7 พฤษภาคม 2545 01:19 น.
dokkoon
เมื่อดินคิดถึงฟ้า
ก็คอยจ้องมองตาของฟ้าไว้
ยามค่ำมีจันทร์และดาวระยิบไกล
ฟ้าไม่ได้หายไปไหนยังเห็นกัน
ยามเช้าฟ้าสว่าง
อาทิตย์กระจ่างฟ้าฟื้นตื่นแล้วนั่น
สว่างไสวเจิดจ้าทั้งหล้านั้น
ดินอุ่นพลันเพราะแสงกล้าจากฟ้าไกล
ยามฟ้าหม่นฝนพรำทั่ว
ดินก็กลั้วน้ำฝนหม่นเอาไว้
สุดแสนเศร้าที่ฟ้าเราเขาหมองไหม้
ถึงอย่างไรดินจะอยู่คู่ฟ้า..ตลอดกาล
ดินกับฟ้าอาจจะห่าง
แต่ก็ยังเห็นกันได้
ดินต่ำต้อยรู้ว่าด้อยไม่ค่อยหวังอะไร
แค่เฝ้ามองฟากฟ้าไกล . คอยส่งใจ .. เท่านั้นพอ
ฉันเองคงเหมือนดิน
ที่คงสิ้นความหวังใดใดหนอ
ฟ้านั้นคือเธอที่ฉันเฝ้ารอ
แค่รับรู้ก็พอ ดินจะขอ. เฝ้ามองเธอ
7 พฤษภาคม 2545 01:15 น.
dokkoon
ทั้งที่รู้สู้แล้วต้องแพ้พ่าย
ถึงอย่างไรไม่ถอดใจหนี
จะปักหลักรอขอราวี
ชีวิตนี้ไม่มีถอยหนีใคร
ถึงห่างไกลเสียจนคนละชั้น
ก็บ่ยั่นไม่หงอยถอยไปไหน
แม้ทั้งตัวทั้งหมดที่มีได้
ไม่มีอะไร.นอกจากใจ ใหญ่เกินร้อย
เมื่อต้องแย่งรักกับใครเขา
แม้ตัวเราอาจเขลาอาจดูด้อย
ขอร้องอย่าวัดกันที่สูทหรูดูเลิศลอย
วัดที่ใจกันหน่อยใครใจด้อยใครจริงใจ
ฉันอาจจะโฉ่งฉ่าง
และบางอย่างไม่เอาไหน
แต่แน่นอนทั้งหมดของหัวใจ
รักเธอได้ไม่แพ้ใคร
อาจจริงใจไปสักหน่อย
จึงไม่ค่อยพูดอ่อนไหว
พูดหวานไม่เป็นเหมือนใครใคร
ขอบอกไว้ฉันรักจริง
บอกมาเถอะแม้ไม่รัก
ก็จะหักห้ามใจให้มันนิ่ง
หากต้องแพ้..ไม่เป็นไร..ใจรักจริง
ยังไม่ทิ้งสิ่งที่ฝัน.ฉันจะรอ
จะยังสู้ต่อไปอีก
ยังไม่หลีกทางหรอกหนอ
สักวันหนึ่งซึ่งฉันจะเฝ้ารอ
วันที่ใครใจทดท้อ..ฉันจะขอทวงรักคืน..
6 พฤษภาคม 2545 17:58 น.
dokkoon
ถึงจะรักแล้วต้องเศร้า
จะต้องเหงาจะต้องท้อ
จะต้องร้องไห้น้ำตาคลอ
จะต้องตั้งตารอแล้วเสียใจ
แต่ว่าเมื่อมีรัก
ก็จักมีสุขด้วยใช่ไหม
เมื่อมีรักเปี่ยมท้นล้นใจ
มีซาบซึ้งทรวงในด้วยเช่นกัน
แม้ที่สุดรักไม่สมหวัง
ก็ยังเคยได้สมหวังมาก่อนนั้น
อย่างน้อยก็ได้คิดถึงคืนวัน
ที่เฝ้าฝันว่ามันจะเป็นไป
ถึงแม้ไม่รู้ถึงวันจบ
ไม่รู้ว่ารักจะพบรูปแบบไหน
แต่อย่างน้อยก็ได้ชุ่มชื่นหัวใจ
ที่สักครั้งยังมีรักกักเก็บไว้ในใจเรา
6 พฤษภาคม 2545 17:18 น.
dokkoon
ผิดเอง.
cool-hearted
http://www1.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=14660
มันไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด
มันผิดตั้งแต่ฉันได้คาดหวัง
เธอต้องการเป็นแค่แรงใจให้ฉันมีพลัง
แต่เธอไม่ได้อาลัยความหลังของเราเลย
ร้องไห้ให้กับความโง่ตัวของเองวันนี้
กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น - - เธอแค่ทำไปเฉยเฉย
ไม่มีท่าทีหรือคำพูดอะไรที่เกินเลย
เมื่อความจริงเปิดเผย คือเธอไม่เคยคิดกลับมา
ฉันคิดเอาเองฝ่ายเดียว
ว่าที่เธอเหลียวแลเป็นเพราะห่วงหา
แต่มันไม่ใช่ความรัก มันพราะเธอแค่เมตตา
เธอคงกลัวว่าฉันจะตาย - - ถ้าไม่มีเธอ
dokkoon
ทุกอย่างไม่ได้เป็นเช่นเธอคิด
ฉันอาจผิดที่ไม่บอก รัก เธอเสมอ
อาจไม่พร่ำคำหวานซ่านใจเธอ
แต่ทุกครั้งที่พบเจอ อยู่ใกล้เธอ ฉันสุขใจ
ทำตัวเฉยเฉยแต่ใจฉันนั้นไม่เฉย
ห่างกันไม่ทันข้ามวันเลยใจโหยให้
อาจไม่พูดอะไรให้เกินเลยไป
แต่ทั้งหมดของหัวใจไม่มีใครนอกจากเธอ
ที่ทำได้ก็แค่ห่วงและโหยหา
ยังไม่กล้าคิดรักเธอเพราะกลัวเก้อ
ในเมื่อเราห่างต่างกันไกลนะเออ
เปรียบเช่นหมาชะเง้อ.เครื่องบินแค่ได้ยินเสียงก็ยินดี
26 เมษายน 2545 06:57 น.
dokkoon
จากใจใครคนหนึ่งซึ่งสลาย
ใจของคนเจียนตายซึ่งยิ้มได้
นั่นหมายถึงวันนั้นหัวใจละลาย
น้ำตาไม่ไหลแต่ในใจถูกขยำ
รู้สึกสูญเสียสับสน
รู้สึกเหมือนคนรอบข้างยังเยาะซ้ำ
แอบร้องให้คนเดียวเป็นประจำ
ความทุกข์กระหน่ำไม่มีถ้อยคำใดอธิบายได้
รู้สึกตัวเองไร้ค่า
ปวดปร่าทุกคราที่คิดถึงมัน..ฉันอ่อนไหว
จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไร้เธอได้อย่างไร
แล้วกับใจช้ำช้ำ..ทำไง...คงดายเดียว
บางทีเวลาที่ผ่านจะรักษา
หรือว่าเวลาผ่านยังบาดใจให้เจ็บเสียว
หรือว่าชีวิตนี้มีใจให้เธอได้คนเดียว
หรือสักประเดี๋ยวจะทำใจได้ไม่จำเป็นต้องมีเธอ
ตัดสินใจให้เด็ดขาด
ถึงจะขลาดกลัวไปในใจเสมอ
แต่ลองเดินไปในทางที่อยากพบเจอ
ปราศจากเธอก็จะเดินไปคนเดียว
แค่คนคนหนึ่งซึ่งสูญเสีย
แค่ใจเพลียเสียใจ...ฉันจะไม่เลี้ยว
อย่างไรชีวิตนี้สำคัญกับฉันนักเชียว
เธอคนเดียวที่สำคัญ ... ตัวฉันย่อมสำคัญกว่าเธอ
จะเริ่มต้นมองโลกใส
เริ่มต้นใหม่กับใจฝันไฝ่แม้จะเพ้อ
ไม่เป็นคนที่วันวันรอใครให้ใจเก้อ
คอยดูแล้วกันเธอ....จากวันนี้ไป....ฉันจะยิ้มให้โลกดู
หน้าส่วนตัว
797
