19 กรกฎาคม 2545 23:16 น.
dokkoon
นี่แหละฉัน
ที่แต่ละวันฝันไปไกลเกินเห็น
ที่แต่ละคราเชื่อมันว่าฝันจะได้เป็น
ที่มิได้ซ่อนเร้นสิ่งที่เห็นในฝันกับใคร
นี่แหละฉัน
คนที่ไม่เคยหวั่นปัญหาร้าย
คนที่คิดจะสู้ให้ปัญหาคลาย
ไม่คิดแง่ร้ายกับอะไร
นี่แหละฉัน
ซึ่งปลุกปั่นให้ใจสู้ได้
ซึ่งมุ่งหมายซึ่งท้าทาย
ซึ่งฝันไม่เคยสลายเพียงแค่ใครไม่เห็นตาม
19 กรกฎาคม 2545 20:53 น.
dokkoon
อยากให้เข้าใจ
กาดาษ
อยากขอบคุณสำหรับความรักที่เธอมีให้
อยากบอกว่าฉันซึ้งใจที่เธอยังห่วงใยห่วงหา
ฉันเสียใจ..ที่ต้องเป็นฝ่ายตัดใจจากลา
แต่เธอจะรับรู้หรือเข้าใจบ้างไหมว่า..เพราะอะไร
ความรักมักจะไม่มีเหตุผล
เป็นเพียงความรู้สึกของคนสองคนที่คิดว่าจะไปด้วยกันได้
แต่เธอรู้ไหมยังมีมากกว่านั้นซึ่งฉันก็พยายามทำความเข้าใจ
และอยากให้เธอรับรู้เอาไว้..ว่าฉันเองก็เสียใจเหมือนกัน
ที่ผ่านมาไม่ได้คิดจะหลอกลวงเธอ
ฉันรู้สึกดีเสมอ..ที่เคยมีเธอเคียงข้างอย่างนั้น
ในวันนี้..ทุกอย่างอาจเปลี่ยนไป..แต่ความรู้สึกในใจ..ยังผูกพัน
ขอเก็บเธอไว้ในฝันเท่านั้น..ถ้ามันไม่มากเกินไป
dokkoon
ยอมรับว่าเสียใจและหวั่นไหวที่สุด
ยอมรับว่าใจสะดุดสุดกลั้นไหว
ไม่เคยคิดมาก่อนเธอจะลาตัดใจไป
ยอมรับว่าใจสลายในทันที
ฉันเข้าใจได้ว่าความรักอาจไม่มีเหตุผล
เป็นเรื่องคนสองคนสองเรานี้
แม้ฉันรักเธอขนาดไหนยังใยดี
แต่ยังมีอีกมากมายที่เข้าใจได้ไม่เท่ากัน
คงต้องให้เวลากับใจตัวเองอีกนาน
จึงจะหมดความฟุ้งซ่านสำหรับฉัน
แต่อย่างห่วงเพราะทุกเรื่องราวนั้น
เมื่อเวลาเนิ่นนานผ่านผันจะบรรเทา
ดีใจกับเธอที่จะมีสุขในวันหน้า
มิตรภาพที่ผ่านมาจะรักษายิ่งกว่าเก่า
ยังอยากให้ยังสบตาได้ระหว่างเรา
และฉันจะเข้าใจเธอให้ได้แม้ว่ามันจะยากเย็น
18 กรกฎาคม 2545 23:18 น.
dokkoon
มีน้ำตาไว้เพื่อชะล้าง
ความทุกข์ซึ่งมีบ้างในบางหน
เป็นธรรมดาในชีวิตผู้คน
ซึ่งต้องหมองหม่นบ้างในบางคราว
มีน้ำตาไว้นองใบหน้า
เมื่อดีใจใช่ว่าจะรอนร้าว
น้ำตาใสไหลมาเป็นเรื่องราว
เพราะรู้ข่าวซึ้งใจในบางวัน
มีน้ำตาไว้ให้ใครคนหนึ่ง
คนซึ่งทำให้ใจไหวหวั่น
ในครั้งคราวที่ปวดร้าวคราวนั้น
น้ำตาฉันจึงเอ่อท้นล้นเบ้าตา
มีน้ำตาไว้ให้ใครอีกคน
ที่ทำให้ใจป่นกลับมีค่า
สัมผัสได้ไอรักจากอุรา
และรู้ว่าเธอรักประจักษ์ใจ
น้ำตาที่เหลืออยู่
ยังไม่รู้จะหลั่งเพราะสิ่งไหน
แต่ถ้าหากกำหนดน้ำตาได้
ก็อยากให้น้ำตาไหลเพราะยินดี
18 กรกฎาคม 2545 09:46 น.
dokkoon
หากรักตัวเองไม่เป็น
คงแค่พูดเล่นว่ารักใครคนนั้น
ยากจะเชื่อในเมื่อไม่อาจแบ่งปัน
แต่ละวันให้รักล้นกับตนเอง
ในเมื่อไม่เคารพตัวตน
ชีวิตจะหม่นถูกคนข่มเหง
อย่างน้อยก็กับใจของตนเอง
อยากบอกคนเก่งให้รักตัวเองรักตัวตน
ขาดเขาอาจเหงาใจอาจไหวล้า
แต่ใช่ว่าชีวิตถูกปลิดปล้น
เมื่อก่อนไม่มีเขาชีวิตเรายังสุขล้น
ในเมื่อขาดแค่คนไม่สนใจ ใยต้องตรม
18 กรกฎาคม 2545 03:28 น.
dokkoon
ชีวิตคนคนหนึ่งซึ่งหม่นหมอง
มิใช่ต้องหมองหม่นจนหมดสิ้น
มิใช่ต้องหมดทางทั้งชีวิน
มิใช่ต้องร้องดิ้นตลอดไป
เหมือนราตรีไม่มีดาวบนราวฟ้า
ไม่มีแสงสุริยาให้เห็นได้
ไม่มีจันทร์ที่เคยส่องแสงอำไพ
ก็มิใช่สิ้นดาราสุริยันต์และจันทรา
อาจเสียใจในวันนี้
แต่มิใช่ที่จะเสียขวัญกล้า
เพียงใจแกร่งไม่อ่อนล้า
สิ่งดีๆพร้อมจะมาซึ่งเลอค่ากว่าที่เป็น
หน้าส่วนตัว
723
