26 เมษายน 2545 06:57 น.
dokkoon
จากใจใครคนหนึ่งซึ่งสลาย
ใจของคนเจียนตายซึ่งยิ้มได้
นั่นหมายถึงวันนั้นหัวใจละลาย
น้ำตาไม่ไหลแต่ในใจถูกขยำ
รู้สึกสูญเสียสับสน
รู้สึกเหมือนคนรอบข้างยังเยาะซ้ำ
แอบร้องให้คนเดียวเป็นประจำ
ความทุกข์กระหน่ำไม่มีถ้อยคำใดอธิบายได้
รู้สึกตัวเองไร้ค่า
ปวดปร่าทุกคราที่คิดถึงมัน..ฉันอ่อนไหว
จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไร้เธอได้อย่างไร
แล้วกับใจช้ำช้ำ..ทำไง...คงดายเดียว
บางทีเวลาที่ผ่านจะรักษา
หรือว่าเวลาผ่านยังบาดใจให้เจ็บเสียว
หรือว่าชีวิตนี้มีใจให้เธอได้คนเดียว
หรือสักประเดี๋ยวจะทำใจได้ไม่จำเป็นต้องมีเธอ
ตัดสินใจให้เด็ดขาด
ถึงจะขลาดกลัวไปในใจเสมอ
แต่ลองเดินไปในทางที่อยากพบเจอ
ปราศจากเธอก็จะเดินไปคนเดียว
แค่คนคนหนึ่งซึ่งสูญเสีย
แค่ใจเพลียเสียใจ...ฉันจะไม่เลี้ยว
อย่างไรชีวิตนี้สำคัญกับฉันนักเชียว
เธอคนเดียวที่สำคัญ ... ตัวฉันย่อมสำคัญกว่าเธอ
จะเริ่มต้นมองโลกใส
เริ่มต้นใหม่กับใจฝันไฝ่แม้จะเพ้อ
ไม่เป็นคนที่วันวันรอใครให้ใจเก้อ
คอยดูแล้วกันเธอ....จากวันนี้ไป....ฉันจะยิ้มให้โลกดู
25 เมษายน 2545 23:16 น.
dokkoon
เธอถามถึงเหตุผลที่ฉันรัก
ฉันอึกอักเพราะเหตุผลมันมากหลาย
คงไม่ใช่เพราะเหตุผลข้อหนึ่งข้อใด
รวมกันมากมายฉันถึงรักเธอ
ไม่ใช่เพราะหน้าตาสะสวย
ไม่ใช่เพราะร่ำรวยจนเงินล้นเอ่อ
ไม่ใช่เพียงเพราะจริงใจนะเออ
และไม่ใช่ที่เธอน่ารักน่าดู
ไม่ใช่ที่ตาใสใสคู่นั้น
และมันไม่ใช่ที่คำพูดหวานหู
ไม่ใช่แค่ผมสลวยชวนดู
ไม่ไช่อยู่ในชุดหรูหราที่น่ามอง
ต่อให้เธอไม่มีอะไรเท่าที่เห็น
ฉันยังเน้นว่ารักเราจะไม่หมอง
เพราะใจฉันนั้นไม่ได้ปอง
จะจับจ้องสิ่งเหล่านั้น.เพียงใจรักกัน..เท่านั้นก็พอ
25 เมษายน 2545 06:43 น.
dokkoon
ฉันอาจเป็นคนเก่งกล้า
ในสายตาของใครมากหลาย
แต่ลึกลงเข้าไปข้างใน
เป็นคนอ่อนไหวเหลือเกิน
ฉันอาจดูไม่แคร์ใคร
แต่รู้ไหมในใจเคอะเขิน
เวลาพบเธอแค่ผ่านเดิน
ในใจอยากเชื้อเชิญแต่เขินเกินไป
อยากพูดอยากเห็นหน้า
ทำไมหนอไม่กล้าเป็นไปได้
ทั้งที่กับใครต่อใคร
ไม่เห็นเคยกลัวอะไรอย่างนี้
หรือว่าเธอเป็นคนพิเศษของฉัน
แต่ละวันรู้ไหมใจฉันมันสุขขี
โดยเฉพาะวันไหนเธอยิ้มให้สักที
เก็บไปฝันดี.เป็นอย่างนี้.ไม่รู้ทำไม
จะรวบรวมความกล้า
แล้วบอกว่าฉันสนใจเธอรู้บ้างไหม
อยากถามไถ่ถึงในใจ
แคร์ฉันบ้างไหมคงชื่นใจ ถ้าเธอแคร์
25 เมษายน 2545 06:00 น.
dokkoon
ตัวเลือก..ของหัวใจ
ตฤณ
http://thaipoemcom.94.uslive.net/poemdata.asp?id=14443
ขอถามใจเธอเป็นครั้งสุดท้าย
เธอจะทำอย่างไรกับตัวฉัน
จะรัก จะร้าง หรือจะเลิกลาต่อกัน
จะเอายังไงกับฉัน อยากให้บอกกัน อยากให้บอกมา
เธอจะเลือกคนเก่าหรือคนใหม่
อุตส่าห์ให้ตัดสินใจ..เพราะเห็นเธอยังมีค่า
จะทำยังไงละทีนี้..กับ 3 หัวใจที่ปวดปร่า
อย่ามัวแต่ฟังร้อยวาจาซื้อเวลาตัดสินใจ
ถ้าเธอเลือกเขาคนนั้น
ฉันจะไม่กิดกันและพร้อมจะห่างหาย
ถ้าเลือกฉันเราก็รักกันต่อไป
ตอนนี้สิ่งที่ฉันทำได้ คือ ยอมเป็นตัวเลือกของหัวใจให้เธอ
dokkoon
ขอตอบเธอเป็นครั้งแรก
ใช่อยากให้มีใครแทรกอย่างนี้เสมอ
เป็นเพราะฉันไม่เข้าใจเธอ
แคร์ฉันบ้างไหมเอออยากรู้ใจ
ยังไม่อยากเลือกใครคนไหน
เพราะยังไม่เข้าใจใจอ่อนไหว
เธอเองก็ยังมีเขาอยู่ใกล้ๆ
แล้วเธอจะเลือกใครอยากรู้เหมือนกัน
เธออยากให้ฉันเลือกใช่ไหม
ฉันเองก็อยากให้เธอเลือกฉัน
เอาอย่างนี้เธอเลือกก่อนก็แล้วกัน
ถ้าคนที่เธอเลือกเป็นฉันอย่างนั้นฉันเลือกเธอ
24 เมษายน 2545 20:24 น.
dokkoon
ผู้หญิง
ยังแคร์
http://thaipoemcom.94.uslive.net/poemdata.asp?id=14457
ฉันคือผู้หญิงแห่งความเงียบ
เลาะเลียบมากับความไหวล้า
ผูกพันกับหยดน้ำตา
แกร่งกล้าแค่เพียงเปลือกนอกกาย
เป็นเพียงคนอ่อนแอที่อยากเก่ง
สร้างภาพตัวเองว่าไม่ร้องไห้
ยิ้มกับฟ้า ยิ้มกับตะวัน กับใครๆ
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมา
แต่เมื่อกลับสู้ความเหงา
แค่มองดาวเศร้าก็ปวดปร่า
สิ่งที่อยู่ในใจฟ้องออกมา
พร้อมการรินไหลของน้ำตา...แห่งเธอ
ผู้ชาย
dokkoon
ฉันคือผู้ชายแห่งความเหงา
ที่คอยติดตามเป็นเงาเธอเสมอ
แม้ไม่เคยสักครั้งหนึ่งพึงใจเธอ
ก็ยังเสนอขอติดตามไปไม่ห่างไกล
ฉันเป็นคนอ่อนไหวแกล้งใจกล้า
ทั้งที่บางครั้งอ่อนล้าเกินทนไหว
เห็นเธอรักคนอื่นขมขื่นใจ
เหมือนถูกทำร้ายทุกทุกวัน
ปลอบตัวเองว่ายังมีค่า
แม้วันนี้อาจปวดปร่าจนใจสั่น
พรุ่งนี้ลองใหม่ใจเธอนั้น
อาจมีสักวันที่เธอหันมามองเรา
หน้าส่วนตัว
1207
