17 กุมภาพันธ์ 2545 23:31 น.
dokkoon
วันที่ร้องไห้
ยังแคร์
ในวันที่ฉันร้องไห้
ไม่เคยต้องการอะไรนอกจากภาพใครตรงหน้า
กลับมาได้ไหม ฉันจะลืมทุกคำร่ำลา
ยินดีหลอกตัวเองว่าเธอห่วงหา แม้มันไม่จริง
สายไปไหม
dokkoon
ในวันที่ห่างหายจากไกล
คิดถึงเธอใจจะขาดอย่างยิ่ง
สายไปไหมหากกลับไปสู้ความจริง
คำลาทุกสิ่งที่บอกไม่จริงหรอกตรงข้ามกับใจ
17 กุมภาพันธ์ 2545 22:48 น.
dokkoon
จาก : ทะเลขวัญ
จับมือขวัญไปด้วยได้ไหม
อย่าทิ้งไปให้ร่ำไห้กลางสายฝน
อย่าทิ้งขวัญกลางดายเดียวกลางสายชล
ทางวกวนเหว่ว้า..หาทางออกไม่พบเจอ!
จาก dokkoon
ส่งมือขวัญมาให้พี่
ถ้าน้องนี้มั่นใจใช่เพียงเผลอ
พี่เองก็วกวนอยู่บนทางที่หาทางออกไม่เจอ
ไปพร้อมกับเธออย่างน้อยก็ไม่เก้อเดียวดาย
........ อยู่ในสภาพเดียวกันอย่างนี้แล้ว ตกลงขวัญ จะไปด้วยไหม..........
17 กุมภาพันธ์ 2545 21:21 น.
dokkoon
เบาๆ..ที่หัวใจ
Jeminine
หลับตานิ่งนิ่งนะคนดี
คืนนี้...เธอจะมีฉัน
เราจะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
ขอจงลืมความร้าวราน จากวันไกล
หนาวหรือ...
มาสิ...กุมมือฉันเอาไว้
รอยอุ่นจากลมหายใจ
จะประทับไว้...เนิ่นนาน
อย่าไปคิดว่าฟ้านั้นกว้าง
ความเหินห่าง..ไม่เคยเปลี่ยนแปลงฉัน
สัมผัสกายที่ชิดใกล้คงไม่สำคัญ
เพราะเราจะสัมผัสกันในฝัน...เมื่อเธอหลับตา
ในฝันนั้น..ฉันจะกอดเธอไว้จนถึงเช้า
จนกว่าความเหงาจะหมดจากหัวใจที่ปวดปร่า
จนกว่ารอยยิ้มจะเข้ามาแทนที่รอยน้ำตา
และเป็นร้อยร้อยครั้งที่หัวใจจะพร่ำกระซิบเบาเบาแต่คำว่า...รักเธอ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
อยากให้เป็นมากกว่าฝัน
dokkoon
หลับตานิ่งนานๆแล้วเห็นเธออยู่ในฝัน
อยู่ในอ้อมกอดของกันแน่นหนักเสมอ
ดวงใจอบอุ่นด้วยไออุ่นจากอ้อมแขนเธอ
ฝันว่าเผลอหลับไปใต้วงแขนละมุน
เกาะเกี่ยวมือประสานกันจนแน่น
ใต้วงแขนของเรานั้นแสนอุ่น
อยากอยู่อย่างนี้นานเท่าที่โลกยังหมุน
จะค้ำจุนเจือจานกันและกัน
ในฝันฟ้าไม่เคยกว้าง
แม้นอยู่ห่างอย่างไรไม่อาจกั้น
ใจถึงใจส่งได้ทุกทุกวัน
และในฝันสัมผัสได้ในรักเรา
ฝันว่ากอดเธอจนไว้จนย่ำรุ่ง
กลิ่นหอมยังจรุงอยู่จนเช้า
ตื่นมาเสียดาย...แค่ฝันหรือนี่เรา
ลืมตาในยามเช้าแล้วกลับมาเหงาจวบย่ำเย็น
17 กุมภาพันธ์ 2545 13:12 น.
dokkoon
ฤดูหนาวคราวนี้เพิ่งผ่านพ้น
แต่คนหม่นคนนี้ไม่หายหนาว
แม้ร้อนแดดแผดไอหลายครั้งคราว
ใจที่หนาวไม่คลายไปได้สักที
หากใจหนาวคงหายได้ด้วยใจห่ม
ใช่หนาวลมที่ห่มผ้าก็สุขขี
แต่หนาวใจรู้ไหมทรมาณสิ้นดี
เพราะไม่มีอุ่นใจจะให้ห่มได้สมใจ
17 กุมภาพันธ์ 2545 12:43 น.
dokkoon
แม้นมิได้ใกล้ชิดสนิทแนบ
ก็จะแอบรักอยู่มิรู้หน่าย
เพราะใจภักดิ์รักแล้วใช่ลืมได้
รักยังคงมีความหมายกับใจฉัน
แม้มิได้ครอบครองน้องพี่
แต่จะมีใจภักดิ์สมัครมั่น
แม้ชาตินี้มิได้ครองกายกัน
ก็แค่ฝันจะครองใจให้ยั่งยืน