11 ธันวาคม 2544 21:50 น.
dokkoon
อยากหลับตาแล้วลืมความว้าวุ่น
จินตนาการถึงไออุ่นที่อ่อนไหว
เหลือไว้แต่เรื่องราวที่ดีดีมีในใจ
ลืมเรื่องร้ายร้ายให้ไกลไกลไปจากเรา
หลับตาแล้วมองเห็นแต่ความฝัน
เรื่องราวในวันที่สดใสไม่หมองเศร้า
คิดอะไรก็เป็นเรื่องที่สำเร็จของเรา
ไม่เคยเห็นเค้าความผิดหวังเลยจริงจริง
ในสิ่งที่มองเห็นจากความมืดมิด
เป็นสิ่งที่นึกคิดไม่ผิดหวังแม้สักสิ่ง
เป็นเรื่องของความสุขเกินกว่าความเป็นจริง
หลับตาอยู่นิ่งนิ่งแล้วทุกสิ่งช่างสุขใจ
ไม่อยากลืมตาขึ้นอีก.
กลัวจะหลีกสิ่งที่กลัวไม่ไหว
กลัวจะเห็นสิ่งที่ไม่อยากให้เป็นไป
กลัวความจริงที่โหดร้าย เกิดขึ้นในความจริง
8 ธันวาคม 2544 23:16 น.
dokkoon
น้ำตาลทราย น้ำหวาน น้ำตาลปึก
เฝ้านึกถึง น้ำตาลกรวด น้ำขวดหวาน
น้ำเชื่อม น้ำตาลสด รสใดปาน
ส่วนผสมของน้ำตาล หวานจริงจริง
8 ธันวาคม 2544 22:48 น.
dokkoon
ลึกลงไปในตาสีสนิมเข้ม
มันยังเต็มไปด้วยคำพ้อพร่ำ
มันยังจำสิ่งที่ไม่ควรจำ
ยังฝังความหมองคล้ำของคำคน
นัยน์ตาสีสนิมเหล็ก
เรื่องเล็กๆช่วงสั้นๆมันเปี่ยมล้น
อาจไม่สำคัญอะไรกับใครบางคน
แต่ก็ป่นความเป็นไปในใจฉัน
แค่คำบอกว่าไม่รักให้หักห้าม
แค่คำบอกอย่าตามไปให้ไหวหวั่น
แค่คำบอกที่ผ่านมาอย่าว่ากัน
แค่คำนั้นที่มันแล้งแรงเกินไป
คำที่ว่าแค่แกล้งลองรักฉัน
กับการแสดงต่อกันว่าหวั่นไหว
กับการทำให้เห็นว่ามอบใจ
มากลับกลาย ห่างหายไป ยังทำใจไม่ได้เลย
ในตาสีสนิมเหล็ก
เรื่องราวเล็กๆ ฝังลึก ไม่ระเหย
เป็นสิ่งที่ทำให้ใจไม่คุ้นเคย
กับการบอก รัก จากใครอีกเลย ตลอดไป
8 ธันวาคม 2544 22:19 น.
dokkoon
สิ่งที่ไม่เคยเชื่อมากที่สุด
ก็คือจะหยุดความไฝ่ฝัน
ไม่เชื่อว่าไม่มีวัน
ที่ความฝันจะไม่ได้เป็นไป
ทำไมต้องเชื่อ
สิ่งที่ทำให้เบื่อจะฝันไฝ่
สิ่งที่ไม่มีประโยชน์อะไร
สิ่งที่ใครใครบอกว่าไม่เป็นไป
ควรเชื่อว่าทุกสิ่งเป็นจริงได้
ควรเชื่อว่าความฝันจะไม่สลาย
ควรเชื่อคนทำได้ไม่ใช่ใคร
ตัวเรานั่นไง ทำอะไร .. ได้จริงจริง
8 ธันวาคม 2544 21:50 น.
dokkoon
ติดตามไปไหนไหนไม่ไกลห่าง
ยามอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนไม่เลือนหาย
ยามมีสุขก็ร่วมสุขไม่เสื่อมคลาย
ทุกคืนวันไม่กลับกลายห่างไกลเลย
แม้ลำบากเพียงไหนไม่ระย่อ
ก็เพียงขออยู่ข้างกายไม่เอื้อนเอ่ย
จะบ่นว่าแม้สักคำยังไม่เคย
รู้ไหมไม่เคยท้อแท้....ฉันแน่ใจไม่เคยเป็น
ก็คงอยู่ดูแลเธอเสมอ
จะไม่เผลอท้อใจให้ใครเห็น
สุขหรือทุกข์สบายหรือลำเค็ญ
เงา จะเร้น อยู่กับเธอ เสมอไป
หน้าส่วนตัว
970
