12 มกราคม 2545 08:09 น.
dokkoon
ขอบคุณกับทุกคนที่คิดถึง
ถึงวันหนึ่งที่เกิดเปิดตาใส
วันที่เริ่มต้นตัวตนและจิตใจ
วันที่ฟ้าแจ่มใสและใครๆก็ยินดี
วันนี้หลายปีที่ผ่านบรรจบ
นับดูก็ครบหลายรอบแล้วนี่
เคยผ่านมาทั้งร้อนหนาวหลายที
เคยสุขขี เคยสุขสรร เคยผ่าน การโรยรา
เวลาผ่านนานพ้นจนได้คิด
ทุกชีวิตต้องสู้ไปใช่ปัญหา
มีชีวิต อย่าลืมซี มีชีวา
หากไฝ่หาความสุขนั้นมันมากมี
อุปสรรค์ใดๆหากกรายใกล้
ล้วนแค่ใจของเราสู้อย่าหนี
ก็จะแก้ไขได้หมดแม้มากมี
หากคิดหนีทั้งชีวีไม่มีพ้น
ครบรอบวันเกิดอีกปีหนึ่ง
เผลอไปนับได้ครึ่งชีวิตข้น
ทัศนคติดีดีใส่ไว้ให้มากล้น
ชีวิตคนอย่าทุกข์ใจให้มากไป
สิ่งดีดีใดใดในชีวิต
จดจำฝังสนิทคิดถึงไว้
แม้นวันหนึ่งต้องพบสิ่งร้ายร้าย
ก็เข้าใจว่าร้ายกับดีมีคู่กัน
ปัญหาทุกปัญหาหากผ่านมาแล้ว
เก็บไว้เอามาแซวเป็นเรื่องขำขัน
เมื่อผ่านมาได้ก็ไม่ใช่ปัญหาแล้วนั่น
อย่าไปหวั่นใดใดให้มากความ
ขอบคุณสำหรับพรวันเกิดปีนี้
ขอน้อมรับด้วยยินดีล้นหลาม
Thai Poem เต็มไปคนใจงาม
น้อมรับความมีน้ำใจไว้ทุกคน
12 มกราคม 2545 00:14 น.
dokkoon
ยอมรับว่าใจของฉันมันคับแคบ
ตรงที่แอบรักชอบใครเข้าให้แล้ว
ก็ตรึงใจไว้ไม่ยอมไกลไปจากแนว
เมื่อรักแล้วก็มั่นไว้ไม่ให้ใครได้อีกเลย
ยอมรับว่าใจฉันมันแหลก
ตรงที่มีใครคนอื่นแทรกอย่างเปิดเผย
ฉันเองยังทำใจไม่ได้ไม่คุ้นเคย
จึงปล่อยเลยแล้วเก็บรักพักไว้ในใจเรา
ยอมรับว่าใจฉันมันสับสน
มีคำถามมากล้นเวลาเหงา
หัวใจมีไว้เพื่อรักได้เพียงหนึ่งหรือใจเรา
แม้ว่าเขาจากเราไปต้องเก็บใจไว้ด้วยฤา
11 มกราคม 2545 23:45 น.
dokkoon
ทิ้งไว้นานตากแดดฝนจนพังผุ
แม้แผ่นเหล็กยังทะลุผุกร่อนได้
นับประสาอะไรกับหัวใจ
ทิ้งร้างไปแสนนานคงมีวันผุพังไป
แต่แผ่นเหล็กที่เก็บไว้ในห้องหับ
กันสนิมพ่นทับกลับทนได้
แม้เวลาผ่านนานเท่าใด
สนิมไม่อาจกินได้เลยสักที
เปรียบกับใจได้รักแท้
แม้นานก็ไม่แปรเปลี่ยนหนี
ความรักทำให้มันมั่นคงที่
แม้ชีวีสิ้นไปวิญญาณยังไม่เปลี่ยนใจเลย
9 มกราคม 2545 08:24 น.
dokkoon
เพราะฉันดีเกินไปใช่ไหมที่เธอตัดใจจาก
ฉันไม่อยากดีต่อไปให้หม่นหมอง
ทำอย่างไรให้เลวร้ายจึงได้ครอง
ก็จะลองทำเลวดูเพราะอยากอยู่ใกล้ๆเธอ
กลัวทำเลวแล้วเธอบอกว่า
เลวเกินกว่ายอมรับได้ฉันคงเพ้อ
พูดตรงๆเถิดนะอยากพบเจอ
เหตุผลที่เธออยากจากไปไกลจากกัน
9 มกราคม 2545 08:09 น.
dokkoon
ไม่มีเธอฉันคงหายใจได้
ไม่มีใครหัวใจฉันยังเต้นไหว
แต่ลึกลึกยังสับสนน้ำตาหล่นข้างใน
เพราะร้างไร้ใจหดหู่ไม่รู้ทาง
ปากยังแข็งบอกไปไม่เป็นไรหรอก
ก็แค่หลอกฝืนพูดไปคนใจร้าง
ไม่มีเธอรู้ไหมเหมือนใจจาง
มีแค่ร่างเดินได้ไร้วิญญาณ