นเธอ
20 เมษายน 2545 08:09 น.
dokkoon
ติดอยู่ในหัวใจ
mono
กับบางสิ่ง..บางอย่าง ที่คิดว่าคงลืมเลือน
แต่นานวัน...กลับยิ่งดูเหมือนจะไม่ใช่
บางความรู้สึกที่เคยเลือนพร่า..กลับชัดเจนขึ้นมา..ไม่รู้ว่าทำไม
และเพราะอะไร..ส่วนลึกของใจ..จึงได้หวั่นไหวเพราะเธอขึ้นมา
ทั้ง ๆ ที่เก็บเธอเอาไว้...ในใจส่วนลึก
และนานแล้วที่ฉันไม่ได้คิดถึง...จนทำให้ต้องรู้สึก..เหว่ว้า
นานแล้วไม่ได้เหงาใจ..ไม่ได้ถามตัวเอง..ว่าเธอจะคิดถึงกันบ้างไหม..ที่ล่วงเลยมา
แต่เวลานี้ทุกความรู้สึกที่ว่า...กลับชัดเจนขึ้นมา..ในหัวใจ
ไม่รู้ว่าทำไม...จึงไม่อาจลืมเลือน
ทั้งที่ไม่มีอะไรจะมาคอยย้ำเตือน..ว่าเธอยังเหมือน..อยู่ใกล้ ๆ
จะมีก็แค่บางความรู้สึกที่ติดอยู่ตรงนี้...รู้สึกดี ๆ ที่หัวใจ
เพียงแต่ไม่รู้ทำไม...ความคิดถึงมันจึงล้นอยู่ข้างใน..จนรู้สึกว่า..หวั่นใจเหลือเกิน
เก็บไว้ในส่วนลึก
dokkoon
กับความประทับใจในครั้งแรก
คงไม่แปลกหากจะเก็บไว้ไม่ห่างเหิน
กับใครใครทำไมหนอไม่เคยเพลิน
กับเธอถึงเธอเมินเฉย....ก็ไม่เคยลืมได้สักนิดเดียว
แม้ว่าอยู่ไกลจนเหมือนจะห่างหาย
แต่รู้ไหมลึกลึกในใจมันเลาะเลี้ยว
ชอบนึกถึงเธอทุกทุกเวลาที่เหงาเชียว
แหละหลายเสี้ยวของความคิด....อยากสนิทแนบแอบใกล้เธอ
ไม่รู้หรอกว่าทำไม
แต่อยู่ที่ไหนก็คิดถึงเธอเสมอ
นานวันไปใจฉันยิ่งรู้สึกพิเศษกับเธอ
เป็นไปได้ไหมอยากให้เธอคิดถึงฉันบ้างเหมือนกัน
20 เมษายน 2545 01:12 น.
dokkoon
ด้วยสิ่งที่เป็นอยู่เพียงแค่นี้
ยังไม่มีเหตุผลเพียงพอสำหรับฉัน
ที่จะตัดเธอออกไปจากใจกัน
ก็เพราะฉันรักเธอมั่นมากเกินไป
เพียงแค่เธอไปมีคนอื่น
หัวเราะเยาะยิ้มระรื่นขนาดไหน
ไม่ว่าเธอจะสบัดทิ้งฉันอย่างไร
ยังไม่ทำให้ฉันปวดร้าวจนเกินทน
เพียงแค่เธอบอกว่าไม่สน
สำหรับคนอย่างฉันยังไม่หม่น
เพียงแค่เธอบอกเลิกกับฉันมันยังไม่ข้น
ขนาดนี้เหตุผลยังไม่พอ
กลับมาทำร้ายฉันมากกว่านี้
เพราะใจที่มีฉันให้เธอเกินกว่าท้อ
หากต้องการจากไปฉันร้องขอ
กลับมาทำให้ร้ายฉันให้ท้อ....หากเกินทนฉันจะขอเดินจากไป
20 เมษายน 2545 00:57 น.
dokkoon
กับคำถามถึงความรู้สึกของฉัน
บอกอย่างเชื่อมั่นไม่ต้องกลัวว่าฉันหวั่นไหว
ไม่ว่าเหตุการณ์จะเป็นเช่นไร
ฉันก็เข้าใจไม่จำเป็นต้องอธิบายยืดยาว
สรุปในที่สุด
ต้องการให้ฉันหยุดติดตามทุกย่างก้าว
ฉันยอมรับได้กับความเป็นจริงทุกเรื่องราว
แม้จะต้องฉานร้าวแต่ฉันจะเข้าใจเธอ
ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร
โปรดรับรู้ว่าใจฉันยังรักเสมอ
หากจำเป็นที่เธอไม่ต้องการพบเจอ
โปรดรับรู้เสมอ...ถ้าเพื่อเธอ...ฉันเข้าใจ
ขอให้เธอมีความสุข
แม้ฉันจะทุกข์บ้างยังทนไหว
ขออย่างเดียวหากวันใดเธอเสียใจ
กลับมาใกล้ๆไม่ต้องหวั่นไหว...ฉันจะเข้าใจเธอ
20 เมษายน 2545 00:43 น.
dokkoon
ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
ข้าวปล้อง
มองดูเธอสองคนในวันนี้
ด้วยสายตาที่กำลังบอกว่าความรู้สึกทุก ๆ อย่างได้เปลี่ยนไป
ยิ้มให้เธอทั้งสองเพื่อย้ำเตือนว่าฉันคนนี้ยังคงไม่เป็นไร
ความรู้สึกที่มีให้ยังคงเป็นความรัก แต่เป็นรักครั้งใหม่ที่ไม่เหมือนเคย
บ่อยครั้งที่ผลั้งเผลอไปกับการร้องไห้
เศร้าเสียใจกับความรัก - - ที่ไม่อาจจะเปิดเผย
รักของเพื่อนคนนีงที่ต้องซ่อน เพียงเพราะเป็นคนคุ้นเคย
ความรักที่ไม่เคยคิดเฉลย คงได้แต่ซุกซ่อนความรู้สึกไว้ในใจ
แต่ในวันนี้ฉันคนเดิมกลับมาแล้ว
กลับมาพร้อมหัวใจที่ผ่องแผ้วและรอยยิ้มที่สดใส
กลับมาเป็นเพื่อนคนเดิมที่รัก คอยหวงและห่วงใย
และจากนี้ต่อ ๆ ไปความรู้สึกจากหัวใจจะคงมั่น - -
- - ในความรักของเพื่อนไม่เปลี่ยนแปลง
ความรู้สึกดีๆไม่เปลี่ยนเลย
dokkoon
เข้าใจดีกับสิ่งที่เธอรู้สึก
แต่ลึกลึกจากใจไม่อยากให้เป็นความขัดแย้ง
คิดอย่างไรจึงบอกออกไปจึงต้องแสดง
ต้องชี้แจงเพราะไม่อยากปล่อยให้เปลี่ยนแปลงเกินแก้ไข
รู้สึกได้กับสิ่งที่เธอให้กับฉัน
มองตาฉันก็เข้าใจกันว่าเธอรู้สึกแบบไหน
แต่เพราะฉันเข้าใจในตัวของฉันว่าเป็นอย่างไร
จำเป็นต้องบอกไปว่าหัวใจฉันมีคนครอง
สำหรับเธอในความเป็นฉัน
บอกได้อย่างไม่หวั่นว่ารักเธออย่างเพื่อนอย่างน้อง
เป็นความรู้สึกดีดีที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปรในใจทุกห้อง
วันนี้เธออาจหมอง.....แต่ฉันไม่ต้องการหลอกลวงเธอ