31 มีนาคม 2545 23:45 น.
dokkoon
เธอบอกว่าคิดถึงกันให้มาหา
ฉันไปหลายครั้งคราแล้วนะคนเก่ง
เธอหลบตาแล้วจะให้ฉันเข้าใจเอง
ฉันยังไม่เก่งกล้ายังประหม่านะเธอ
ตีความสายตาเธอไม่ออก
วานเธอบอกหน่อยได้ไหมว่ารักเสมอ
สายตาห่วงใยทุกครั้งที่พบเจอ
บอกหน่อยนะเธอว่ารักฉันเหมือนกัน
เธออมยิ้มแล้วนิ่งเงียบ
หัวใจฉันเย็นเฉียบรู้ไหมนั่น
พูดเถอะว่าเธอก็คณึงถึงกัน
ฉันรอวันเข้าใจเธอนะคนดี
31 มีนาคม 2545 23:16 น.
dokkoon
การค้นหา
เสี้ยว
ค้นหาฝัน
ที่ไม่รู้มันอยู่ไหน
ค้นต่อไป ต่อไป
เดินไปไกลทุกทีๆ
ไล่ตามความฝัน
แต่เหมือนว่ามันยิ่งวิ่งหนี
ยิ่งเดินยิ่งไม่เจอทุกที
คล้ายกับสิ่งดีๆไม่มีในวันเวลา
ก็ยังขยันเดิน
งกๆเงิ่นๆเพราะเริ่มอ่อนล้า
ยังฝัน ยังทำ ยังยอมปวดปร่า
เพราะยังคิดว่า สุดเส้นทางฟันฝ่า
...............คือสิ่งที่ค้นหามานาน
การค้นพบ
dokkoon
เดินตามความฝัน
ค้นหามันแม้ว่ายากมหาศาล
ค้นหาแม้ต้องใช้เวลานานแสนนาน
แม้ต้องผ่านอะไรต้องฝ่าไปจนได้มา
เพราะความฝัน
สิ่งนั้นสำหรับฉันมันมีค่า
ปราศจากฝันชีวิตนั้นไร้วิญญา
ปราศจากชีวิตยังดีกว่าได้ชื่อว่าไร้จุดหมายปลายทาง
อาจลำบากยากเข็ญเป็นอยู่เรื่อย
อาจท้อใจอาจเหนื่อยล้าเจียนบ้าบ้าง
สั่งใจไม่ให้หยุดระหว่างทาง
เพียงสักครั้งให้พบฝัน.....นั่นเพียงพอ
การค้นพบ
ไม่ใช่จุดจบเพียงเพราะพบสิ่งที่เฝ้าหนอ
เป็นเพียงทางผ่านที่ฉันนับวันรอ
เพื่อสานต่อ....สิ่งที่ฝัน....ทำให้มันเป็นจริง
ิอาจล้มเหลวมากว่าล้านครั้ง
หากจะยังสู้ต่อไปไม่หยุดนิ่ง
ยังไม่แพ้แม้ไม่พบอะไรจริงจริง
หากยังวิ่ง...ยังมีวัน.....ตามฝันเจอ
29 มีนาคม 2545 06:28 น.
dokkoon
มีเรื่องเล่าขานมานานนัก
ทุกข์หนักหนาทุกเวลาช่างยากเข็ญ
ทะเลาะกันมากมายให้ลำเค็ญ
ทั้งเช้าเย็นไม่สนุกทุกข์จริงจริง
เป็นเพราะสามีภรรยาที่ครองคู่
ทะเลาะอยู่ใครผิดถูกในทุกสิ่ง
ต่างว่ากันฉันนะถูกเธอที่ผิดที่กลอกกลิ้ง
เหมือนกับขิงและข่าจะบ้าตาย
ในที่สุดไม่รู้ว่าใครถูกผิด
ค่อนชีวิตทะเลาะอยู่ไม่รู้หาย
เสียน้ำตาเสียน้ำใจไม่วางวาย
แล้วเมื่อไรจะมีสุขสนุกเลย
มีอีกคู่อยู่กันแสนหวานนัก
คนทั้งหลายต่างทายทักน่ารักเหวย
สักครั้งเดียวทะเลาะกันยังไม่เคย
มีแต่เชยแต่ชื่นกันตลอดมา
ความลับที่หวานกันได้เสมอ
อยู่ที่เธอและเขาเข้าใจหนา
ต่างยอมรับว่าตัวผิดเองขอโทษนา
แย่งกันรับว่าฉันผิดอย่าคิดเคือง
เมื่อต่างคนต่างแย่งเป็นฝ่ายผิด
แย่งกันคิดขอโทษไม่มีเรื่อง
ยิ่งนานวันยิ่งรักกันให้ลือเลื่อง
ช่างฟูเฟื่องชีวิตนี้มีสุขจริง
28 มีนาคม 2545 23:16 น.
dokkoon
ผิดที่ฉัน
กาดาษ
ฉันผิดที่ฉันรักเธอ
ฉันผิดที่ฉันเผลอเรอมอบใจให้
ฉันผิดที่ฉันไม่เคยเผื่อใจ
ฉันผิดทีรักเธอหมดใจเพียงคนเดียว
ฉันผิดที่ฉันไม่เลือกเขา
ฉันผิดที่คิดว่าเราจะไปด้วยกันได้
ฉันผิดที่ให้ความไว้เนื้อเชื่อใจ
ฉันผิดอย่างไม่น่าให้อภัยเลยจริงๆ
ฉัน...ที่ผิด
dokkoon
หากรักฉันแล้วมันเป็นความผิด
เธอคิดได้อย่างไรหนอใจหญิง
ในเมื่อใจของฉันนั่นรักจริง
แสนรักยิ่งไม่มีใจเผื่อใครเลย
หากเธอผิดเพราะไว้วางใจฉัน
แล้วใครกันที่เธอไว้ใจได้เอ่ย
ทุกอย่างที่เป็นฉันยังไม่เคย
ปิดบังเธอเลยแม้อย่างเดียว
คงเป็นฉันที่ผิดเองหละใช่ไหม
ที่หัวใจมอบให้นั้นมันแห้งเหี่ยว
มันไม่ใช่อะไรที่ต้องการแม้นิดเดียว
เธอจึงเบี้ยวตัดฉันไปพ้นใจเธอ
25 มีนาคม 2545 07:12 น.
dokkoon
ฉันจะเป็นเหมือนไฟเชื้อ
ที่จุดเพื่อเติมพลังเมื่อวันผ่าน
ยามท้อใจจะไปเป็นพลังงาน
ดันใจเธอให้วิ่งพล่านด้วยแรงรัก
จาก : รหัสสมาชิก : 45 - คะน้า
ฉันจะเป็นเช่นไฟโหม
เปลวเพลิงโลมเลียร้อนแรงแน่นหนัก
ไม่มอดไปเพราะเติมไว้ด้วยไฟรัก
ที่เก็บกักจากเชื้อไฟในใจเธอ
จาก : รหัสสมาชิก : 22 - dokkoo
หน้าส่วนตัว
762
