20 ตุลาคม 2544 15:20 น.
dokkoon
รอยกร้านและตีนกาบนหน้าที่เคยใส
คงบอกได้ถึงใจที่แกร่งสู้
ผ่านชีวิต ผ่านปัญหา ผ่านศัตรู
วันนี้ยังยืนอยู่และจะสู้ไม่ถอยเลย
ชีวิตเกิดมาแล้วใยยอมแพ้
ปัญหามีทางแก้ มีทางเฉลย
คนไม่สู้ ไม่มีวัน ชนะเลย
สู้ให้เคย แล้ววันหนึ่งจะ ชนะเอง
20 ตุลาคม 2544 15:03 น.
dokkoon
ห่างกันไม่กี่วันก็โหยหา
พอสบตากายาร้อนผ่าวผ่าว
สัมผัสกันใจสั่นมันหนาวหนาว
เป็นอย่างนี้ทุกๆคราว อยากถามข่าว ใครรู้ หนูเป็นอะไร
20 ตุลาคม 2544 14:49 น.
dokkoon
คำพูดของเธอฟังดูดีดูมีค่า
คำพูดว่า ไม่ดีพอ สำหรับฉัน
คำพูดว่า ฉันดีเกินไป ก็เหมือนกัน
ความหมายมันคือต้องการให้ฉันไป
บอกตรงๆเสียเลยดีกว่า
อย่างไรน้ำตามันก็ไหล
เหตุผลแท้จริงเป็นอย่างไร
แกล้งพูดดีแต่ไม่เข้าใจทำไมกัน
20 ตุลาคม 2544 14:29 น.
dokkoon
คิดให้ใหญ่ แล้วก้าวไปให้ถึง
แค่ความคิดไม่ได้เสียเงินลงทุน
คิดเล็กไปทำไม คิดให้ใหญ่ ฝันให้ไกล ได้มีลุ้น
ตราบใดที่โลกยังหมุน อย่าหยุดฝัน กันเลย
18 ตุลาคม 2544 22:10 น.
dokkoon
ไม่เสียดายหรอก กับวันเวลาที่คบหา
เพราะเธอทำให้รู้ค่าคำว่า "รัก"
วันนี้เธอจากไป จากฉันจนนานนัก
แค่รู้จักความ "รัก" นั้นฉันพอใจ