26 กรกฎาคม 2546 00:21 น.
dokkoon
สายลมล้อหยอกเอินเพลินกับคลื่น
เมื่อลมรื่นคลื่นม้วนวนจนคลื่นหาย
เมื่อลมล้อคลื่นสาดโจนโดนหาดทราย
เมื่อลมคลายคลื่นสงบเหมือนจบกัน
สายตาล้อพอหยอกเอินเจ้าเขินพี่
หลบตาหนีพี่งอนง้อเจ้าพ้อผัน
จับมือน้องเจ้าจ้องหยิกพี่พลิกทัน
อยู่ใกล้กันวันและคืนช่างชื่นจริง
สายลมเย้ากระเซ้าคลื่นเริงรื่นนัก
กระซิบรักจากใจพี่นี่นะหญิง
เหมือนลมเล้ากระเซ้าซักรักคลื่นจริง
รักเจ้ายิ่งกว่าลมทักรักคลื่นครืน
25 กรกฎาคม 2546 23:53 น.
dokkoon
>
อย่าถามว่ารักไหม
สังเกตเอาก็ได้นะทูนหัว
ตื่นแต่เช้าก็เข้าครัว
ไม่มางัวเงียเสียเวลา
พอสายกระวีกระวาด
เสื้อผ้าซักสะอาดแล้วน่า
กวาดถูดูเองเหอะให้เต็มตา
ไม่ทำอะไรแล้วยังมีหน้าหาเรื่องกัน
25 กรกฎาคม 2546 23:33 น.
dokkoon
ยังหรอก...ยัง
ละอองน้ำ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_37082.php
ยินเสียงหึ่งหึ่ง แมลงวันทะลึ่งมาบินกวน
บินไปบินสวน ยังคอยมาป่วนสม่ำเสมอ
บินเลียบบินเคียง ทำเดินเลี่ยงยังคงเจอ
ไม่มองยังเจ๋อ ทำทีเด๋อเด๋อมาบินดู
ปัดซ้ายปัดขวาจนฉันระอาขี้เกียจจะปัด
รำคาญชะมัด ทำราวกับหัดฝึกบินอยู่
จะไปดีดี...รึ...หน้าสามสักทีถึงจะรู้
ไม่ใช่อึนะไอ้หนู...กวนกันน่าดู...เฮ้ย!...
...ตูยังไม่ตาย!!...
เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวเหอะ
dokkoon
บินอยู่ดีดีทำไมคนนี้มาวนใกล้ใกล้
ไม่มีที่ไปหรือยังไงไม่รู้ยายคนร้าย
อุตส่าห์บินหนียังเดินตามไม่รู้จักอาย
ฉันไม่ได้คล้ายน่องไก่หรืออะไรที่เธอจะกิน
แน่ะแน่ะจะตบให้ตายเชียวหรือ
เดี๋ยวเหอะจะทำให้ร้องฮือฮือเพราะบินเข้าจมูกเธอนั่น
ทะลุออกหูของโฉมตรูเอาให้หัวสั่น
อย่าแกล้งก็แล้วกันเดี๋ยวจะหาแมลงวันไม่เตือน
24 กรกฎาคม 2546 22:18 น.
dokkoon
ห่างกันนานนักชักสงสัย
มิใช่น้อยใจในวาสนา
มิใช่ตายจากไปหนอกนา
ไม่มีใครครหาพารำคาญ
ไม่ใช่หมดภูมิปัญญาแล้ว
มิใช่ไม่แคล้วถูกหักหาญ
ไม่ใช่ใครใครไปบนบาน
มิใช่ถูกประหารนั้นแน่นอน
ห่างไปสิบแค่เอ็ดเดือน
มิใช่จะลืมเพื่อนอย่าใจร้อน
แค่ห่างเน็ตอยู่ในป่าคาที่ดอน
งานเสร็จจึงได้ร่อนกลับคืนรัง
24 กรกฎาคม 2546 21:49 น.
dokkoon
กระพริบระยิบระยับ
เหมือนมรกตประดับกับราวฟ้า
เป็นมณีงดงามประดับประดา
ริมราวป่าชายน้ำยามค่ำคืน
วิบวับวาวแวมวะวับวาบ
ความมืดขับสีสันพลันสดชื่น
แม้ไร้ดาวไร้จันทร์ในค่ำคืน
แสงสีเขียวพันหมื่นก็งดงาม
แม้เจ้าหิ่งห้อยแสงน้อยนัก
ในราตรีย่อมประจักษ์ว่าอย่าหยาม
แสงน้อยน้อยหมื่นพันนั้นงดงาม
ล่องลอยตามราวป่าน่ารื่นรมย์
หน้าส่วนตัว
907
