6 ธันวาคม 2544 12:00 น.
dokkoon
หากอยากมีรัก
ต้องรู้จักธรรมชาติรักสักหน่อย
รักให้สุข ให้ห่วงใย ให้รอคอย
มีดีไม่น้อย ... แต่ก็บ่อย ... ที่มีทุกข์
ทุกอย่างมีด้านสว่าง ด้านมืด
ความรักอาจฝืดฝืนไม่สนุก
หากรักแล้วอาจต้องมีทุกข์
ปะปนกับความสุขแน่นอน
เต็มใจไหมล่ะ
ที่จะได้สุขทั้งหนาวร้อน
สดชื่นจากเช้ายันตะวันรอน
ยามนอนก็หลับฝันดี
และต้องยอมรับด้วยว่า
บางเวลาความสุขมันหนี
ความทุกข์คงรุกเร้าแทนที่
ความหวังดีๆมีอันมลายไป
ทุกอย่างอยู่ที่คนทั้งสอง
ถ้าประคองถนอมรักฟูฟักไว้
อาจสุข-ทุกข์ บ้างบางคราวไป
อดทนได้ ใจรับไหว ความรักก็น่า อภิรมณ์
6 ธันวาคม 2544 11:31 น.
dokkoon
ถ้าชีวิตจริงมีแต่สิ่งที่สมหวัง
ใครผิดหวังคงมีค่ามากกว่า
ความสมหวังก็คงแค่เรื่องธรรมดา
คุณค่าอาจอยู่ที่ความผิดหวัง
แย่งกันผิดหวังครั้งใหญ่
โลกทั้งโลกประกวดใครได้ผิดหวัง
มีรางวัลมากมายหลายคนตั้ง
ีรอคนผิดหวังมารับไป
แต่โลกเรามีทั้งสมหวังและผิดหวัง
ทุกคนอยากสมหวังดั่งตั้งไว้
แสดงว่าความผิดหวังคงมากมาย
ความสมหวังก็แค่กำไรหากได้มา
หากรู้สึกผิดหวัง
ไม่ต้องหมดพลังร้องโหยหา
เพราะมันก็แค่เรื่องธรรมดา
สมหวังต่างหากหากมีมา เป็นเรื่องดูเหมือนว่า ... แปลกจังเลย
5 ธันวาคม 2544 05:31 น.
dokkoon
ความรัก .... เป็นนามธรรม
ช่างลึกล้ำเกินเข้าใจ
ยากเกินกว่าอธิบายได้
เพียงสัมผัสอ่อนไหวจากใจตน
ผู้ใดไม่เคยมีรัก
หรือจักเข้าใจได้เพียงสักหน
ปริมาณแห่งรักมากมายล้นพ้น
เกิดจากใจของสองคน ...
....มีรักแล้วสุขล้น ... เกินกว่าฟ้า .. มากกว่าดิน ...
5 ธันวาคม 2544 04:48 น.
dokkoon
กับเวลาที่ผ่านนานมาแล้ว
ยังไม่เคยได้ลืมแววเสน่หา
ถึงต้องห่างจากกันเนิ่นนานมา
รักยังมีค่ามากกว่าอะไรได้มากมาย
กับคำถามมากมาย....ทำไมหรือ
เมื่อมันคือแค่อดีตที่ผ่านหาย
ทำไมถึงไม่ลืมคนห่างกาย
เวลาที่ผ่านไปทำไมไม่เยียวยา
อาจเป็นจริงในเรื่องอื่น
ที่เวลาอาจกลืนอาจรักษา
แต่กับฉันหัวใจไม่นำพา
เพราะกว่าจะรักเธอได้.....ไม่ง่ายเลย
อาจมีเรื่องราวเคยร้าวบ้าง
ก็เข้าใจและปล่อยวางอยากเฉลย
สุดท้ายในใจยังไม่เคย
หมดรักได้เลย ... คนคุ้นเคย ... ดวงใจฉัน
วันนี้กลับมาได้พบ
มันไม่ใช่จุดจบของเธอฉัน
อย่างไรสองเรายังมีวัน
ห่วงหากัน ....และแบ่งปัน...... ความจริงใจ
3 ธันวาคม 2544 22:19 น.
dokkoon
มี ร้อย-พัน-หมื่น เหตุผล
ที่บอกใจไม่ให้คบคนอย่างเธอนั้น
ยังจำได้กับหลายสิ่งสารพัน
ที่ทำกันจนฉันช้ำชอกใจ
วันนี้เธอกลับมาหา
พร้อมทั้งหลั่งน้ำตานองไหล
กลับมาบอกที่ผ่านเธอผิดไป
ขอเริ่มต้นใหม่ ... กับฉัน
คงไม่มีทางไปละมั๊ง
จึงต้องกลับหลังมาอย่างนั้น
ในใจอยากไล่เธอไปให้ไกลกัน
แต่ปากมันบอกเธอว่า ... ฉันเข้าใจ
เหตุผลเป็นพันเป็นร้อย
กลับมีค่าน้อยกว่าเหตุผลข้อใหม่
เป็นเหตุผลที่เพิ่งคิดได้ในใจ
ให้โอกาสใหม่.....เอาไว้แก้แค้นเธอ