11 กรกฎาคม 2545 06:52 น.
dokkoon
คำว่า รัก
อ่าน-เขียน ช่างง่ายนักคำ รัก สั้นสั้น
แต่ทำไมยากเย็นเฉกเช่นนั้น
เพียงจะบอกคำสั้นสั้นออกไป
คำว่า รัก
ตะกุกตะกักเอ่ยไม่ไหว
ไม่รู้อะไรมันอั้นเอาไว้
ตั้งท่าเอ่ยทีไร...ใจมันหวิวไปได้ทุกที
ถ้าไม่เอ่ยคำ รัก
แต่สมัครรักเธอต่อแต่นี้
แล้วจะทำไงดี
ที่เธอจะรู้ฉันนี้มีรักให้สุดใจเลย
6 กรกฎาคม 2545 23:23 น.
dokkoon
อ่อนไหว
คะน้า
นั่งมองเม็ดฝนบนฟ้ากว้าง
หนาวลึกบนเส้นทางที่คว้างไหว
ไม่มีแดดอุ่น ไม่มีคุณ ไม่มีใคร
มีเพียงหัวใจที่เริ่มจะอ่อนไหวลงทุกที...
dokkoon
แม้เม็ดฝนจะปนหนาว
แม้เธอจะปวดร้าวในวันนี้
โปรดรับรู้แดดอุ่นคงยังมี
แม้ไม่มีคนที่เธอรอ .... ฉันยังขอ....เคียงข้างเธอ
6 กรกฎาคม 2545 22:57 น.
dokkoon
ชีวิตคงอยู่เพื่อสู้ต่อ
มิใช่เพียงแค่ท้ออยู่เฉยเฉย
มิใช่เพียงปล่อยไปให้ผ่านเลย
ถึงแม้เคยผิดพลาดอย่าขลาดกลัว
ชีวิตเป็นไปได้ดั่งใจคิด
มิใช่ใครลิขิตขีดดีชั่ว
หากตั้งใจอย่างไรได้กับตัว
ลุกขึ้นสู้ความมืดมัวก็หมดไป
ไม่เคยมีอะไรไม่แปรเปลี่ยน
ชีวิตที่หมุนเวียนย่อมเปลี่ยนได้
ไม่สำคัญวันก่อนนี้ที่เป็นไป
วันนี้ที่ตั้งใจจะทำให้พรุ่งนี้สิงดงาม
24 มิถุนายน 2545 22:56 น.
dokkoon
หนทางยังยาวไกล
ขอให้สู้ต่อไปอย่าท้อ
ความสำเร็จยังคงรอ
ไม่ก้าวต่อจะได้อย่างไร
รู้ว่าเหนื่อยว่าหนาว
รู้ว่าร้าวหวั่นไหว
รู้ว่าท้อเหนื่อยใจ
แต่จงมองไปที่จุดหมายปลายทาง
ทุกก้าวที่ย่างไปนั้น
หนทางที่ยาวก็สั้นขึ้นบ้าง
หากไม่หยุดไม่ละวาง
สุดท้ายปลายทางก็แค่นี้เอง
19 มิถุนายน 2545 23:28 น.
dokkoon
แหย่รังแตน
โคลอน
เวลาอยู่เฉยๆก็น่ารัก
แต่พอตอนยึกยักน่าหมั่นไส้
มีอะไรเข้าสิงเธอหรือไง
ถึงมาแหย่รังแตนได้ทุกที
ถ้าหากมีเวลาว่างบ่อยๆ
ช่วยหลีกหน่อยอย่าเฉียดมาที่นี่
เตือนเธอเอาไว้ด้วยความหวังดี
เพราะอาจจะมีโอกาสเท่งทึง
dokkoon
เวลาอยู่เฉยเฉยไม่เคยรู้
ก็เลยอยากดูเวลาเธอหึง
จะดุเด็ดเผ็ดใจหรือซาบซึ้ง
แค่เห็นเพียงครั้งหนึ่งก็รู้ซึ้งเข้าใจดี
หากมีเวลาว่างว่างอีก
จะหลีกมานั่งมองหน้าเธอคนนี้
นั้งเฉยเฉยไม่ซ่าแบบทุกที
เผื่อเธอจะดูฉันน่ารักดี อย่างนี้ ดีไหมเออ
หน้าส่วนตัว
703
