24 ตุลาคม 2544 14:26 น.
dokkoon
ไม่มีอะไรได้เปล่าเปล่า
ในโลกเราทุกอย่างต่างต้องแลก
อยากร่ำรวยไม่ใช่รอของแจก
สิ่งแรกคือต้องลองทำดู
ไม่มีใครเก่งมาแต่เกิด
ชีวิตบรรเจิดได้ต้องเรียนรู้
ดูซิแบบไหนชอบต้องลองทำดู
ประสบการณ์เป็นครูได้ให้ทำเป็น
อย่ากลัวที่จะถาม
ทำตามคนสำเร็จที่มองเห็น
ชีวิตจะเปลี่ยนไปไม่ลำเค็ญ
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน
24 ตุลาคม 2544 07:13 น.
dokkoon
ใต้ต้นไม้ท้ายสวนญี่ปุ่น
ยังจำไออุ่นของเธอได้
ถึงแม้วันนี้เธอจาก นาน-ไกล
ไออุ่นยังไล้ในกายเรา
รอวันเธอกลับ
เธอบอกไม่ลาลับให้อับเฉา
แค่ทำงานเพื่อสร้างวันของเรา
หลายปีก็ยังเฝ้ารอเธอคืน
วันนี้ฉันอยู่ที่เดิม
นั่งเติมฝันในสวนใจสดชื่น
เสียงเพลงที่เคยฟังยังครึกครื้น
ยังหวังให้เธอคืนกลับมา
24 ตุลาคม 2544 06:57 น.
dokkoon
เคยปวดร้าวจนน้ำตาไม่ยอมไหล
กับใครที่ใจเราให้เขาหมด
ต้องทนสู้ไปบนหนทางที่เคี้ยวคด
จนรู้สึกหมดใจจะให้ใคร
วันนี้ อยากครวญใคร่ให้ดีสักหน่อย
ที่คนนี้ที่เฝ้าคอยชิดใกล้
ถึงแม้ลึกๆในหัวใจ
ก็อยากให้มีใครมาดูแล
ขอเวลาอีกสักนิด
ไม่อยากผิดไม่อยากแพ้
ไม่อยากรัก ไม่อยากหาทางแก้
ให้ฉันแน่ใจ ได้ไหมเธอ
24 ตุลาคม 2544 04:34 น.
dokkoon
เปิดโลก เปิดตา มองฟ้ากว้าง
จะพบว่า ในความอ้างว้าง ที่หดหู่
ยังมีโอกาส และสิ่งดีดี ที่น่าดู
รอคอยอยู่ หากสู้ จะได้มา
อย่าเก็บตัวไว้ในโลกสีเทา
ความหมองเศร้า ความเหงา ความอ่อนล้า
ละทิ้งเถิด แล้วเปิดใจ เปิดตา
กลับมา เริ่มต้นใหม่ ได้อีกที
22 ตุลาคม 2544 12:44 น.
dokkoon
คิดว่าเราคือผู้ชนะ
ใครจะว่าอย่างไรใจไม่หวั่น
อุปสรรค์มากอย่างไรก็ฝ่าฟัน
เพราะมีฝันที่มั่นใจทำได้จริง
ถ้ามัวคิดว่าจะแพ้
ไม่แน่วแน่ว่าจะทำได้สักสิ่ง
ถึงอย่างไรก็ต้องแย่แพ้จริงจริง
เพราะได้ทิ้ง ความเชื่อมั่นให้มันตาย
จะชนะหรือแพ้
สุดแล้วแต่ใจคิดได้
คิดชนะ จะชนะ ทุกเรื่องไป
คิดแพ้ ก็ได้แพ้ ตั้งแต่ใจ ได้คิดเลย