31 ตุลาคม 2544 20:36 น.
dokkoon
หากวันนี้เป็นวันสุดท้ายในชีวิต
จะคิดทำอะไรในวันนี้
อยากทำอะไรก่อนจากไปสักอย่างดี
ก็คงมีที่ตั้งใจ หลายหมื่นพัน
วันนั้นคงเป็นวันที่สายแล้ว
ล่วงเลยแล้วกับเวลาที่เดินหนี
วันสุดท้าย เสียดายจัง พลังที่เคยมี
รู้อย่างนี้ ใช้เวลาที่มี ให้ดีกว่าที่ผ่านมา
ไม่มีใครรู้ได้ว่าวันไหน
จะเป็นวันสุดท้ายเหมือนดังว่า
วันนี้จึงเป็นวันที่ดีกว่า
ตั้งใจ ตั้งหน้า รู้ค่าเวลาที่ยังมี
31 ตุลาคม 2544 19:33 น.
dokkoon
เธอเป็นใครใยจึงมาเกาะแกะ
ทำไมถึงชอบแวะมายิ้มให้
ฉันทำอะไรทำไมชอบใส่ใจ
รู้มั๊ยรำคาญใจนะจ๊ะคุณ
แต่เธอห่างไปทำไมใจวุ่นนัก
ขาดคนมาทายทักชักไม่ไหว
เป็นห่วงนะ อยู่ดีดี ก็หายไป
เป็นอะไรทำไมไม่มาตาม
จะถามหาอีกวันเดียวนะ
จากนั้นจะไม่ถามไถ่
ไม่แคร์แล้วว่าเธอเป็นอย่างไร
กลับมาไวไว...... น้ำตาจะไหล.....แล้วนะเธอ
31 ตุลาคม 2544 06:15 น.
dokkoon
ขยะหมดประโยชน์หมดความหมาย
คนทิ้งไปรวมไว้ในกองขยะ
มีหลายสิ่งถูกทิ้งระคนปนปะ
กองขยะ ... จะมีความหมาย อย่างไรกัน
แต่....ที่กองขยะ
ก็จะพบพาของมากค่าสารพัน
ขุด คุ้ย ค้นหา มีราคา ค้าขายกันทุกวัน
ยังสร้างสรร หนทาง ให้ทำเงิน
ขยะ ยังใช้ประโยชน์ได้
นับประสาอะไรกับคนที่ขัดเขิน
รู้สึกว่าไร้ค่าไม่กล้าจะก้าวเดิน
ถึงอย่างไรก็มีค่าเกินกว่าขยะ ตั้งมากมาย
31 ตุลาคม 2544 05:42 น.
dokkoon
คนรักกันนานวันใยรักร้าง
ใหม่ใหม่ทุกอย่างช่างสวยใส
ฉันรักเธอ เธอรักฉัน กันและกัน ต่างมั่นใจ
แล้วทำไม รักชำรุด ทรุดโทรมพัง
หากพื้นฐาน "ความเข้าใจ" ไม่มีบ้าง
ความรักร้าง เพราะไม่เป็น เช่นที่หวัง
รักที่ไม่ได้ ลง "เสาเข็ม" ย่อมทรุดพัง
รักจะยัง จะต้องฝัง " ความเข้าใจ " ให้แก่กัน
31 ตุลาคม 2544 05:16 น.
dokkoon
อยากให้เวลาเปลี่ยนมาเดินถอยหลัง
กลับไปยังความหลังครั้งเก่าเก่า
ย้อนไปสู่วันที่มีสองเรา
กลับไปเผารอยร้าวรานที่ผลาญใจ
แต่วันนี้เวลาเดินหน้าอยู่
อยากให้รู้ยังรักเธอหาเปลี่ยนไม่
ขอสักครั้ง ให้อภัย จะได้ไหม
แก้อดีตไม่ได้ ... ขอเริ่มใหม่ในวันนี้ อีกสักครา