5 ธันวาคม 2544 05:31 น.
dokkoon
ความรัก .... เป็นนามธรรม
ช่างลึกล้ำเกินเข้าใจ
ยากเกินกว่าอธิบายได้
เพียงสัมผัสอ่อนไหวจากใจตน
ผู้ใดไม่เคยมีรัก
หรือจักเข้าใจได้เพียงสักหน
ปริมาณแห่งรักมากมายล้นพ้น
เกิดจากใจของสองคน ...
....มีรักแล้วสุขล้น ... เกินกว่าฟ้า .. มากกว่าดิน ...
5 ธันวาคม 2544 04:48 น.
dokkoon
กับเวลาที่ผ่านนานมาแล้ว
ยังไม่เคยได้ลืมแววเสน่หา
ถึงต้องห่างจากกันเนิ่นนานมา
รักยังมีค่ามากกว่าอะไรได้มากมาย
กับคำถามมากมาย....ทำไมหรือ
เมื่อมันคือแค่อดีตที่ผ่านหาย
ทำไมถึงไม่ลืมคนห่างกาย
เวลาที่ผ่านไปทำไมไม่เยียวยา
อาจเป็นจริงในเรื่องอื่น
ที่เวลาอาจกลืนอาจรักษา
แต่กับฉันหัวใจไม่นำพา
เพราะกว่าจะรักเธอได้.....ไม่ง่ายเลย
อาจมีเรื่องราวเคยร้าวบ้าง
ก็เข้าใจและปล่อยวางอยากเฉลย
สุดท้ายในใจยังไม่เคย
หมดรักได้เลย ... คนคุ้นเคย ... ดวงใจฉัน
วันนี้กลับมาได้พบ
มันไม่ใช่จุดจบของเธอฉัน
อย่างไรสองเรายังมีวัน
ห่วงหากัน ....และแบ่งปัน...... ความจริงใจ
3 ธันวาคม 2544 22:19 น.
dokkoon
มี ร้อย-พัน-หมื่น เหตุผล
ที่บอกใจไม่ให้คบคนอย่างเธอนั้น
ยังจำได้กับหลายสิ่งสารพัน
ที่ทำกันจนฉันช้ำชอกใจ
วันนี้เธอกลับมาหา
พร้อมทั้งหลั่งน้ำตานองไหล
กลับมาบอกที่ผ่านเธอผิดไป
ขอเริ่มต้นใหม่ ... กับฉัน
คงไม่มีทางไปละมั๊ง
จึงต้องกลับหลังมาอย่างนั้น
ในใจอยากไล่เธอไปให้ไกลกัน
แต่ปากมันบอกเธอว่า ... ฉันเข้าใจ
เหตุผลเป็นพันเป็นร้อย
กลับมีค่าน้อยกว่าเหตุผลข้อใหม่
เป็นเหตุผลที่เพิ่งคิดได้ในใจ
ให้โอกาสใหม่.....เอาไว้แก้แค้นเธอ
2 ธันวาคม 2544 18:43 น.
dokkoon
หากหัวใจเธอทำด้วยอิฐหิน
ฉันก็คงไม่ได้ยินเสียงเต้น
แต่นี่หัวใจเธอก็คงเป็น
ก้อนเนื้อที่เต้นธรรมดา
แต่ทำไมใจถึงร้ายนัก
แกล้งให้รักแล้วกลับบอกมาว่า
แค่ซ้อมใหญ่เอาไว้ในวันหน้า
ต้องการได้ใครมา... จะได้เป็น
2 ธันวาคม 2544 16:48 น.
dokkoon
ฤดูหนาว แล้วก็ร้อน มาก่อนฝน
หมุนเวียนวนเปลี่ยนไปตามวิถี
นอกจากฤดูแล้วทุกอย่างที่มี
ก็เปลี่ยนไปตามวิถีต้องมีเป็น
ทุกอย่างไม่มีหยุดอยู่กับที่
ชีวีเกิด แก่ เจ็บ แล้ว ตาย ได้เห็น
ทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไปตามที่ต้องเป็น
ยกเว้น หัวใจฉัน ยังรักมั่น ไม่เปลี่ยนไป
หน้าส่วนตัว
687
